Vraag: Beste Gaia, ik werd onlangs wakker met deze woorden: "Ik hoop op tijd wakker te worden." Tijd is misschien een illusie, maar de illusie dat de tijd bijna op is, is zeker iets heel interessants voor het menselijk bewustzijn. Een gevoel van urgentie lijkt bij de meesten van ons duidelijk te zijn, maar zelfgenoegzaamheid over ons leven en onze toekomst is nog steeds de regel van de dag. Versnelt de tijd evenredig met de toename van het licht, of hebben de onevenwichtigheden op aarde onze eigen versnelling buiten bereik?
Laten we beginnen met een metaforisch verhaal dat niet al te nauwkeurig is, omdat het het antwoord op uw vraag en iets anders zal illustreren. Stel je voor dat een zeer grote klok die al zo lang in je familie is als jij of iemand die je kent zich kan herinneren. Iedereen weet dat deze klok gedurende het bestaan van de tijd de exacte tijd heeft aangegeven. Er is zelfs een al lang gerucht dat suggereert dat de klok zelf de tijd heeft gebaard en dat hij, net als zijn vader, nog steeds verantwoordelijk is voor de perfecte en exacte uitdrukking van tijd, tenminste wat zijn familie betreft. .
Na het verstrijken van vele generaties wordt u de erfgenaam van de klok, die verre van een oudheid of een familiestuk, nog steeds als verantwoordelijk wordt beschouwd voor de nauwkeurigheid van de tijd voor de hele familie van de mensheid. Sinds de voogdij over de klok is verstreken, worden de volgende woorden vastgelegd: “Jij en je generatie zijn de erfgenamen van de tijd, die onder andere heilig is voor het leven zelf. De klok heeft uitstekend weer gehandhaafd sinds voordat de tijd bestond, waardoor het de vader van de tijd is. Zorg er goed voor, want nu zijn zij de dragers van de tijd en dit is hun nieuwe dageraad. ” Erkennend dat een grote eer is toegekend, ontvang je het geschenk en beschouw je jezelf als een geluksvogel. Alles waar je trots op bent zwelt omdat je bent genomineerd voor zo'n hoge positie, zoals de bewaarder en bewaker van de tijd voor de familie van de mensheid.
Vaag wordt hij zich ervan bewust dat er ergens ook een bewaker van het licht is, die het werk heeft geërfd van het versnellen van de evolutie van het gezin dat de mensheid is. U weet dat deze bewaker van het licht afhangt van de nauwkeurigheid van het horloge dat hij verzorgt en zorgvuldig en beschermend voor het horloge zorgt, zich verwonderd over zijn vermogen om een exacte tijd bij te houden. Als je de verantwoordelijkheid van het geschenk erkent, begin je lang na te denken over je vermogen om verantwoordelijk te zijn; Hij vraagt zich stiekem af of het werk een last kan worden.
De tijd verstrijkt, zoals het hoort, en je ontspant in je nieuwe positie, net zoals het zou moeten zijn. Op een dag in de toekomst of in het verleden gebeurt er iets of niets en word je je ervan bewust dat de klok een beetje anders lijkt te zijn, of is het gewoon je verbeelding? Je vraagt je af of je minder oplettend bent geweest. Is het mogelijk dat uw nalatigheid ervoor zorgde dat de tijd minder dan nauwkeurig was? Gedurende de dagen, maanden en jaren neemt uw bezorgdheid niet af. In het begin weet je zeker dat de klok te langzaam is en dan dat hij te snel gaat. Ik wou dat ik er iemand over kon raadplegen, maar er is niemand; Je bent de erfgenaam en de voogdij over de grote klok. Jij bent degene die het zou moeten weten.
Je blijft de klok in de gaten houden, evenals de manier waarop de familie van de mensheid reageert op het verstrijken van de tijd, op zoek naar een afwijking. Hoewel niet iedereen het lijkt op te merken, lijkt er bewijs te zijn dat de tijd versnelt, hoewel hoe en waarom het onmogelijk lijkt te onderscheiden. Zijn bezorgdheid neemt toe omdat hij vaststelt dat er duidelijk iets mis is. Wat als de tijd blijft versnellen? Wat als het teveel vertraagt? Wat als de klok en dus de tijd volledig stopt? Wat als je jammerlijk hebt gefaald en verantwoordelijk bent voor het verlaten van de mensheid zonder haar eigen erfgoed?
Stel je het ergste voor, maar ben je er nog niet aan toe, je zet je meest bewuste gedachten aan het werk om de oplossing te vinden voor een probleem dat ongekend is, althans niet naarmate de tijd het heeft gemarkeerd. Logica vertelt je dat je, omdat je de bewaarder van de tijd bent, de klok moet kunnen instellen, maar op welke manier? Zeker heeft zijn eigen imperfectie bijgedragen aan deze last, hij vraagt zich af hoe hij iets zo perfect als de tijd zal herkennen? Of je nu wel of niet overdag lastigvalt en je 's nachts achtervolgt, totdat je ze niet meer beide kunt scheiden. Als hij het niet meer kan nemen, besluit hij de klok te winden, in de hoop dat de actie beter is dan het ontbreken ervan. Je bent ervan overtuigd dat de klok tijdens het proces zal worden hersteld.
