Lezing gehouden op 19 januari 1923 te Dornach
Deze woorden hebben gedurende de evolutie van het bewustzijn van de mens drie grote idealen tot uitdrukking gebracht, idealen die instinctief zijn erkend als representatief voor de sublieme aard en het nobele doel van alle menselijke inspanningen. In vroegere tijden, in grotere mate dan in de onze, had de mens een diepere kennis van zijn vereniging met het universum, en toen hadden Waarheid, Schoonheid en Goedheid een meer concrete realiteit dan wat ze hebben in onze tijd van abstractie. Antroposofie, of spirituele wetenschap, kan opnieuw wijzen op de concrete realiteit van deze idealen, hoewel het niet altijd goedkeuring vindt in onze tijd, waar mannen besluiteloos en vaag zijn in zaken die verder gaan van het dagelijks leven.
Laten we proberen te begrijpen hoe waarheid, schoonheid en goedheid zich verhouden tot de mens, welke concrete realiteiten.
In de mens vóór ons kunnen we in de eerste plaats zijn fysieke lichaam zien, vandaag het enige object van externe waarneming. Hoe de verschillende organen, de vorm en functies van het lichaam zijn geconfigureerd in perioden van bestaan voorafgaand aan die van de aarde, worden volledig genegeerd. In deze vooraardse perioden ontwikkelde het bestaan van de mens zich in een zuiver spirituele wereld, waar hij zich in gemeenschap met Hogere Wezens bezighield met de constructie van het spirituele prototype, de spirituele vorm van zijn fysieke lichaam. Het fysieke lichaam, hier op aarde, is de latere kopie van de spirituele kiem die in zekere zin door de mens zelf is uitgewerkt in zijn vooraardse bestaan.
In het leven op aarde is de mens zich bewust van zijn fysieke lichaam, hoewel hij niet weet wat dat inhoudt. We praten over de waarheid, bijna zonder te beseffen dat het gevoel van waarheid verbonden is met ons bewustzijn van het fysieke lichaam. Wanneer de mens met een eenvoudig feit wordt geconfronteerd, kan hij een idee vormen dat strikt in overeenstemming is met zijn waarachtigheid, of door onnauwkeurigheid, luiheid of afkeer van de waarheid raakt hij betrokken bij een idee dat niet samenvalt met het feit. Wanneer wat hij denkt dat waar is, is hij in harmonie met het gevoel dat hij heeft van zijn fysieke lichaam, eerder met zijn gevoel van verbinding tussen zijn lichamelijkheid en zijn vooraards bestaan. Als het niet vanwege luiheid of valsheid is dat een idee wordt gevormd dat niet consistent is met het feit, is het alsof het de draad doorsnijdt die het aan zijn bestaan bindt voorafgaand aan het leven op aarde. De valsheid is alsof het deze unie doorsnijdt. Een delicate spirituele plot is verweven in een pre-aards bestaan, en dit is geconcentreerd in de daaropvolgende kopie in het fysieke lichaam. Meerdere draden zijn die draden die dit fysieke lichaam verbinden met het vorige bestaan met de aarde, en zijn gescheiden vanwege valsheid. Puur intellectueel bewustzijn, wat een kenmerkende eigenschap is in de vroege stadia van de spirituele ziel, beseft niet dat deze scheiding plaatsvindt. En dit is de reden waarom de mens aan zoveel illusies wordt onderworpen met betrekking tot zijn kosmisch bestaan.
