Synchroniseer monsters tijdens de ceremonie aan het Titicacameer
Door Claudio Alvarez Dunn
Isla del Sol (Bolivia) .- Het begon allemaal met een meditatie tijdens mijn eerste nacht aan het Titicacameer. Daar vroeg ik mijn Hogere Zelf om me te baden met de Violette Vlam om de pijn van mijn hart, gekrast door het leven, te transmuteren. Na verschillende diepe ademhalingen merkte ik een intense energie waar sommige vrouwen me met tederheid omringden en me uitnodigden om de Tempel van de Godinnen te bezoeken. Daar vroeg een van hen me toestemming om het chakra van mijn bovenste hart te activeren en toen ik diep ademhaalde, bedekte een golf van liefde me warm.
Toen kreeg ik een visioen met Quan Yin die me vertelde dat ik elk idee van scheiding, verlatenheid en hartzeer in mijn hart transmuteerde; terwijl de Aartsengel Gabriel en zijn geliefde metgezel Hope (Hope) een nieuwe vreugde in mijn Wezen opnieuw kalibreerden. Toen vertelden de heren van Karma me over de reden voor dit heden; van een nieuw begin en van doorgaan zonder oordelen over het verleden.
Voordat ze in een diepe slaap viel, vertelde de godin die verantwoordelijk was voor het activeren van het chakra van mijn bovenste hart me dat ik naar Luna Island moest gaan.
De volgende dag werd ik vroeg wakker en vroeg naar Moon Island en ze vertelden me dat er om 10:00 uur een boot vertrok. Daar ging ik en na een uur navigeren kwamen we aan bij de plaats. De mensen van de oorspronkelijke gemeenschap van wat ze "Coatí-eiland" noemen, hebben ons een inzending van 10 Boliviaanse peso's aangerekend en de paden uitgelegd. Toen ik hoorde dat er een Tempel van de Maagden was, wist ik dat ik onmiddellijk naar de plaats moest gaan.
Op weg naar de tempel van de maagden
Bij aankomst in de tempel genaamd Iña Kuyu, zag ik een groep vrouwen zingen rond een vuur, terwijl verschillende mannen met hun breedgerande hoeden op hen wachtten in een andere cirkel. Ik ging zitten om te mediteren op de binnenplaats van de Tempel van de Maagden en aan het einde passeerde ik de groep mannen in typische lokale kleding en bedankte hen voor het behoud van hun tradities.
De grootvader van de gemeenschap, een man met een lange witte baard verstrengeld, nodigde me uit om in de cirkel te zitten terwijl hij me vroeg waar hij vandaan kwam. Van Puerto Rico zei ik trots. En welke oorspronkelijke mensen zijn er?, vroeg hij. Ta nos, antwoordde . En welke politieke organisatie hadden ze de ideeën? Vroeg hij opnieuw. Cacicazgos, reageerde . En wie aanbaden ze? Vroeg hij. Aan de god Jurac n, die van de wind, denk ik, want toen kwam de verovering en ik weet niet veel meer gegevens, antwoordde hij met enige schaamte omdat hij de respons.
De grootvader begon te spreken dat we de tradities moesten redden, want waar de tempels van de ouden nu waren, ontvingen we een kruis met een dode man erop. Ze noemden hem de koning van de Joden, terwijl het de Joden waren die ervoor kozen hem te kruisigen en INRI op zijn hoofd zetten. Ze weten wat dat betekent: LIZ IGNEA ZAL ONS RESULTAAT
"De tijd om wakker te worden is nu"
De tijd om wakker te worden is nu. Wij zijn de voorouders die onze kinderen en kleinkinderen zullen oproepen. Democratie is een zaak van demonen, waar degenen die aan de macht komen alleen maar willen profiteren, dus vandaag nodig ik u uit om terug te keren naar Theocracy: een God, alles voor één en één voor allen, waar de elementen die ons voeden worden geëerd en moge het centrum altijd vuur zijn en de elementalen van de aarde herkennen; de zuiverende kracht van water en wind. Met hen kunnen we de principes van goede voeding, zuivering en duidelijke visie volgen.
Vandaag hoeven we nooit een leven voort te zetten volgens de principes van het eren van de aarde, zoals Evo Morales deed bij het herkennen van alle etnische groepen in Bolivia en het veranderen van de naam van de Rep blica aan de plurinationale staat Bolivia, met deelname van allen voor een goede regering.