Terwijl hij de klok begint te draaien, vraagt hij zich af of een andere voogd hetzelfde moet doen. Heeft de klok voor iedereen behalve mij de perfecte tijd bewaard? Is dit de generatie waarin de tijd uit elkaar valt, zonder een detentiepunt? Windt de klok steeds opnieuw. Het biedt geen weerstand, geen stoppunt. Kan het horloge te veel touw krijgen? Op de lange termijn en om onverklaarbare redenen en zonder weerstand van de kant van het horloge, bepaal je dat het proces voorbij is en stop je het op te winden.
Gaia-aantekeningen.
De woorden die ik aanbied, van de eerste tot de laatste, zijn goed gekozen. De metaforen van mijn eigen vakmanschap zijn nauwkeurig en zo meetbaar als een klok. Wist u bijvoorbeeld dat het mechanisme dat de index regelt waarmee een klok de tijd bijhoudt, een lek wordt genoemd? Zijn verhaal erkent een achtste-eeuwse Chinese monnik met deze doorbraak in tijdregistratie. Hij noemde het de 'hemelse balans' en werd gebruikt om een waterklok te regelen. Het is onmogelijk voor een ontsnapping om echt nauwkeurig te zijn, omdat zodra een slinger of evenwicht (ook een ontsnapping vormt) een duw krijgt om het te laten oscilleren, zijn record van tijd is verstoord. Het verschil tussen de index tussen de natuurlijke beweging en de beweging waartoe deze heeft geleid, wordt een ontsnappingsfout genoemd. De wetenschap noemt dit een cirkelvormige fout, want hoewel deze twee soorten bewegingen tegengesteld zijn, neigen ze ertoe elkaar op te heffen.
Op dezelfde manier worden de grotere versnellingen in een polshorloge of een vloerklok wielen genoemd en hebben over het algemeen spaken die kruisen worden genoemd. Kleinere tandwielen hebben tanden in plaats van spaken en worden beschouwd als een ingewikkelde versnelling. Hun kleine schaal maakt het onmogelijk voor hen om over te steken zonder de hulp van de grotere wielen. Ten slotte wordt de pin om een voethorloge op te winden de sleutel genoemd en die van een polshorloge een kroon. Wanneer de werking hiervan mislukt, wordt het probleem vaak een positiefout genoemd. Neem even de tijd om op te merken hoe deze beschrijvende functies ook aspecten van uw eigen leven beschrijven:
Is er iets veranderd? S. Iets zonder maat heeft een aanwezigheid gemarkeerd, alsof er op tijd een scheur is ingebracht. De scheur is niet traag en lijkt te zijn gemaakt van een stof die niet bestond voordat de klok werd gewonden. Je kijkt naar de klok en probeert de nauwkeurigheid ervan te verifiëren, maar er is geen manier om het te zeggen, want waar zou het tegen kunnen worden afgemeten? U bepaalt dat u de enige exacte en ware tijdsmaat bent, omdat u de eerste was die de versnelling opmerkt en vervolgens besloot te handelen op basis van een innerlijke motivatie om dit te doen. Je bent de agent van verandering (de erfgename van de klok) evenals het hulpmiddel van verandering (degene die de klok opwindt). Op de een of andere manier ben je onderdeel geworden van het proces en van het proces zelf. Jij was het die bepaalde dat de tijd niet langer nauwkeurig was en je koos ervoor om in te grijpen zonder voorafgaande kennis, zonder instructie of zekerheid. Geleid door hekserij of domheid, opende je een spleet, een portaal in de tijd waar de familie van de mensheid elkaar kan ontmoeten en op hun eigen tijd kan ontwaken.
Het was lang geleden, je kunt je het nu voorstellen, er werd tijd aan de familie van de mens gegeven als een geschenk. Dat is het nog steeds, maar om het te waarderen moeten ze de herdefiniëring ervan toestaan als een maat voor licht. Anders zul je scheiden van de structuur van tijd, die ook dimensie definieert. Nu is er een scheur in de tijd en hoe het wordt gemeten. De oudsten zeiden: "Er zal een tijd komen dat de tijd niet zal komen." Er werd ten onrechte gedacht dat dit het einde van de wereld beschreef. In plaats daarvan beschrijft het precies een versnelling van de tijd voorbij de huidige meetstandaarden. Daarom zijn de huidige kalenders na 2012 verouderd.
De familie van de mensheid heeft een hart en een geest, soms opgewekt maar ook bedroefd. Het draagt de lasten van zijn verleden, de onzekerheid van zijn heden en de verantwoordelijkheid voor zijn toekomst. Nu maakt de wereld zichzelf opnieuw en of de mensheid nu wel of niet voor verandering is of niet, het maakt niet uit, omdat de tweede hand vandaag sneller gaat dan gisteren. Naarmate de tijd zich opnieuw vormt, zal het ook het gezicht van de natuur en dat van de mensheid hervormen, maar dat is een verhaal voor een andere dag.
* * *
Bedankt Héctor Santos Ramallo !!!
Vertaling: Héctor Santos Ramallo
Versie: Anita Manasse -
www.thepeacefulplanet.com
Officiële site http://www.thepeacefulplanet.com