Het grootste deel van de dag zorgt de mens voor de gezondheid van zijn lichaam, vanuit een puur fysiek oogpunt. Maar wanneer hij door valsheid de banden verbreekt die hem aan zijn aardse voorbestaan binden, beïnvloedt dit rechtstreeks zijn fysieke lichaam, en vooral in de samenstelling van zijn zenuwstelsel. Het gevoel dat hij heeft van zijn fysieke lichaam geeft hem zijn "spirituele gevoel van zijn" in het universum. En dit spirituele gevoel van zijn hangt vooral af van de zorg voor de vakbonden van het fysieke lichaam met zijn vooraards bestaan. Als ze breken, moet de mens een alternatief voor dit gezonde gevoel van zijn creëren, en hij doet het onbewust. Hij wordt vervolgens onbewust ertoe gebracht zichzelf een gevoel van 'buitengewoon' toe te schrijven. Maar zelfs hier is hij in een innerlijke onzekerheid gevallen waardoor hij zich gelijk in zijn fysieke lichaam voelt. Maar dit zuiver spirituele gevoel van zijn, waarvan we het bestaan met toenemende intensiteit vinden, naarmate we verder teruggaan in de geschiedenis, is het tegenwoordig zo sterk aanwezig in de mens?
De casus komt heel vaak voor waarin een man een opmerkelijk persoon wil zijn, niet op grond van zijn spirituele leven, maar in functie van zijn beroep of titel. Hij heeft graag een titel zoals die van secretary of notary, en dan verbeeldt hij zich dat het belangrijk is wanneer conventioneel beschreven. Het belangrijkste is echter dat hij zijn innerlijke bestaan kan uitoefenen en uitvoeren, los van alles daarbuiten.
Wat kan dit gevoel van mens zijn versterken? Op aarde bestaan we in een wereld die niets anders is dan een kopie van de ware realiteit, en natuurlijk begrijpen we deze fysieke wereld alleen correct als we ons realiseren dat het een kopie is van de realiteit. Dit komt echter overeen met het voelen van de realiteit in ons: we moeten onze verbinding met de spirituele wereld realiseren. En dit is alleen mogelijk als de band die ons verenigt met ons vorige bestaan op aarde intact blijft.
Deze vereniging wordt versterkt door de liefde voor waarheid en integriteit. Niets vestigt in de mens zo goed het ware en oorspronkelijke gevoel van bestaan als het gevoel van waarheid en valsheid. Het absoluut voelen van de verplichting om allereerst alle dingen te bewijzen helpt de betekenis van het bestaan te consolideren, wat belangrijk is voor het wezen Het realiseren van het bestaan van de geest in het fysieke lichaam, waarmee natuurlijk het gevoel van zijn verbonden is, is in feite een intieme affiniteit tussen het fysieke lichaam psycho en dit ideaal van waarheid.
We verwerven het etherische lichaam (het lichaam van vormende krachten) kort voor de afdaling van pre-aards bestaan naar aards bestaan. We hebben de krachten van de etherische wereld als het ware samen verkregen om ons eigen etherische lichaam te bouwen. In vroegere tijden van evolutie had de mens een betere kennis van het etherische lichaam dan hij tegenwoordig heeft. In werkelijkheid, in plaats van de realiteit van het etherische lichaam te voelen, bespot hij vandaag het simpele idee van het bestaan ervan.
Het gevoel van de realiteit van het etherische lichaam wordt versterkt door de ervaring van schoonheid. Wanneer waarheid en valsheid het rijk van echte ervaring binnenkomen, leven we in zekere zin correct in het fysieke lichaam. Een hoge ontwikkeling van het gevoel van schoonheid geeft ons een juiste relatie met het etherische lichaam van vormende krachten. Terwijl waarheid gerelateerd is aan het fysieke lichaam, is schoonheid gerelateerd aan het etherische lichaam.
Dit zal duidelijk blijken als we denken aan de betekenis van schoonheid, zoals die tot uiting komt in de kunst. Als we een mens van vlees en bloed voor ons hebben, weten we dat hij een van de vele is. Je hebt gewoon geen betekenis zonder iedereen die om je heen woont. In werkelijkheid zijn de wortels die de mens aan het fysieke bestaan binden dun, zonder de anderen om hem heen.
Als we, door middel van beeldhouwkunst, schilderen of drama, eigenlijk door middel van elke kunst, het portret van een mens proberen te maken, proberen we een figuur te creëren die voldoende en volledig is op zichzelf, een die bevat de hele wereld, zoals de mens in zichzelf het etherische lichaam bevat, omdat hij de etherische krachten van het hele universum bijeenbrengt om zijn etherisch lichaam op aarde te vormen.
