Hoe is het leven na de dood? Het belangrijkste verschil tussen deze wereld en het hiernamaals, is dat de externe wereld na de dood een directe weerspiegeling is van onze innerlijke wereld. Op aarde is dit niet zo vanzelfsprekend. Mensen vol haat en woede kunnen worden omringd door schoonheid en overvloed, terwijl gevoelige en ontwikkelde mensen door verlaten sloppenwijken kunnen dwalen. In het leven na de dood weerspiegelt onze omgeving de mate waarin we in contact staan met onze innerlijke zon. Hoe meer liefde, waarheid en schoonheid we in ons hebben, onze omgeving zal stralender en helderder worden.
De innerlijke zon is wie we zijn in onze essentie: het is ons eeuwige, tijdloze deel. Op het moment van overlijden beginnen we aan de reis terug naar dat diepere deel. Om te begrijpen hoe deze reis is, kun je de aarde visualiseren omringd door 2 koninkrijken: de astrale sfeer en de spirituele sfeer. Deze bollen zijn onderverdeeld in vele subsferen. De spirituele sfeer is die van onze oorsprong, het domein van onze ziel. Het is een sfeer van tijdloosheid, eenheid, licht, schoonheid en oneindige liefde. Alles wat een superieure waarde heeft in de mens heeft zijn oorsprong daar. Het is de plaats waar onze ziel woont , het is ons thuis. We hebben die spirituele sfeer nooit echt verlaten; We zijn er nog steeds. Als we sterven, beginnen we aan wat we ervaren als een reis terug naar die plek. Maar in wezen is het een proces van bewustwording van wie we werkelijk zijn: een ontwaken uit de droom van het aardse leven.
Dit ontwaken kost tijd, het is niet mogelijk dat we slechts in een moment alle illusies en duistere gevoelens die we op aarde hebben verzameld over onszelf, over het Mens zijn en over het Universum, opgeven . We zijn ons geïdentificeerd met onze aardse persoonlijkheid; en deze identificatie kan koppig blijven bestaan. Onze illusies en identificaties worden weerspiegeld in de astrale atmosfeer die we na onze dood bereiken.
Het astrale gebied
Na de dood is de mens vrij; vrij om terug te keren naar de spirituele sfeer van zijn oorsprong, vrij om zijn eigen realiteit te creëren. Maar die vrijheid is ook een valkuil, omdat veel mensen geen interne vrijheid hebben. Ze hebben zichzelf opgesloten in vaste overtuigingen over de manier waarop het leven werkt, over wat goed en wat slecht is; en over wat er na de dood zal gebeuren. En er zijn anderen die geen slaaf zijn van overtuigingen, maar van gevoelens en verlangens zoals verslavingen, of gevoelens van woede of minderwaardigheid.
De meeste menselijke gedachten en fantasieën komen voort uit angst. Al deze gedachten en al die fantasieën gebaseerd op angst, creëren een interne staat die na de dood wordt overgebracht naar de externe vorm van de astrale sfeer. Bijgevolg is de astrale sfeer grotendeels gebaseerd op angst en valsheid, terwijl de spirituele sfeer is gebaseerd op waarheid. Maar omdat mensen zich niet realiseren dat hun gedachten worden weerspiegeld buiten de astrale sfeer, geloven ze dat hun gedachten realiteit zijn. Dit is de grote valkuil van de astrale sfeer: mensen blijven sterk overtuigd van hun valse overtuigingen, omdat ze zien dat hun omgeving hen bevestigt.
Gewoonlijk volgen mensen na de dood 4 paden geassocieerd met 4 subregio's van de astrale sfeer:
1-. Het pad van de ziel
Dit pad wordt gevolgd door alle menselijke wezens die op bepaalde momenten in hun leven duidelijk contact met hun ziel hebben ervaren. Het zijn die momenten waarop je je echt levend en geïnspireerd voelt. Je voelt vreugde en een gevoel van doel; je weet wie je bent; En je weet wat je met je leven wilt doen. Je voelt liefde voor het leven op aarde en voor je menselijke metgezellen; en je weet dat het universum in wezen goed is. Als je dit tijdens je leven soms hebt meegemaakt, wordt dit gevoel na de dood sterker. Na de dood begint een groeiproces waarin je geleidelijk één wordt met je ziel : je ervaart het als een voortzetting van meer zijn van wie je werkelijk bent. Je aardse angsten en zorgen verdwijnen en maken plaats voor geluk en onderscheidingsvermogen. Naarmate je innerlijke Licht groeit, wordt je omgeving ook mooier. Je klimt door de sferen tot je uiteindelijk in de spirituele sfeer terechtkomt, de sfeer van de ziel die niet in woorden kan worden beschreven of met de menselijke geest kan worden begrepen .
