Neurale therapie of de alomvattende visie van de mens op tandheelkunde. Januari 2009, dc

  • 2010

Integrale geneeskunde is tegenwoordig een trend in alle takken van de wereld van gezondheid. In de tandheelkunde is een manier om de mens te begrijpen en te behandelen ook ontwikkeld vanuit een holistisch oogpunt, in het besef dat de tanden echt verbonden zijn en betrokken zijn bij de rest van de organen. Vanuit de kwantumgeneeskunde begrijpen we het, daarom openen we een consultatie in Alicante waar tandheelkunde, neurale therapieën en kwantumgeneeskunde worden gecombineerd. Kortom, we proberen de mens op een integrale manier en vanaf zijn oorsprong te behandelen om de gezondheid op een natuurlijke, integrale en geleidelijke manier te herstellen.

Wat is neurale therapie?

Neurale therapie is een van de medische praktijken die een manier van begrijpen van leven en gezondheid uitdrukken, anders dan die van medische of orthodoxe geneeskunde.

Vanuit neurale therapie wordt de mens opgevat als een complex en thermodynamisch open systeem, in staat tot zelf-eco-organisatie en daarom tot zelfgenezing. Een systeem dat in directe relatie staat met alle andere bestanddelen van het leven en met zijn totaliteit. Het leven is alles wat we kunstmatig hebben gefragmenteerd; Maatschappij, natuur, universum zijn één ding.

De neurale therapie bestaat uit het maken van toepassingen met procaïne in lage concentraties op specifieke punten van het lichaam, die (onder andere) neuraal elk wezen (geest, lichaam en geest tegelijkertijd) ertoe aanzet hun eigen orde te vinden, dat wil zeggen Om zichzelf te genezen.

Procaine fungeert als een niet-specifieke impuls voor elk lichaam en de plaats van toepassing hangt af van de levensgeschiedenis van de patiënt. Het niet-specifieke karakter ervan maakt een respectvolle dialoog met het lichaam mogelijk, in de mate dat hetzelfde lichaam eerdere beledigingen herinnert en nieuwe orden zoekt.

Neurale therapie respecteert het unieke karakter van elk ervan en is niet gerelateerd aan ziekten of diagnoses, maar aan unieke en capabele mensen, die zich in een transcendentale stap van hun vitale leerproces bevinden. En het erkennen van de wijsheid van het leven in elke persoon, maakt het opnieuw uitvinden van wezens meer bewust en verantwoordelijk voor hun bestaan ​​en dat van het Universum; van gelukkiger en vrijere wezens.

Neurale therapie stelt daarom degenen in staat elkaar te ontmoeten, elkaar liefdevol en respectvol te vergezellen, in een solidaire poging om samen het leven te voelen en te begrijpen.

Neurofocale tandheelkunde is de uitdrukking van neurale therapie op tandheelkundig gebied. Het is gedefinieerd als de kunst, wetenschap en ervaring van het begrijpen van de relatie tussen tanden (of hun gekartelde ruimtes) met andere delen van het lichaam en met hun geheel, om de processen van zelf-eco-organisatie te vergemakkelijken door passende behandelingen .

De gebeurtenissen in de mondholte, evenals in het hele organisme, zijn niet alleen te wijten aan lokale factoren (bacterieel, trauma, enz.), Maar ook aan algemene, emotionele en omgevingsgezondheidssituaties; omdat we ons lichaam niet kunnen scheiden van onze emoties en de omgeving waarin we leven. Jorge Humberto Petta

Neurofocale tandheelkunde ontstaat als onderdeel van de historische disciplinaire fragmentatie van de medische wetenschap. Daarom heeft het bestaan ​​ervan meer historische dan conceptuele redenen. Het lichaam is een geheel en elke verdeling is willekeurig.

Neurale therapie is een gedachte en een praktijk van een sociaal medisch, sanitair, beantwoordend en propositief type tegelijkertijd, alternatief en holistisch in zijn conceptie, niet-hegemonisch, empirisch en intuïtief, dialectisch en dialectisch, revolutionair, humanistisch, enkelvoudig en onherhaalbaar in zijn praktijk, die terugkeert naar de mens zijn mogelijkheden en capaciteiten van zelf - genezing en zelf-eco-organisatie en hem een ​​meer harmonieuze relatie met zijn sociale gemeenschap en het universum mogelijk maakt. Julio César Payán

Geschiedenis van neurale therapie

Onderzoek naar het zenuwstelsel en het gebruik van lokale anesthetica, die een belangrijk deel van de wetenschappelijke basis van neurale therapie bijdragen.

• Iván Petrovich Pavlov (1884), een Russische fysioloog, demonstreerde de regulerende activiteit van het zenuwstelsel. Hij bracht het idee naar voren van eenwording van alle processen van het organisme onder de leidende werking van het zenuwstelsel. Hij bestudeerde geconditioneerde reflexen en verklaarde dat alle stimuli een functionele, niet-anatomische corticale weergave hadden, met gebieden van centrale excitatie en perifere remming.