Vroeger bestond er een intens gevoel voor schoonheid. Niets houdt ervan in de moderne beschaving. De mens was geen echte man zonder dit gevoel van schoonheid. Om een gevoel van schoonheid te hebben, is in werkelijkheid kennis van de realiteit van het etherische lichaam vereist. Geen gevoel van schoonheid hebben betekent het etherische lichaam negeren of ontkennen.
In de moderne mens is alles onbewust. Toen de Grieken hun tempel naderden of in het standbeeld van de god keken, ervoeren ze een stralende innerlijke hitte, een soort intieme zonsopgang. Zo liepen al deze krachten in hun wezen en in hun verschillende organen. Terwijl hij zijn hele hart naar het standbeeld van God staarde, riep hij: "Ik voel nooit de perifere structuur van mijn handen en vingers zo levendig als wanneer ik voor het standbeeld sta! Ik heb nooit dat innerlijke gevoel van de boog van mijn voorhoofd als in de tempel! ' Innerlijk uitgestraald door hitte, geïnspireerd door God, zo voelden de Grieken zich in de aanwezigheid van schoonheid. En het was niets meer dan een ervaring in het etherische lichaam.
In de aanwezigheid van lelijkheid voelden de Grieken zich volledig anders dan die van de moderne mens, die hoogstens zijn abstracte gevoelens over lelijkheid uitdrukt met een grimas op zijn gelaatstrekken. De lelijkheid veroorzaakte een gevoel van koude in het hele lichaam van de Griek, dat hij zelfs in alle poriën van zijn huid voelde. In de oudheid voelden de mensen levendig de realiteit van het etherische lichaam, een deel van de menselijke natuur dat in de loop van de evolutie inderdaad verloren is gegaan. Al deze dingen waar ik het over heb gehad, die in het verleden echte ervaringen waren, blijven in de bewusteloosheid van de hedendaagse mens, die met zijn intellectuele rationaliteit en zijn liefde voor abstractie de neiging heeft om alles te zien vanuit het hoofd, het orgaan waarnaar Deze kwaliteiten horen erbij.
Enthousiasme voor waarheid en waarheid kan in de mens, hoe dan ook in de onbewuste diepte van zijn ziel, een gevoel van zijn vooraardse bestaan opwekken. In een tijdperk van beschaving waarin dit gevoel afwezig is, kan het een onwerkelijk gevoel van waarheid en waarheid betekenen. Maar wanneer dit gevoel sterk ontwikkeld is, verenigt het de mens sterk met zijn pre-aards verleden, en zijn grotere onmiddellijke ervaring van zijn heden op aarde kan een zekere melancholie veroorzaken die in hem opkomt. Deze melancholie kan alleen troost vinden als het gevoel van schoonheid wakker is in je ziel. Schoonheid geeft ons opnieuw vreugde, zelfs in aanwezigheid van melancholie, die altijd gepaard moet gaan met een groot enthousiasme voor de waarheid. Op een delicate, subtiele manier vertelt enthousiasme ons: waarheid is helaas alleen echt aanwezig in het pre-aardse bestaan. Hier in de terrestrische wereld hebben we alleen zijn echo. Nadat we het pre-aardse leven hebben verlaten, blijven we niet langer binnen de essentiële substantie van waarheid. Alleen enthousiasme voor de waarheid kan ons helpen onze relatie intact te houden met het bestaan voorafgaand aan dat van de aarde.
Een oprecht gevoel voor schoonheid smeedt een band die ons opnieuw in dit leven op aarde verbindt met het bestaan ervoor. We moeten nooit devalueren wat schoonheid betekent in onderwijs en cultuur. Een beschaving die vol is van lelijke machines, schoorstenen en dampen, die schoonheid achter zich laat, is een wereld die niet streeft naar de vereniging van de mens met zijn vooraards bestaan; en het doet hem echt in tranen uitbreken. Het is niet alleen een analogie, maar we kunnen echt zeggen: een puur industriële stad is de juiste plek om demonische wezens te verdragen die willen dat de mens zijn vooraardse bestaan in het geestenrijk vergeet.