Het rijk van de astrale sfeer waar je reis begint, kan het Land van de Zomer worden genoemd; Denk aan mooie delen van de aarde, maar meer hemels. Gelukkig volgen steeds meer mensen dit pad. Het is het pad dat open staat voor iedereen die zich bezighoudt met de ontwikkeling van bewustzijn, voor iedereen die bereid is te groeien en te leren. Dit pad is voor iedereen die niet vastzit in overtuigingen of negatieve gevoelens. Echt, het staat open voor elke mens die nog steeds openlijk om zichzelf kan lachen.
2-. Het persoonlijkheidspad
Mensen die toestaan dat hun leven wordt geleid door externe gebeurtenissen en impulsen, volgen dit pad. Het zijn zeker geen slechte mensen, maar ze luisteren niet naar de stem van hun ziel maar leven volgens wat de maatschappij van hen vraagt. Ze hebben geen rigide meningen en leven meestal discreet. Na hun dood gaan ze de astrale sfeer binnen in een omgeving die erg lijkt op hun aardse omgeving. Het wordt "het realistische gebied" van de astrale sfeer genoemd, omdat het erg lijkt op de aarde. Er zijn enkele bijna volledig identieke aardse steden, behalve de vele oude gebouwen die al lang de aarde hebben verlaten, maar die er nog steeds bestaan. Over het algemeen is dit koninkrijk vrij mooi: groene landschappen vol vriendelijke dorpen en dorpen. Mensen die daar gaan geven realiseren zich vaak niet dat ze zijn gestorven, omdat alles erg lijkt op wat het op aarde is; en ook omdat ze niet geloven in een leven na de dood.
Er zijn echter gidsen die ze geleidelijk proberen te openen voor het spirituele. Vaak is dit succesvol, omdat de mensen die daar aankomen meestal niet dogmatisch zijn over hun overtuigingen. Meestal is het voor gidsen gemakkelijker om mensen die op het platteland woonden te bereiken dan degenen die in steden woonden. In steden zijn de illusies van de materiële realiteit het sterkst.
De duurzaamheid in dit koninkrijk zal uiteindelijk eindigen. Een verbinding met de ziel kan heel goed worden gemaakt, in welk geval de persoonlijkheid naar de spirituele sfeer stijgt; of de ziel neemt de beslissing om te reïncarneren; en de energie van die persoonlijkheid gaat naar het volgende leven. Het vertrek van de astrale sfeer wordt vaak 'de 2e dood' genoemd. Hogere entiteiten verklaren de persoonlijkheid dat het tijd is om afscheid te nemen van hun huidige bestaan. De persoon neemt zijn vertrek op met een uitgebreid afscheidsritueel van zijn vrienden, wetende dat ze elkaar weer zullen ontmoeten. Soms ervaart de persoonlijkheid dit spel als een tragedie, dit komt omdat de persoon nog geen goede verbinding heeft met zijn ziel. Dan geven ze zich over aan de lichtstraal die uit hun ziel komt en het zaad vormt van een nieuwe incarnatie.
3-. Het pad van illusie
Vaak volgen mensen die geen goede band met hun ziel hebben dit pad, maar hebben een zeer sterke religieuze overtuiging; bijvoorbeeld religieuze fundamentalisten. Deze mensen hebben een sterk dubbel wereldbeeld; ze zijn ervan overtuigd dat ze gelijk hebben en vinden dat degenen die het niet met hen eens zijn, slecht of verloren zijn. Hoe meer geloof is gebaseerd op angst, hoe groter de visies zullen zijn, deterministisch en dualistisch. Na de dood belanden deze mensen in een hemel die exact hetzelfde is als ze zich hadden voorgesteld. Maar omdat er geen contact is met de ziel, worden deze mensen nog ellendigder. Op aarde waren ze ook ongelukkig, maar ze hadden nog steeds de illusie dat in de hemel dingen anders zouden zijn.