• AD Speransky, een Russische onderzoeksarts, die Bases schreef voor een nieuwe theorie over geneeskunde (1936). Het vestigde de deelname van het zenuwstelsel aan het ontstaan ​​van verschillende pathologische processen, evenals zijn integrerende rol. Hij betwijfelde de verdeling van het zenuwstelsel, in centraal, perifeer en vegetatief. Hij toonde aan dat elk pathologisch en infectieus proces door hetzelfde organisme kan worden geproduceerd of getransformeerd. Bacteriën en virussen kunnen een rol spelen als indicatoren, katalysatoren of producenten van irritaties. Hij twijfelde aan het cellulaire en chemische reductionisme van de pathologie.

• Anderen: Bikow, Spiess, Wedensky, Leriche, Wischnewsky, Head, Schleich, Ramón y Cajal, Alfonso Albanese, Ricardo Finochietto en anderen.

• Ferdinand en Walter Huneke, Duitse artsen, die het onderzoek en de systematisering van neurale therapie ontwikkelden:
o In 1925 verdwijnt de hoofdpijn van zijn zus plotseling door het per ongeluk toepassen van een medicijn met procaine.
o In 1928 publiceerden ze hun ervaringen onder de rubriek Onbekende afstandsreacties van lokale anesthetica. Ze noemden hun techniek curatieve anesthesie.
o In 1940 ziet Ferdinand Huneke een onmiddellijke genezing en definieert het als een fenomeen in seconden, waarbij het concept van interfererend veld wordt geïntroduceerd. Van Roques gaf de naam van neurale therapie volgens Huneke.
o In 1948 noemt Huneke de noodzaak om de nieuwe wetenschap (Quantum Physics) te zoeken naar de verklaring van neurale therapie.

• Ernest Adler, een Duitse arts en tandarts, demonstreerde de pathologische interferenties in het neurovegetatieve systeem veroorzaakt door kunstgebitten en amandelen, die verondersteld worden de normale werking van het organisme te voorkomen. In 1958 gaf hij de naam aan de neurofocale tandheelkunde en wordt hij beschouwd als de vader hiervan.

Peter Dosch, Duitse arts en hoofdstudent van de Huneke, blijft neurale therapie verspreiden en ontwikkelen. Hij schreef het leerboek voor neurale therapie volgens Huneke (procanische therapie) (1963) waarin hij de werking van deze therapie verklaart vanuit het regulerende effect van procane op de vegetatief, presenteert het zijn pathologische indicaties en zijn technieken.

Germán Duque, een Colombiaanse arts, opgeleid in Duitsland, die in Cali werkte, leerde met Peter Dosch neurale therapie in de jaren 1970 en bracht het naar Colombia. Hij was een onvermoeibare promotor van nieuwe wegen voor medicijnen. Hij vertaalde verschillende boeken van neurale therapie in het Spaans en begon de verspreiding van deze therapie naar een groot aantal gezondheidswerkers uit verschillende landen.

Duke werkte van de jaren zeventig tot 1983 op een plaats in de buurt van de stad Popay n (Cauca. Colombia), genaamd Los Robles: Amalgaam van zoekopdrachten, van dromen, van ontmoetingen, van worstelingen, hoop en vreugde veroorzaakt door het herstel van verbazing over het dagelijkse wonder van het leven herboren zien met al zijn potentieel.

Julio C sar Pay n, arts en chirurg, gynaecoloog en voormalig professor van de Faculteit der Gezondheidswetenschappen van de Universiteit van Cauca, arriveerde in Los Robles in de Zeventig, om te leren en deel te nemen aan dit werk, een pionier te worden in deze geschiedenis en training van neurale therapeuten.

Op dat moment begon de training in neurale therapie en alternatief denken van gezondheidspersoneel uit heel Latijns-Amerika en Spanje, een missie die duurt tot nu.

In elk land volgde neurale therapie zijn geschiedenis, met de ritmes en kleuren van elke plaats en elke neurale therapeut. Er zijn belangrijke verenigingen en werken, bijvoorbeeld in Mexico, in Ecuador, in Spanje, in Argentinië en natuurlijk in Duitsland.

De geschiedenis in Colombia, scène van geboorten en wedergeboorten van neurale therapie, is als volgt voortgezet:
Julio C sar Pay n met zijn visie en enthousiasme was een promotor van de weg die werd gevolgd door neurale therapie, die werd verrijkt en gearticuleerd tot voorstellen voor politiek en sociaal werk:

Sinds 1983 begon hij te werken bij Popay n, de Foundation for Popular Communication

FUNCOP Cauca, een niet-gouvernementele organisatie die is gecreëerd als een ruimte voor reflectie en actie voor de constructie van vernieuwende en revolutionaire paradigma's vanuit de politieke, politieke perspectieven Januari, plattelands- en gezondheidswerk, uitgaande van neurale therapie als onderdeel van hun voorstellen. Samen met FUNCOP begon het gezondheidscentrum La Nueva Esperanza in 1985, als een gemeenschapsinitiatief van een groep vrouwen. Het is het eerste gezondheidscentrum in Latijns-Amerika waar neurale therapie wordt uitgevoerd, gekoppeld aan een baan in de volksgezondheid.

