Mijn nieuwe vriend chaos

  • 2017

Binnen alles wat ik als mens kan ervaren, is er een rustige, stille ruimte, vol vrede, liefde, onbeweeglijk en altijd aanwezig.

Die zoete smaak van de zomer, van vakanties, van gemaakte wensen, van overeenkomstige liefde, al dat gevoel dat me vervult met meer leven volgens alles waar ik van hou.

Net als het zachte komen en gaan van de golven, lijkt het soms alsof het zou kunnen waarnemen wat dit alles ondersteunt dat we realiteit noemen.

Het is een voorrecht om de schoonheid van stilte te observeren.

Hoewel elke dag duidelijker is, was verliefd worden niet eenvoudig.

Net toen ik dacht dat ik alle veldslagen had gevochten die met mij overeenkwamen om zowel familiale crises als existentiële crises te overwinnen, wedde ik bijna dat ik nog moest rusten.

Wat een fout om te proberen te dicteren wat volgt ...

Die gedachte een goede schepper te zijn, als het lange tijd was alsof ik al mijn verlangens kon realiseren, gewoon nadenken.

Nou, deze fase bleek dat een taxichauffeur me hielp om haar als noviciaat te kwalificeren, deze man moest me 's ochtends ophalen bij een uitvaartcentrum en me' s middags meenemen naar een afspraak met een arts, ik kon mijn betraande gezicht of mijn medische studies niet verbergen Dus ik zei zoiets als alles komt goed, juffrouw. Het is maar een noviciaatseizoen en hij vertelde hoe hij verschillende situaties had meegemaakt.

Het was heel nieuwsgierig, omdat ik me tegelijkertijd luisterend en gezegend voelde, waardoor ik meer wilde huilen, maar omdat ik op het punt stond om naar het kantoor van de dokter te komen, had ik geen tijd.

Dat geweldige idee van het noviciaat hielp me om na te denken om niet serieus te nemen wat er met me gebeurde, misschien ging het allemaal om het leren vertrouwen op mijn innerlijke ervaring, in die ruimte van vrede.

Maar goed terugkomend op mijn drama aan het einde van die dag was de prognose met de arts heel bemoedigend dat mijn hoofd normaal is, daarna moest ik van het werk af, het leek soms op een reeks ongelukkige gebeurtenissen in een korte periode.

Het is vermeldenswaard dat ik veel hulp kreeg, ik droeg een aantal beschermende charmes, ik stopte niet met het beoefenen van meditatie.

Beetje bij beetje besefte ik dat het mogelijk is dat dit van het leven slechts een verkenning is van het ontdekken van het ware van het valse vanuit de focus van het zijn, van het hart.

Dit is hoe deze ervaringen me hielpen om de zintuigen te wekken voor andere realiteiten, dit amulet was veel gebruikt om de gewenste dingen in mijn leven te brengen.

(Ik vertrouwde alles wat mijn hoofd zei)

Toen ik stopte met aandacht te schenken aan de dialogen en meningen van de geest, begon ik echt te rusten, in al deze chaos kon ik liefde en vrede voelen, ik kon de grootheid ervaren die kan worden ervaren wanneer iemand klein wordt.

Het is alsof je een groter doel ontdekt, alsof je wakker wordt met een droom vol kleuren, dus de geest is te beperkt om de realiteit te ervaren.

Ik zei vaarwel zoals men doet met die amuletten die destijds nuttig waren, dankbaar worden erkend en in een la worden bewaard.

Voor mij is er niets anders dan om vrienden te maken met de chaos, hij blijft vaak op mijn deur kloppen, dus ik laat hem passeren, we drinken koffie, we luisteren, en het lijkt erop dat controle verliezen leuk is geworden.

Dit pad naar innerlijke vrijheid is als proberen te begrijpen met mijn hoofd dat ik in de zomer ben, maar soms wordt het merkwaardige en zoete aroma in de wind waargenomen dat alleen in de herfst verschijnt.

Volgende Artikel