Inhoudsopgave verbergen 1 1. Constructivisme begrijpen 2 2. Inzicht in de intradisciplinaire. 3 3. Inzicht in de transdisciplinaire 4 4. Inzicht in de menselijke conditie. 5 5. Verzoening tussen traditie en vernieuwing 6 6. Inzicht in de interculturele 7 7. Inzicht in planetair burgerschap
Voor Alice Bailey zijn er zeven menselijke neigingen en instincten waarmee het onderwijssysteem moet werken. Het stelt de interactie voor van de drie denkrichtingen (wetenschap, filosofie en religie) om de mysteries van het universum, het leven en de geboorte van de mens te ontrafelen.
Voor Edgar Morin zijn er zeven fundamentele kennis die het onderwijs van deze eeuw in elke samenleving en in elke cultuur zonder enige uitzondering moet behandelen, noch afwijzing volgens het gebruik en de regels van elke samenleving en elke cultuur.
Howard Gardner stelt zeven interpretaties voor die het voorbereidend universitair onderwijs moet behandelen, wat ons ertoe brengt de manier te verduidelijken om de overgang tussen instinct en intuïtie en kennis naar wijsheid te maken, het eerste wordt bereikt door het intellect en het tweede door begrip, dus we hebben de elementen van een complete theorie:
Subjectieve planning: theorie van de creatieve ontwikkeling van het individu, van instinct tot intuïtie.
Objectieve planning: theorie van een goede samenleving zodat mensen daar leven. Van kennis naar wijsheid.
Alice Bailey: Trends | Edgar Morin: Kennis | Howard Gardner: Begrip |
Wil of doel Love-Wijsheid Actieve intelligentie Harmonie in het conflict kennis toewijding order | Wereld van ideeën. Systemisch denken Menselijke conditie Aardse identiteit Geconfronteerd met onzekerheden begrip ethiek | globalisering Het intradisciplinaire Het transdisciplinaire Samenwerking Respect voor traditie Cross-culturele gevoeligheid Tolerantie Promotie |
Het brede doel van de nieuwe leercultuur is om licht te werpen op vier fundamentele vragen over het menselijk bestaan.
- Wat is de mens?
- Wat voor soort kosmos bewoont de mens?
- Door welke evolutionaire processen is de menselijke soort uit de baarmoeder van de natuur voortgekomen?
- Wat zou de beste samenleving zijn voor de progressieve zelfevolutie van de mens?
Voorafgaand begrip van andere inzichten bestaat uit de relatie tussen lesgeven en leren. Het proces van bewustzijnsverruiming kan worden beschreven in termen van energie: kennis-wijsheid is synoniem met kracht-energie. Toegepaste kennis is kracht die zichzelf uitdrukt, toegepaste wijsheid is energie in activiteit. Inzicht is die hefboom die kracht uitoefent, die kabel die energie geleidt. Het leerleerproces bestaat in werkelijkheid uit de emanatie van een bepaalde energie met een bepaalde kwaliteit, die zodra de leerling deze ontvangt via zijn normale waarnemingsmechanismen, begint met een transformatie die is afgeleid van de interactie tussen de binnenkomende energie en de eigen energie van de discipel. Deze transformatie manifesteert zich in menselijke wezens als een crisis van concepten, een crisis tussen wat zij als geldig gingen geloven en wat zij nu beginnen te accepteren als de ware interpretatie van het leven. .
Dit artikel is bedoeld om centrale problemen bloot te leggen die volledig worden genegeerd of vergeten en die in de 21e eeuw moeten worden opgelost.
ONDERWIJS IN ZIJN DRIE NIVEAUS | ||
PRIMARY Van 4 tot 14 jaar. beschaving plicht Instinct ontwikkeling samenwerking deelname | SECONDARY 15 tot 21 jaar oud cultuur disciplines Intellect Training begrip ik doel | UNIVERSITARIA Van 22 tot 28 jaar. ontwikkeling Desempeos Word wakker uit intuïtie mededogen planning |
1. Inzicht in constructivisme
Probleem : Fout en illusie parasiteren de menselijke geest van het verschijnen van homo sapiens.