Zelfs genot in schoonheid moet de kosten betalen om te beseffen dat schoonheid in essentie geen steun heeft in de realiteit van de aarde. Zo perfect als we de menselijke figuur vertegenwoordigen, dat wil zeggen, in de beeldhouwkunst of in de schilderkunst, zullen we in grotere mate moeten toegeven dat deze niet overeenkomt met de externe realiteit van de wereld. Het is niets anders dan de troost die ons het uiterlijk van schoonheid geeft, en om deze reden duurt het alleen tot het moment waarop we de deur van de dood passeren.
De geestenwereld, waarin we in ons bestaan leven vóór de aardse, is altijd aanwezig. We hoeven alleen onze armen uit te strekken, zoals we zeiden, naar deze wereld van geest vóór de aardse. Hoewel het er altijd is, kan de vereniging met de diepten van het onbewuste leven alleen worden gesmeed wanneer de mens overloopt van enthousiasme voor waarheid en waarheid. En wanneer zijn hart opgewonden raakt in zijn liefde voor schoonheid; Dit alles vormt een link met ons vorige bestaan.
Als de mens in hoge mate trouw wil zijn, wat in spirituele zin betekent, moet hij niet vergeten dat hij eerder in een spiritueel bestaan heeft geleefd dan dat van de aarde. Enthousiast worden over schoonheid betekent dat in de ziel van de mens het beeld wordt gecreëerd, althans van een nieuwe vereniging met de spiritualiteit van de vooraardse wereld.
Hoe kan de mens momenteel het vermogen ontwikkelen dat rechtstreeks leidt naar de wereld die hij eerder verliet toen hij afdaalde in zijn bestaan op aarde? Het antwoord ligt in de vervulling van Goedheid, de goedheid die naar voren komt bij mensen die niet in hun eigen belang is, alleen bewust van wat zij in hun eigen wezen leven. Die goedheid kan de ziel ertoe brengen de kwaliteiten, aard en ervaringen van andere wezens binnen te gaan. Het omvat ontelbare psychische krachten, krachten die van dien aard zijn dat ze op dit moment elementen in de mens doordringen, en alleen met hen kan het volledig worden doordrongen van zijn eerdere bestaan voor het aardse. Door zijn gevoel voor schoonheid verbindt hij zich, door een beeld, met de geest die hij verliet vanwege zijn afkomst. Als hij echt vriendelijk is, verbindt hij zijn leven op aarde met het leven vóór haar. Een goede man is iemand die zijn eigen ziel in de ziel van een ander kan nemen. Hiervan hangt alle ware moraliteit af, en zonder deze kun je de ware sociale orde onder de mensheid niet handhaven.
Wanneer deze ware moraliteit transcendentale morele impulsen van de wil wordt, dan worden het echte morele handelingen en begint het een versnelde impuls in de ziel te zijn, omdat een mens echt mededogen kan voelen voor de zorgen die worden weerspiegeld in het gezicht van een ander en zijn eigen astrale lichaam voelt pijn in het licht van het lijden van anderen. Precies zoals het gevoel van waarheid in de mens de juiste relatie met het fysieke lichaam manifesteert en de enthousiaste warmte voor schoonheid tot uitdrukking komt in het etherische lichaam, leeft goedheid in het astrale lichaam. En het astrale lichaam kan niet gezond zijn, of in zijn ware positie in de wereld worden gehandhaafd, als de mens niet in staat is de krachten die uit de Goedheid komen in hem te gieten.
De waarheid is dan gerelateerd aan het fysieke lichaam. Schoonheid met het etherische en Goedheid met het astrale lichaam. Hier hebben we de concrete realiteit van de drie abstracties van Waarheid, Schoonheid en Goedheid. Kortom, we kunnen verwijzen naar het wezen van de hedendaagse mens als alles instinctief uitgedrukt in deze drie idealen.