Vaak wordt dit koninkrijk 'de valse hemel' genoemd. Het is een van de laagste gebieden van de astrale sfeer; Omdat mensen er sterk van overtuigd zijn dat ze gelijk hebben, is het moeilijk voor gidsen om hen te bereiken. Laat me een voorbeeld hiervan geven: in sommige christelijke kringen wordt aangenomen dat we na de dood niet onmiddellijk naar de hemel gaan, maar in het graf wachten tot het laatste oordeel. Dientengevolge kunnen "begraafplaatsen" worden gevonden in de astrale sfeer waar de overledenen in hun graven astraal blijven. Natuurlijk voelen ze zich ongelukkig. De gidsen die hen willen helpen worden gezien als demonen die hen willen overtuigen om naar de hel te gaan.
In de astrale sfeer zijn er vele soorten 'hemelen', die voortkomen uit allerlei rigide overtuigingen. Daar voelen mensen zich extreem ongelukkig, maar ondanks alles weigeren ze hun geloof op te geven. Alle liefdevolle pogingen om hen te helpen ze te ervaren als verleidingen van de duivel. F maken zich onlangs zorgen dat ze slecht zijn omdat ze ongelukkig zijn; en durf dit niet openlijk toe te geven.
Vaak gebeurt het dat leiders in zulke astrale 'hemelen' verschijnen. Het zijn overleden mensen die volledig ondergedompeld zijn geweest in hun rol; ze geloven bijvoorbeeld dat ze de Christus zijn of een andere grote leraar. Bovendien zien anderen hen in hun 'hemel' als zodanig. De leider van een sekte die tijdens zijn aardse leven als een verlichte meester werd beschouwd , blijft die rol na de dood vaak vervullen. Omdat dit koninkrijk in vibratietermen dichter bij de aarde ligt, vangen helderzienden en mediums vaak informatie en energieën van dit koninkrijk op, dat een bron is van vele valse profetieën en misleide gekanaliseerde informatie.
De informatie die vanuit deze 'hemelen' wordt verspreid, is vaak zeer duaal, moralistisch, veroordelend; en vol vreselijke voorspellingen die vals zijn. De woorden van de 'professoren' van deze sfeer zijn een weerspiegeling van zijn zielloze persoonlijkheid. Helaas zitten veel mensen op aarde vast door deze 'leraren', omdat de macht die deze sfeer van illusie heeft over de mensheid nog steeds erg groot is . Maar uiteindelijk leidt de waarheid altijd tot geluk; en valsheid naar illusie. De waarheid heeft de grootste macht en zal uiteindelijk zegevieren; Het kan echter lang duren voordat mensen zich hiervan bewust worden, vooral als ze zich op het astrale vlak bevinden waar ze vrij zijn om zoveel illusie te creëren als ze willen. Ondanks alles vragen mensen zich uiteindelijk af hoe hun overtuigingen waar kunnen zijn, als ze hen zoveel ongeluk lijken te veroorzaken. Dan zullen ze beginnen te twijfelen aan hun geliefde overtuigingen en dogma's; dus eindelijk zal zijn zachte innerlijke stem illusies overwinnen. En wanneer dat gebeurt, begint hij zijn terugkeer naar het Licht.
4-. Het pad van eenzaamheid
Dan zijn er mensen die niet geladen zijn met valse en vaste ideeën, maar met negatieve gevoelens: haat, woede, wrok. Ze hebben vaak enorme pijn en leed veroorzaakt bij hun medemensen. Wie tijdens zijn leven zijn Innerlijk Licht heeft verworpen, bevindt zich in een donker en eenzaam deel van de astrale sfeer. Omdat het Licht, dat schoonheid en harmonie brengt, daar afwezig is, nemen mensen soms monsterlijke vormen aan. Maar toch, omdat alles daar erg donker en ellendig is, is verlossing ook mogelijk. Als er alleen donkere monsters om je heen zijn, is het duidelijk dat er iets mis is. Uiteindelijk beginnen de negatieve emoties die je overweldigden hun kracht te verliezen, omdat ze alleen maar meer duisternis veroorzaken.