Doel : onderwijzen voor het begrijpen van mogelijke werelden.
De overdracht van kennis en vaardigheden op de volgende generatie, het proces van educatie in formele en informele kaders, is onlosmakelijk verbonden met de opkomst van Homo sapien. Het menselijk brein integreert daarin zijn drie delen, reptielen, zoogdier en mens, waarbij de bekende conflicten tussen impulsiviteit, hart en rede betrokken zijn. Afdrukken is het merk zonder rendement opgelegd door de eerste ervaringen van het jonge dier.
De menselijke geest is een opkomst die is geboren en bevestigd in de hersen-cultuurrelatie. Zodra de geest naar voren is gekomen, grijpt ze met terugwerkende kracht in de hersenen in. Culturele indruk markeert mensen vanaf de geboorte, eerst met het stempel van familiecultuur, vervolgens met dat van schoolcultuur, en vervolgens met universitaire of professionele prestaties. Het zal duidelijk zijn dat als we een goed mentaal team en een solide culturele training hebben, er een evenwichtig gevoel voor verhoudingen, interpretatievermogen en geduld zal zijn om te wachten tot het juiste begrip en een gelukkig gevoel voor goede humor zijn ontwikkeld.
De mens moet leren herkennen dat zijn gekozen denkrichting, bijzondere roeping, speciale bezigheid in het leven en zijn persoonlijke neiging, slechts een deel zijn van een groter geheel, en zijn probleem ligt in het bewust integreren van zijn kleine levensactiviteit in een wereld activiteit Hij wordt zich hiervan bewust door de zintuiglijke en ontvangende plaat van de geest in zijn drie aspecten: concreet, praktisch en abstract. De eerste indicatie dat een discipel erin geslaagd is de kloof tussen de drie aspecten van de geest te dichten, is zijn vermogen om nieuwe ideeën te herkennen, toe te passen en te registreren. Deze vloeien voort van pure rede naar de abstracte geest, toegepast door de praktische geest. Ze kunnen worden vastgelegd door de concrete geest als een goed mentaal model wordt gebouwd en worden vertaald in gemakkelijker herkenbare idealen.
Het eerste wat de leerling moet leren, is de aard van de ideeën en deze onderscheiden van de mentale vormen waarmee hij in contact komt. De hoofdtaak van de Meester is om de discipel te helpen bij het ontwikkelen van intuïtie en tegelijkertijd de mentale perceptie in een actieve en gezonde staat te houden.
Nelson Goodman verdedigt een constructivistische filosofie waarop onderricht voor begrip is gebaseerd, zijn bewering is dat we werelden bouwen met behulp van symbolische systemen die werken op een 'gegeven wereld' die we als vanzelfsprekend beschouwen. De studie van symbolen leidt tot het ontwaken van intuïtie, intuïtie is synthetisch begrip.
Liefde en begrip zijn twee van de kwaliteiten of aspecten van intuïtie, en kunnen worden samengevat door het woord universaliteit of een gevoel van universele uniekheid, we noemen dit verlichting bij afwezigheid van een geschikter woord. Alle kennis is een vorm van licht, want het werpt licht op de gebieden van waarneming waarvan we tot nu toe onbewust waren. Alle wijsheid is een vorm van licht, omdat het ons de wereld van betekenissen onthult die achter de uiterlijke vorm schuilgaat. Alle begrip is een evocatie van licht, omdat het ons doet beseffen of bewust zijn van de oorzaken die de externe vormen veroorzaken die ons omringen (inclusief die van ons) en die de wereld van betekenissen bepalen waarvan ze de uitdrukking zijn.
De ontwikkeling van wetenschappelijke kennis is een krachtig middel geweest om fouten op te sporen en illusies te bestrijden, maar de paradigma's die de wetenschap beheersen, kunnen illusies ontwikkelen en geen enkele wetenschappelijke theorie is voor altijd immuun voor fouten. Onderwijs moet gericht zijn op het identificeren van de oorsprong van fouten, illusies en blindheid. Het verwerven van kennis en het in wijsheid omzetten met behulp van begrip, waardoor volledige verlichting wordt bereikt, is het hoofddoel van het onderwijs.