In 1983 werd het CIMA, Research Center for Alternative Medicines Research opgericht, dat zich samen met FUNCOP Cauca heeft gewijd aan training in neurale therapie en gedachten alternatief (Complex Systemic), van gezondheidsgerelateerd personeel in landen van Latijns-Amerika en Spanje.

In de Colloquies on Alternative Medicines and Society, uitgevoerd in Popay n, van 1987 tot 1996, een wetenschappelijk en epistemologisch denken over wat het alternatief vertegenwoordigt en daarom vertegenwoordigt Neurale therapie Het mogelijk maken van voorstellen voor het nieuwe culturele paradigma en het consolideren en verduidelijken van wetenschappelijke kennis die de algemene werking van neurale therapie ondersteunt.

Samen met sociaal en politiek werk werd de theorie van neurale therapie verrijkt door de fysica van deeltjes, bio-cybernetica, biologie. Voor moleculair, de wiskunde van complexiteit, fractale geometrie, neurobiologie, en vooral met gender, feministische en ecologische voorstellen, en steeds opnieuw met de wijsheid van onze voorouders in hun inheemse wereldbeelden.

• Neurale therapie, samen met de andere alternatieve praktijken, wordt sinds 1992 erkend door de Colombiaanse regering. Sinds 2001 heeft de Faculteit der Geneeskunde van de Nationale Universiteit van Colombia het onderwijs over neurale therapie opgenomen als een vervolgcursus, en sinds de 2007, als een master, is de eerste in zijn soort in de wereld met deze onderneming. Leraren uit verschillende disciplines nemen deel aan deze academische ruimtes, hierdoor is een dialoog van kennis en onwetendheid tussen de orthodoxe en heterodoxe opvattingen geopend.

Hoe wordt neurale therapie gedaan?

DE ONTMOETING:
• Begin met een biografisch gesprek, waarin:
• Je luistert, relateert, voelt, voelt ...
• De geschiedenis van de malaise die aanwezig is met al zijn relaties, evenals de hele geschiedenis die wordt onthouden, wordt in aanmerking genomen, zonder rekening te houden met enige scheiding (tussen het fysieke, het mentale, het emotionele ...), zonder iets uit te sluiten, en algemeen, zonder vooraf bepaalde modellen en met de minst mogelijke vooroordelen ...
• Je vertrouwt op de perceptie en het woord van de ander en de intuïtie van jezelf ...
• Vervolgens worden de naalden met Procaine toegepast op specifieke locaties van het zenuwstelsel, volgens het verhaal verteld
• Voelt, voelt, is van toepassing ...
• Verwacht ...
• In de tweede vergadering ...
• Ze luisteren samen naar wat het lichaam, wat wijsheid is, heeft gezegd, door reacties, nieuwe sensaties, herinneringen, dromen, gemoedstoestand en modificaties en blijvende ongemakken ...
• Aandacht wordt besteed aan de relatie tussen wat werd gevoeld en wat er gebeurde na het eerste consult, en eerdere beledigingen ...
• Aldus worden de punten van de volgende toepassing bepaald
• Verwacht ...
• En zo gaat de ontmoeting verder (of eindigt, wat een andere manier is om door te gaan ...), in deze dialoog met het wijze en mysterieuze leven dat tot uitdrukking komt in het lichaam en in deze die ons vergezelt ...

DE AANVRAAG:
• Procaine wordt gebruikt (0, 5 - 1% in isotone fysiologische oplossing)
• Geldt intradermaal of in ganglia of zenuwplexussen
• Met naalden met variabele afmetingen en maten, afhankelijk van de plaats van toepassing

DE UITLEG:
De antwoorden en veranderingen die plaatsvinden met neurale therapie kunnen niet volledig worden verklaard uit de mechanistische of orthodoxe medische rationaliteit. De vooruitgang van de nieuwe wetenschap ondersteunt haar werk en laat het toe beter te worden verklaard, hoewel er nog geen volledige verklaringen zijn.
• Er is een traditionele verklaring van neurale therapie, die van segmentale therapie en interferentietherapie, die, hoewel een deel van haar geschiedenis, in de praktijk niet wordt ondersteund en van de conceptie afwijkt.
• Er zijn andere mogelijke verklaringen:
o De vorderingen van de kwantumfysica, thermodynamica, biocybernetica, neurobiologie stellen ons in staat om een ​​deel van wat er gebeurt tijdens het doen van neurale therapie te begrijpen, en vanuit wetenschappelijk oogpunt te verifiëren dat het mogelijk is.
o Het begrip van de verandering van paradigma's waarin onze samenleving zich bevindt en de benadering van het biocentrische paradigma, stelt ons in staat om verschillende en juiste manieren te proberen om neurale therapie te begrijpen.
o De ervaring met neurale therapie neemt elke verklaring weg. Het mysterie wordt respectvol aanvaard en het wonder wordt nederig bedankt.

BRON: http://www.terapianeural.com/index.php?option=com_content&task=view&id=185&Itemid=26

http://medicinacuantica.net/?p=1143

Volgende Artikel