Geleidelijk aan krijgen ze het inzicht dat alle dingen die hen zo belangrijk vonden tijdens het aardse leven, zoals macht, geld, bezit en prestige, Licht missen. Nu wordt het kleine Licht in hen duidelijker. Mensen herinneren zich slechts een mooi moment in hun aardse leven: een vriendelijk woord, een prachtige bloem. Ze beginnen die dingen te herwaarderen; en daarmee wordt een opening gecreëerd: deze mensen worden toegankelijk voor de gidsen. Je kunt de lange weg terug beginnen. Vaak wordt een nieuw leven op aarde gekozen: een leven dat de weg wijst naar meer innerlijk licht.
Straf en karma
Ons denken over de dood en wat daarna volgt, wordt vaak bepaald door concepten als straf en karma . In bijna alle culturen bestaat het idee van een superieure autoriteit die straft. Als we slecht zijn, belanden we in de hel; We moeten vechten met een zware karma. Over het algemeen worden deze ideeën gecreëerd door aardse heersers die hun macht willen behouden en tegen elke vorm van vrijheid zijn. Regelmatig heeft zijn leer deze vorm: 'God heeft ons gezag over u gegeven; en als je het niet accepteert of onze regels niet volgt, zal God je voor altijd straffen in de hel. ' Of iets subtielers: “In vorige levens zijn we deugdzaam geweest; en daarom zijn we nu rijk en machtig; Je bent slecht geweest in vorige levens en daarom ben je nu arm en ongelukkig. Maar als je de aan jou toegewezen rol geduldig accepteert, zullen de dingen in je volgende leven beter zijn. "
Wat altijd het beste werkt, althans vanuit het oogpunt van een dergelijke heerser, is mensen angst te geven voor hun natuurlijke neigingen, bijvoorbeeld seksualiteit. Hun doel is om mensen ervan te overtuigen dat ze inherent slecht zijn en straf verdienen. Mensen die denken dat ze slecht zijn en zich schuldig voelen, worden gemakkelijk onder controle gehouden door een organisatie die beweert een monopolie op de waarheid te hebben. Als ze mensen kunnen laten denken dat ze slecht zijn en geloven dat ze hun verlossers zijn, hebben ze macht over hen. Atheïsme is spiritueel gezien een doorbraak in vergelijking met deze ideeën.
In het universum is er geen gezagsdrager die straf oplegt. Noch een straffende God, noch Heren van Karma die ons een ellendig leven sturen. Maar de acties hebben consequenties: als het in de winter koud is en ik zonder jas naar buiten ga, krijg ik het koud; Dat is geen straf maar het resultaat van mijn actie.
Elke keer dat we tijdens ons leven een mens pijn doen, verplaatsen we het licht een beetje verder van onze innerlijke zon. Deze innerlijke zon is niet alleen verantwoordelijk voor ons innerlijk licht en onze gevoelens van schoonheid, goedheid en waarheid; het verbindt ons ook met de Innerlijke Zon van anderen en met de Innerlijke Zon van het Universum zelf. Een andere persoon pijn doen, is 'nee' zeggen tegen de interne eenheid van het leven. Het zegt "nee" tegen onze ziel ; en zeggen ook "nee" tegen onszelf. Het resultaat is een diepe eenzaamheid en een interne leegte die gevuld is met negatieve gevoelens. In de ogen van een crimineel, vooral als hij nooit voor een rechtbank is verschenen, ervaren we nooit vreugde of geluk; Dit is geen straf, maar het directe gevolg van de keuzes die hij heeft gemaakt. Hij heeft eenvoudig 'nee' gezegd tegen zijn innerlijke Bron van vreugde en geluk.
Na de dood wordt die innerlijke duisternis weerspiegeld in de omgeving van de astrale sfeer. In het astrale rijk reflecteert het uiterlijke heel direct het innerlijke. Wanneer er geen intern licht is, is er ook geen extern licht. Voor een waarnemer die niet op de hoogte is, lijkt het erop dat de mensen die daar verblijven gestraft werden voor hun leven op aarde; maar van binnenuit gezien is er nauwelijks verandering. Deze mensen voelden leegte en ongeluk op aarde; en nu voelen ze zich nog steeds zo. Het enige verschil is dat ze nu rechtstreeks worden geconfronteerd met hun duisternis, via een externe omgeving die het getrouw weerspiegelt.