LEVEL | PROBLEEM | YOGA | RESULTAAT | KRACHT VAN |
vitaal | matrix | karma | inspiratie | transmissie |
emotionele | luchtspiegeling | radja | verlichting | transformatie |
geestelijk | hopen | Agni | intuïtie | transfiguratie |
geestelijk | schaduw | CAT | intentie | transcendentie |
2. Inzicht in de intradisciplinaire.
Probleem : gefragmenteerde kennis van disciplines voorkomt dat de link tussen de delen en het geheel wordt gezien.
Doelstelling : leer systemisch denken.
Het globale is meer dan de context, het is de set die verschillende delen bevat die met terugwerkende kracht of organisatorisch zijn verbonden. Op die manier is een samenleving meer dan een context, het is een organiserend geheel waarvan we deel uitmaken. Planeet Aarde is meer dan een context, het is een hele organisator en desorganisator waarvan we deel uitmaken. Het geheel heeft eigenschappen of eigenschappen die niet in de delen zouden worden gevonden als ze van elkaar zouden worden gescheiden en bepaalde eigenschappen of eigenschappen van de delen kunnen worden geremd door de krachten die het geheel verlaten.
Relevante kennis moet geconfronteerd worden met complexiteit. Complexus betekent wat samengeweven is; er is inderdaad complexiteit wanneer de verschillende elementen die een geheel vormen (zoals het economische, het politieke, het sociologische, het psychologische, het affectieve, het mythologische) onafscheidelijk zijn en er een onderling afhankelijke, interactieve en interretroactieve stof is tussen het object van kennis en zijn context, de delen en het geheel, het geheel en de delen, de delen daartussen. Daarom is complexiteit de eenheid tussen eenheid en veelheid. De ontwikkelingen van ons planetaire tijdperk staan ons steeds meer en op een steeds onvermijdelijkere manier voor de uitdagingen van complexiteit. Bijgevolg moet het onderwijs een "algemene intelligentie" bevorderen die in een globale opvatting op een multidimensionale manier kan verwijzen naar het complex, naar de context.
3. Inzicht in de transdisciplinaire
Probleem : het uiteenvallen van menselijke dimensies maakt het onmogelijk om de mens te begrijpen.
Doel : eenheid leren in verscheidenheid.
Het belang van hominisatie is kapitaal voor de opvoeding van de menselijke conditie, omdat het ons laat zien hoe animaliteit en menselijkheid samen onze menselijke conditie vormen. Hominisatie leidt tot een nieuw begin. De mensachtige is gehumaniseerd. Van daaruit heeft het concept van de mens een dubbel principe: een biofysisch en een psycho-sociaal-cultureel principe, beide principes verwijzen naar elkaar.
De mens is dus een volledig biologisch wezen, maar als hij niet volledig over cultuur beschikte, zou hij een primaat van de laagste rang zijn. Cultuur verzamelt in zichzelf wat behouden, overgedragen, geleerd is; Ze heeft regels en principes van acquisitie.
De cultuur wordt gevormd door de verzameling kennis, knowhow, regels, normen, interdicties, strategieën, overtuigingen, ideeën, waarden, mythen die worden overgedragen van generatie op generatie, gereproduceerd in elk individu, controleert het bestaan van de samenleving en onderhoudt de psychologische en sociale complexiteit. Er is geen menselijke, archaïsche of moderne samenleving die geen cultuur heeft, maar elke cultuur is uniek. Er is dus altijd cultuur in culturen, maar cultuur bestaat niet behalve door culturen.
Technieken kunnen van de ene cultuur naar de andere migreren, zoals het geval was met het wiel, het team, het kompas, de drukpers; of ook die van bepaalde religieuze overtuigingen, dan seculiere ideeën die geboren zijn in een unieke cultuur, zouden universeel kunnen zijn. Maar er is in elke cultuur een specifieke hoofdstad van overtuigingen, ideeën, waarden, mythen en vooral die die een unieke gemeenschap binden aan hun voorouders, hun tradities, hun doden.