Deze idealen laten ons zien hoe de mens in staat kan zijn om al zijn menselijke aard te vervullen, wanneer hij om te beginnen in zijn fysieke lichaam leeft vol met een echt gevoel van waarheid, in plaats van conventionele meningen. Een complete mensheid laat alleen een waardevol bestaan toe, wanneer de mens zijn etherische lichaam in het leven kan verlevendigen door zijn gevoel voor schoonheid. In werkelijkheid bezit hij die niet in staat is om te reageren op de aanblik van schoonheid, op hetzelfde niveau als de Grieken, geen echt gevoel voor schoonheid. Je kunt gewoon naar iets moois staren of het ervaren. Het feit is dat tegenwoordig de meeste mensen alleen kijken, en dat brengt niet noodzakelijkerwijs wat energie naar het etherische lichaam. Schoonheid bekijken is niet ervaren. Op het moment dat we het ervaren, wordt het etherische lichaam echter levend.
Een man kan goed doen voor het gemak, of omdat hij kan worden gestraft als wat hij doet een ernstige fout is, of anders, omdat andere mensen hem minder zullen respecteren als hij niet het juiste doet. Hij kan echter goed doen uit pure liefde voor het goede. Hij sprak hier jaren geleden over in mijn boek The Philosophy of Freedom, of spirituele activiteit . Zo'n ervaring van het Goede leidt altijd tot een erkenning van de realiteit van het astrale lichaam. Het is eigenlijk alleen deze erkenning die de mens alles leert over de essentie van het goede. Het kan alleen een abstracte kennis zijn of een inconsistent gebabbel over goedheid, als een liefhebbend enthousiasme voor zijn essentie niet leidt tot een huidige ervaring van het astrale lichaam.
Laten we ons nu realiseren dat goed niet is, net als de ervaring van schoonheid, gewoon een vereniging voelen met het vooraardse bestaan, dat eindigt wanneer de mens de deur van de dood passeert. Goed ervaren is, in waarheid, het enige dat zich verenigt met de wereld, waarvan ik kan zeggen dat het altijd aanwezig is. We moeten dit beïnvloeden. In het materiële bestaan is de mens echter van die wereld gescheiden. De ervaring van Goed leidt rechtstreeks naar de wereld die na de dood binnenkomt.
De krachten die de drempel van de dood overleven, zijn aanwezig in de acties van de mens hier op aarde, als hij een goed leven leidt. Het gevoel van waarheid is een erfenis van zijn vooraards bestaan. Het gevoel van schoonheid zal tenminste een beeld creëren van je spirituele verbinding met je bestaan vóór het aardse. En er is de impuls in ons, niet om onze verbinding met de geest te verbreken, maar eerder om de banden intact te houden die we ontwikkelen door de innerlijke kracht van goedheid.
Waar zijn is correct verenigd zijn met ons spirituele verleden. Het mooie voelen betekent dat we in de fysieke wereld onze verbinding met de geest niet ontkennen. Vriendelijk zijn is in de toekomst een levend zaad bouwen voor de spirituele wereld.
Verleden, heden en toekomst; Deze drie concepten, omdat ze hun rol in het menselijk leven spelen, krijgen een grotere betekenis wanneer we de concrete realiteit van de andere drie concepten van waarheid, schoonheid en goedheid begrijpen.
De man die vals is, ontkent zijn spirituele verleden; De leugenaar verbreekt de banden met zijn spirituele verleden. Hij die onverschillig is voor de schoonheid, bouwt een verblijf op de aarde waar de zon van de geest nooit schijnt, waar hij afdaalt in de schaduw. De man die het goede verbergt, doet afstand van zijn spirituele toekomst; en hij zou nog steeds deze toekomst willen ontvangen via een externe oplossing. Vanuit de diep instinctieve, in waarheid, waren waarheid, goedheid en schoonheid de steun van de grootste idealen van menselijke inspanning. Hoewel ze in onbepaalde woorden zijn verdwenen, kan alleen ons huidige tijdperk er een concrete realiteit over geven.
Rudolf Steiner
-> gezien op rebistabiosofia.com