De weg terug naar het licht
De weg terug naar het Licht komt van het verlangen naar het Licht. Een Mens is nooit volledig gescheiden van zijn Ziel, zelfs niet één die is gehuld in de diepste duisternis. Er zijn nog steeds fragmenten van herinneringen aan schoonheid en geluk. Geleidelijk ontstaat het inzicht dat geweld en macht niet de manier zijn om het Licht te ontdekken, maar er juist vanaf gaan. Liefde kan niet met geweld worden verkregen. Nu zijn al die kleine herinneringen de zaden van een groeiend verlangen naar geluk, liefde en schoonheid; Je innerlijke wereld wordt verzacht en de persoon wordt toegankelijk voor de gidsen. De gidsen beginnen uit te leggen dat de weg terug naar het Licht kan worden gevonden door mededogen, liefde en zachtheid.
Hoe verder we echter verwijderd zijn van onze interne bron, hoe langer de weg terug. Wat is precies die weg terug? Het is een reis van herinnering en herontdekking van wie we werkelijk zijn, totdat alle valsheid is verlaten en vervangen door de waarheid. In wezen betekent valsheid verdeeldheid: het geloof dat het universum is gescheiden in een oneindig aantal delen, van kleine ego's, die allemaal in onderling conflict zijn. Valsheid is het idee van de strijd van "alles tegen allen ", waarbij de verificatie van de interne eenheid van alle dingen volledig verloren is gegaan. Wat is de oplossing voor deze divisie? Het is om al deze ego's van het interne niveau te begrijpen; en beginnen alle delen te omarmen waartegen we harder hebben gevochten. Een persoon die bijvoorbeeld mensen van verschillende rassen heeft gediscrimineerd, kiest een leven waarin zij zelf worden gediscrimineerd; Op deze manier zal je begrip evolueren. Uiteindelijk is het resultaat de verificatie dat al deze afzonderlijke 'ego's' zijn verbonden. Dan beginnen Liefde en het Licht van de Ziel weer te stromen.
De beslissing om bepaalde ervaringen op aarde te hebben wordt door de ziel genomen. Wanneer het bewustzijn van de aardse persoonlijkheid nog steeds aan de ziel wordt onttrokken, worden de keuzes van de ziel ervaren als een soort kracht van buitenaf: God of Karma. Maar uiteindelijk is Karma niets meer dan de lessen die Bewustzijn nodig heeft om te groeien; en deze lessen worden gekozen door de ziel zelf. Allerlei zogenaamde "spirituele leringen" die proberen je Karma te elimineren, bijvoorbeeld het verbranden, zijn onzin. Het doel van Karma is om je te genezen en je verbinding met de ziel te herstellen. Zodra je jezelf opent voor je innerlijke Licht, wie je werkelijk bent, is je Karma voorbij; Je hebt de les geleerd.
Ooit had ik een consultant die vasthield aan een relatie die haar erg ongelukkig maakte, omdat ze dacht dat dat haar Karma was. Maar toen ik contact maakte met zijn ziel, in het universum, zijn ziel, wilde ik hem leren dat hij voor zichzelf moest zorgen. Ze dacht dat ze geduldig aan haar ellende moest lijden, terwijl het in werkelijkheid haar doel was om voor zichzelf te zorgen en te scheiden; Als hij dat eenmaal had gedaan, zou hij zijn karma hebben opgelost. Het doel van Karma is dus nooit om ons te laten lijden, maar om ons te laten groeien. Lijden komt alleen voor als we de groei weerstaan. Als we weigeren keuzes te maken die onze groei en ons welzijn ondersteunen, ervaren we ellende zonder betekenis of hoop; En dat is in wezen lijden.
Terwijl ons bewustzijn groeit, realiseren we ons dat het echte probleem onze weerstand is tegen wat het leven ons biedt. We beginnen te erkennen dat onze moeilijkheden het doel van onze ziel zijn. We realiseren ons dat moeilijke ervaringen niet worden gepresenteerd om ons te laten lijden of op te offeren, maar om ons bewust te maken van wie we werkelijk zijn; en om ons gevoel van interne verbinding met alle dingen te herstellen. In de volgende fase, waarin bewustzijn nog meer samenvalt met de ziel, zie je alles wat je in het leven overkomt als het product van je vrije wil ; Je bent bijna klaar met je reis terug naar het Licht.
Gerrit Gielen
VERTALING: Jairo Rodríguez R. Energie en spiritueel advies
AUTEUR: Gerrit Gielen
GEZIEN OP: http://www.jairorodriguezr.com/