Degenen die de diversiteit van culturen zien, hebben de neiging om menselijke eenheid te minimaliseren of te verbergen; zij die menselijke eenheid zien, beschouwen de diversiteit van culturen vaak als secundair. Aan de andere kant is het relevant om een eenheid te bedenken die diversiteit waarborgt en bevordert, een diversiteit die in een eenheid is ingeschreven.
4. Inzicht in de menselijke conditie.
Probleem : onderworpen worden aan de technosfeer of weten hoe ermee in symbiose te leven.
Doel : de aardse identiteit onderwijzen.
Leer leven, delen, communiceren, communiceren; Het is wat we alleen leren in en door unieke culturen. We moeten nu leren om te leven, te delen, te communiceren als mensen op Planeet Aarde. Wees niet alleen van een cultuur, maar ook bewoners van de aarde. We moeten onszelf niet alleen inzetten om te domineren, maar ook om te conditioneren, te verbeteren, te begrijpen. We moeten ons inschrijven:
- Het antropologisch bewustzijn dat onze eenheid in onze diversiteit erkent.
- Ecologisch bewustzijn, dat wil zeggen het bewustzijn van het bewonen van dezelfde levende sfeer (biosfeer) met alle sterfelijke wezens; Het erkennen van onze consubstantiële band met de biosfeer leidt ertoe dat we de veelbelovende droom van het domein van het universum verlaten om het streven naar coëxistentie op aarde te voeden.
- Het aardse burgerbewustzijn, dat wil zeggen over verantwoordelijkheid en solidariteit voor de kinderen van de aarde.
- Het spirituele bewustzijn van de menselijke conditie dat voortkomt uit de complexe oefening van het denken en dat ons in staat stelt elkaar te bekritiseren, zichzelf te bekritiseren en elkaar te begrijpen.
5. Verzoening tussen traditie en vernieuwing
Probleem : Beschavingen hebben ons de waarde van traditie laten zien, terwijl de wetenschap velden van onzekerheid heeft onthuld.
Doelstelling : Strategieprincipes leren omgaan met onzekerheden.
De vorige eeuwen geloofden altijd in een toekomst, hetzij herhaald of progressief. De twintigste eeuw heeft het verlies van de toekomst ontdekt, dat wil zeggen de onvoorspelbaarheid ervan. Dit bewustzijn moet gepaard gaan met een ander retroactief en correlatief: dat van de menselijke geschiedenis dat een onbekend avontuur is en blijft. Een grote verovering van intelligentie zou eindelijk macht zijn om de illusie van het voorspellen van het menselijk lot kwijt te raken. De laan is open en onvoorspelbaar. Door de geschiedenis heen zijn er onder andere economische, sociologische bepalingen geweest, maar deze staan in een onstabiele en onzekere relatie met ontelbare ongevallen en risico's die vervalsing of koersverloop veroorzaken.
Traditionele beschavingen leefden met de zekerheid van een cyclische tijd waarvan de werking zou moeten worden gewaarborgd door offers, soms menselijke. De moderne beschaving heeft geleefd met de zekerheid van historische vooruitgang. Het besef van historische onzekerheid wordt vandaag gedaan met de ineenstorting van de Progress-mythe. Vooruitgang is zeker mogelijk, maar onzeker. Voeg hier alle onzekerheden aan toe vanwege de snelheid en versnelling van de complexe en willekeurige processen van ons planetaire tijdperk die noch de menselijke geest, noch een supercomputer, noch een Laplace-demon zouden kunnen omvatten.
De opkomst van het nieuwe kan niet worden voorspeld, maar het zou niet nieuw zijn. Het ontstaan van een creatie kan niet van tevoren bekend zijn, maar er zou geen creatie zijn.
