Wat ik geef, geef ik het aan mij, en wat ik niet geef, neem ik het van mij weg

Victor-M Amela, Ima Sanch s, Llu s Amiguet

04/15/2011 00:00

Ima Sanch s

Vloeibare waanzin

Hij heeft zijn leven pure kunst gemaakt, is niet gestopt met uitvinden: films, strips, boeken, therapieën. Hij bevestigt dat familiale verlangens en frustraties van generatie op generatie overgaan en om ze kwijt te raken, vond hij psychomagia uit: symbolische handelingen die ons onbewuste bevrijden (omdat de hersenen geen onderscheid maken tussen bewuste en onbewuste werkelijkheid). Van zijn avonturen met de sjamanen leerde hij dromen binnen te gaan en deel te zijn van de droomwereld met volledig bewustzijn (lucide dromen), en hij sprak hierover op Caixa-Forum in de cyclus van conferenties over dromen en fantasie. Hij liet me twee tips achter: interpreteer de realiteit als een droom en leef alleen met mensen die je leven gelukkig maken.

Elk begin?
Ja, om te accepteren gelukkig te sterven, dat is het doel van het leven.

Wat is er voor nodig?
Ik heb geleerd dat het leven een absoluut bijzondere droom is, dat wil zeggen: je verlaat jezelf en zoekt jezelf totdat je jezelf bereikt.

En tijdens die wandeling?
Ik heb geleerd dat ik zoveel neuronen in mijn schedel heb als er sterren aan de hemel zijn, en hoewel ik geloof dat ik ze niet gebruik, werken ze altijd: dag en nacht. En dat we geen boom zijn, we zijn het bos: het gescheiden individu is een illusie.

En waarom zijn we in die illusie?
De hele toekomst zit in onze hersenen, maar vanwege de maatschappij, cultuur en familie gaan we een psychologische gevangenis binnen die een valse individualiteit creëert.

... een naam, een nationaliteit.
Ja, een definitie. Dit is hoe de mensheid heeft gewerkt, maar beetje bij beetje wint het bewustzijn terrein. En wat is bewustzijn?

...
Wat we onbewust noemen, al die potentiële kracht in ons. We hebben gedebatteerd, zoals een vlinder in zijn cocon wordt gedebatteerd om zijn vleugels te openen en vrij te zijn. Maar wat is vrij zijn?

...
Het is het accepteren en bewonderen van elkaars waarden die mijn eigen waarden zijn. En hoe maken we ze wakker, waardoor?

...
Van kunst, in staat om de samenleving te helen. In mijn blog, Plano Creativo, heb ik alle vrouwen opgeroepen zodat ze op 7 mei gekleed in papisa naar het Vaticaan gaan.

Sociale psychomagie?
Ja, bevrijdend, zodat de kerk begrijpt dat de vrouw erg verpletterd is door de tradities en dat God ook een vrouw is.

In Buenos Aires maakte hij een metaforische begraafplaats voor de verdwenen mensen.
Ja, op dezelfde plaats waar ze werden gemarteld, plaatsen we grafstenen en foto's. Het was geen politieke handeling maar een politieke.

Wat was er mis
Door me Alejandro Jodorowsky te noemen. Ik heb een naam, als iemand "Alejandro" zegt, draai ik mijn hoofd als een hond. De fout is om als een afzonderlijk individu te leven. Heilige kunst is anoniem, niemand weet wie de kathedraal Notre Dame heeft gemaakt. Heilige kunst wordt ontvangen en wanneer je het ware wezen krijgt dat je bent en het herkent, houdt de fout op.

Ontvangen is een geschenk, iets dat aan u wordt afgeleverd.
Nee. Je moet werken om te kunnen ontvangen en geven wat je ontvangt, omdat je de fout kunt maken om te verzamelen in een naam, in prijzen, in al die walgelijke dingen die openbare erkenning zijn.

Wees niet zo extreem.
Ik zou uitgaan met een mand vol medailles en aan iedereen voorleggen: elk individu is geweldig, een kunstenaar.

Elke woensdag 30 jaar lang leest hij de tarot gratis in een café in Parijs, wat gebeurt er met ons?
De krankzinnige goeroes zeggen dat je het ego moet doden, en zij zijn degenen met meer ego. Het ego is een essentieel onderdeel van ons, we moeten het niet vernietigen, we moeten het temmen.

Laten we het proberen.
Stel je een blinde man en een hond voor. De hond is het ego dat naar het wezenlijke wezen leidt en verontrust is omdat het een taak uitvoert die er niet bij hoort. Maar als je met je hond rijdt, heb je een gelukkige hond, een gelukkig ego.

Ik begrijp het
Ik heb geleerd mijn bewustzijnsniveau te zien: er is het kindniveau, het dier, de adolescent, de uitbuitende volwassene, de behulpzame. Alles is om te begrijpen dat je geen mensen kunt helpen die verder gaan dan jouw niveau.

Logisch.
Als ik ontdek dat ik talent heb, ontdek ik dat talent überhaupt slaapt. Ik heb geleerd om mezelf te zoeken om aan anderen te geven. Wat ik geef geef ik, en wat ik niet geef, neem ik het weg.

Geef me wat advies zodat mijn hond me niet bijt.
Er is een tarotkaart die een duivel vol ogen is, dit betekent dat de duivel niet bang is om elkaar te zien, zo niet valt iemand in de binaries: goed en slecht, moreel en immoreel ... en verliest het hele bereik tussen de uitersten. Je moet leren om niet te proberen perfect te zijn, om de leraar, de ouders, de anderen te behagen. Zie er zo uit.

... en accepteer.
Ja, dat is het eerste en het betekent vrijwillig omgaan met lijden; Daar begint de weg, bevrijding.

Maar men moet niet proberen te veranderen?
Het gaat er niet om het een voor het ander te veranderen, je moet muteren. Ik ben de beker die de kikkererwten bevat, maar ik ben niet de kikkererwten. Mijn geest bevat ideeën, maar ze moeten vloeibaar zijn en veranderen als de realiteit verandert. En ik ben ook niet mijn wensen. Je moet een nuttig leven leiden, en wat is nuttig?

...
Alles wat de mensheid in staat stelt zich te ontwikkelen, alles wat je tot de vloeistof brengt; en nutteloos alles wat je stagneert.

Laten we teruggaan naar het onderdrukte onbewuste.
Als je uit wilt gaan, maak kunst: een partner maken is een kunst, weten hoe te kijken, weten hoe te leven is kunst. Ambachtslieden zijn gezonde kunstenaars. Je moet de ambachtsman van jezelf zijn en heilige kunst bereiken. En wat is heiligheid?

...
Zegen alles wat je ziet, wat je hoort, wat je speelt, wat je weet, is wat je bent en niet wat anderen willen dat je bent.

Ik ben net 82 geworden. Pascal is mijn vrouw voor zes jaar. Ik had vier zonen en een stierf, ik heb eindelijk een kat. Bewustzijn van macht, innerlijke god. Ik geloof diep in jou en in de mensheid als geheel. Je moet van mij naar jou springen, en van jou naar ons.

Bron: http://www.lavanguardia.es/lacontra/20110415/54140878283/lo-que-doy-me-lo-doy-y-lo-que-no-doy-me-lo-quito.html