"We moeten onze macht terugwinnen, de gemeenschappen organiseren en beginnen met het kiezen van politici die ons vertegenwoordigen en het algemeen belang over hun bedrijf willen", legt hij uit.
Toen de vrouwen van de cirkel van vuur arriveerden, werd een tabak aangestoken, wat betekent dat vrouwen hun woord terugkrijgen na eeuwen van patriarchale overheersing. “Dit is het jaar van de vrouw - zei hij - dit de eeuw van de vrouw, dit is de leeftijd van de vrouw ... dingen komen aan het einde van een tijdperk dat wordt gekenmerkt door een paus die geen vrouw heeft of een Lama die niet Hij heeft een vrouw ... dat is nu niet duurzaam. "
Toen vroeg hij de vrouwen wat de leer was die het vuur hen had gegeven en een van hen antwoordde: "In vreugde te leven" en de glimlach verscheen op mijn lippen en die van alle aanwezigen. "Elke situatie die het leven ons presenteert, moeten we met vreugde onder ogen zien, dat is de leer om het drama te beëindigen ... als je vrouw vertrekt met een ander, lach, lach hard en denk dat er iets nieuws op je wacht, dus moeten we het doen in plaats van gloat van pijn, 'sloot de grootvader zijn metafoor om het moment te illustreren.
Het gefluit van de boot herinnerde me eraan dat ik moest terugkeren, dus stonden we op en gaven we elkaar een voor een emotionele knuffel van hart tot hart.
"Vandaag activeren we de Goddelijke Vrouwelijke, " verklaarde de grootvader in zijn rode poncho met fel veelkleurige kleuren. “Nu is het tijd om de energie uit te rusten. Mediteer naar de Tempel van de Zon om je missie te voltooien, God weet waarom je hier bent gekomen, Taino, 'beval hij me terwijl het bootfluitje al zijn vertrek aankondigde. We kijken elkaar in de ogen met de tederheid van degenen die weten dat toevalligheden niet bestaan. Ik liep de stenen trap af de heuvel af en realiseerde me dat ik ze nooit hun namen vroeg of een foto met hen nam.
Ik ging aan boord van de boot terwijl ik ligplaatsen losliet en aankondigde dat de volgende stop de Tempel van de Zon was ... de timing kon niet beter zijn. Ik moest onderhandelen met de schippers omdat mijn ticket niet omvatte dat ik daar moest uitstappen, maar moest terugkeren naar de haven van vertrek in Yumani. Toen we eenmaal in de haven aankwamen, legde de gids uit dat de veroveraars het Inca-paleis naar die plaats riepen, omdat ze nooit de Tempel van de Zon hebben gevonden. Het paleis als zodanig bestaat uit verschillende kamers die ongeveer 12.000 jaar geleden werden gebouwd door de Tiwanacos en enkele eeuwen later werden herbouwd door de Inca's. In een van de kamers zijn er verschillende openingen die de exacte zonsopgang tijdens de zonnewende tonen, terwijl in een andere een ondergrondse grot was die volgens de legende verbonden was met de portalen van Tiwanaco en Machu Pichu en toegang gaf tot de Lichtstad die onder het Titicacameer.
Ik ging verder met de gids totdat de groep wegging ... Ik zocht naar een hogere plaats, vlakbij het energiecentrum en daar ging ik zitten om mijn meditatie te doen met de bedoeling de polariteiten van het Goddelijke Mannelijke en het Goddelijke Vrouwelijke in evenwicht te brengen. Volgens veel mystici vertegenwoordigt het Titicacameer het seksuele chakra van Moeder Aarde en van daaruit zal de nieuwe mensheid worden geboren.
Aan het einde van mijn meditatie herinnerde ik me met liefde mijn stam uit Puerto Rico, vooral de dansers en mijn metgezellen van het vuur in de Dans van de Maan Atabeyra Metzteopoxchikaualiz. Bijna buiten adem vanwege de hoogte van de plaats, nam ik een audio op voor hen en vertelde hen dat we niet alleen op dit pad zijn. Aan het einde van een zeearend cirkelde hij over mijn hoofd als een teken dat de Grote Geest bij ons is. De missie wordt nog steeds vervuld, de polariteiten balanceren en het hart dat ons elke dag verenigt is sterker. AHO !!!
AUTEUR: Claudio Alvarez Dunn, redacteur van de grote familie van de hermandadblanca.org