Het verhaal verloopt niet frontaal als een rivier, maar door afwijkingen die voortkomen uit innovaties of interne creaties, of uit evenementen of externe ongelukken. De interne transformatie begint met creaties, eerst lokaal en bijna microscopisch, die worden uitgevoerd in een medium dat eerst beperkt is tot sommige individuen, en die verschijnen als afwijkingen van de normaliteit. Als de afwijking niet wordt geatrofieerd, kan deze, in gunstige omstandigheden die meestal door crises worden gevormd, de regulering die deze stopzet of onderdrukt verlammen en zich vervolgens epidemisch vermenigvuldigen, ontwikkelen, verspreiden en een steeds krachtigere trend worden die een nieuw normaal produceert . Dit is gebeurd met alle technische uitvindingen, die van het team, die van het kompas, de drukpers, de stoommachine, de bioscoop, zelfs de computer; zo was het met het kapitalisme in de stadstaten van de Renaissance; evenzo met alle grote universele religies die zijn geboren uit een enkele prediking met Sidharta, Mozes, Jezus, Mohamed, Luther; ook met alle grote universele ideologieën die uit sommige marginale geesten komen.
Alle evolutie is het bereiken van, een afwijking waarvan de ontwikkeling het systeem transformeert waar ze zelf werd geboren: ze desorganiseert het systeem door het te reorganiseren. Geschiedenis is een complex van orde, wanorde en organisatie.
6. Inzicht in de cross-culturele
Probleem : er is grote vooruitgang in het begrijpen, maar het misverstand lijkt nog groter.
Doelstelling : tolerantie bevorderen.
Inzicht in anderen heeft het bewustzijn van menselijke complexiteit nodig.
Zo kunnen we uit de roman en de filmliteratuur het besef halen dat een wezen niet tot het kleinste deel van zichzelf moet worden gereduceerd, noch tot het slechtste fragment van zijn verleden. Terwijl we ons in het gewone leven haasten naar het idee van een crimineel die een misdaad heeft begaan, waarbij de andere aspecten van zijn leven en zijn persoon tot die unieke eigenschap zijn gereduceerd, ontdekken we de vele aspecten in de gangsterkoningen van Shakespeare en in de echte gangsters van de politiefilms. We kunnen zien hoe een crimineel kan worden getransformeerd en verlost zoals Jean Valjean en Raskolnikov.
Daar kunnen we eindelijk de grootste lessen van het leven leren, mededogen voor het lijden van al het vernederde en ware begrip.
We staan open voor bepaalde bevoorrechte familieleden, maar meestal blijven we gesloten voor anderen. De bioscoop, die de voorkeur geeft aan het volledige gebruik van onze subjectiviteit, door projectie en identificatie, laat ons sympathiseren en degenen begrijpen die op elk moment vreemd of onvriendelijk zouden zijn. Hij die walging voelt voor de zwerver die hij op straat vindt, leeft van harte in de bioscoop met de zwerver Charlot. Omdat we in het dagelijks leven bijna onverschillig staan voor fysieke en morele ellende, experimenteren we met het lezen van een roman of in een film: compassie en sympathie.
Ware tolerantie staat niet onverschillig tegenover algemene ideeën of scepsis; dit impliceert een overtuiging, een geloof, een ethische keuze en tegelijkertijd de acceptatie van de uitdrukking van ideeën, overtuigingen, keuzes die tegengesteld zijn aan de onze. Tolerantie houdt lijden in door de uitdrukking van negatieve ideeën te verdragen of, volgens ons, rampzalig en de bereidheid om dit lijden aan te nemen.
Er zijn vier graden van tolerantie: de eerste, uitgedrukt door Voltaire, dwingt ons om het recht te respecteren om een doel te uiten dat ons onwetend lijkt; Het gaat niet om het respecteren van de onwetendheid, het gaat erom te voorkomen dat we onze eigen opvatting van de onwetendheid opleggen om een woord te verbieden. De tweede graad is onlosmakelijk verbonden met de democratische optie: het rechtvaardige aan democratie is zich te voeden met uiteenlopende en vijandige meningen; Daarom beveelt het democratische principe dat iedereen de uitdrukking van de ideeën respecteert die tegengesteld zijn aan de zijne. De derde klas volgt het concept van Niels Bohr, voor wie het tegenovergestelde - van een diep idee een ander diep idee is; Met andere woorden, er zit een waarheid in het idee dat tegengesteld is aan het onze, en het is deze waarheid die moet worden gerespecteerd. De vierde graad komt van het bewustzijn van menselijke vervreemding van mythen, ideologieën, ideeën of goden, evenals van het bewustzijn van de afwijkingen die individuen veel verder en naar een plaats brengen. anders dan waar ze naartoe willen. Tolerantie is natuurlijk geldig voor ideeën, niet voor beledigingen, agressies of moordzaken.
7. Begrijp planetair burgerschap
Probleem: we hebben ethiek gebaseerd op moraliteit en niet op politiek.
Doel : onderwijs democratie voor een aards burgerschap.
De mensheid hield op een begrip zonder wortels te zijn; ze was geworteld in een Patria!, de aarde en de aarde is een land in gevaar. De mensheid hield op een abstract begrip te zijn: het is een vitale realiteit omdat het nu voor het eerst met de dood wordt bedreigd. De mensheid is opgehouden een enig ideaalbeeld te zijn, het is een gemeenschap van bestemming geworden en alleen het geweten van deze gemeenschap kan het tot een gemeenschap van leven leiden; De mensheid is voortaan een ethische notie: het is wat iedereen moet bereiken.
Terwijl de menselijke soort zijn avontuur voortzet onder de dreiging van zelfvernietiging, is de noodzaak: de mensheid redden door het te realiseren.
In werkelijkheid blijven overheersing, onderdrukking en menselijke barbaarsheid op de planeet en worden ze verergerd. Het is een fundamenteel antropo-historisch probleem waarvoor geen a priori oplossing bestaat, maar waarop mogelijke verbeteringen mogelijk zijn, en die alleen het multidimensionale proces zou kunnen aanpakken dat ieder van ons zou beschaven. van ons, voor onze samenlevingen, tot de aarde.
Als zodanig en samen, zou een politiek van de mens, een beleid van beschaving, een hervorming van het denken, antropo-ethiek, echt humanisme, het bewustzijn van de Aarde-Land de schande verminderen in de wereld
Nog langer vormen de expansie en vrije expressie van individuen ons ethische en politieke doel voor de planeet; dit impliceert zowel de ontwikkeling van de relatie tussen de individuele samenleving in democratische zin, als de ontwikkeling van de relatie tussen individuele soorten in de zin van de realisatie van de mensheid; dat wil zeggen dat individuen geïntegreerd blijven in de wederzijdse ontwikkeling van de voorwaarden van de triade van de individuele samenleving en soorten.
De cultuur voor globalisering wil hybride culturen bevorderen totdat ze zijn bereikt, omdat ze nodig zijn om te werken, te denken en om culturele grenzen te overschrijden.
Een van de meest kritische taken is het dubbele proces van convergentie (instrumenteel, technisch) en divergentie (expressief, kunst) van cultuur te sturen. Cognitieve wetenschap is een van die convergente disciplines die ons in staat heeft gesteld de geest van de systemische denker, van de synthesizer psychologisch te begrijpen. Constructivisme als een uiteenlopende discipline maakt het ons gemakkelijk om kunst te zien als een materialisatie van symbolen.
Globalisering voert een selectieproces uit van internationale competenties, waaronder het vermogen om te denken en te werken met mensen met zeer uiteenlopende raciale, taalkundige, religieuze en culturele achtergronden, die de hoeksteen zullen vormen van onderwijssystemen in democratieën. geavanceerde 21e eeuw
Onderwijs voor globalisering zal een krachtig voordeel geven aan die samenlevingen die tolerantie bevorderen.
De trends van de globalisering dwingen jongeren om het fenomeen volledig te begrijpen. De prestaties van mondiale markten moeten op een meer formele manier worden verklaard.
OPMERKINGEN VAN DE AUTEUR
Dit artikel was gebaseerd op het boek van Edgar Morin De zeven kennis die nodig is voor het onderwijs van de toekomst, bijgewerkt met de trends van Alice Bailey in Education in the New Age, en Howard Gardner's opvattingen over globalisering: cultuur en onderwijs in de Nieuw millennium
