Je zou kunnen zeggen dat ik begon te schilderen om een weddenschap op mijn man te winnen of dat dacht ik destijds. Terugkijkend en door de jaren heen realiseer ik me dat iemand anders zijn plan al had opgesteld en dat elk van de schilderijen die hij maakte een spirituele les voor mijn groei zou zijn.
In mijn vroege jaren als schilder, ondanks het feit dat ik het thema van het werk waarin ik me moest concentreren in mijn hart had vastgelegd, varieerde ik constant in frustratie omdat ik me wilde dwingen iets te schilderen dat niet binnen mijn geest was. Soms wilde ik meer commerciële en economisch winstgevende schilderijen produceren, omdat verschillende mensen in de artistieke omgeving en daarbuiten suggereerden dat het positivisme van mijn werk en de rust die mijn schilderijen weerspiegelden, niet noodzakelijk was waarnaar de galerijen op zoek waren tijden.
Het was absoluut een strijd tussen mijn ego en mijn innerlijke licht, daarom begon ik me de scheiding te realiseren tussen wie we werkelijk zijn en wat we belangrijk vinden.
Nadat ik met mijn pogingen van de ene naar de andere kant was gegaan, concludeerde ik dat ik moest doorgaan met wat ik voelde en niet met berusting, zo niet met die levering die wordt gedaan met het vertrouwen in goede handen te zijn en het juiste te doen . Immers, als het anders was geweest, had ik mijn tijd liever aan iets anders besteed, omdat puurheid, liefde en vrede op het doek wilden worden weerspiegeld, ongeacht trends in mode of markten.
Het was in mijn handen om te schilderen, maar het thema van mijn werken was al van tevoren bepaald. En dus, ongeacht of mijn werk klein lijkt, voor mijn drie prachtige kinderen, voor mezelf en voor iedereen die, bij het zien van mijn schilderijen, zelfs voor een moment enige rust voelt, besloot ik mijn werk voort te zetten.
Mijn inspiratie is vanaf het begin heel sterk op onze vrouwelijke energie gericht. De vrouw weergegeven als moeder, mededogen en liefde, het meest subtiele en etherische deel van de mens ... het creatieve deel van het universum. Met dit idee wordt een reeks werken gevormd die jaren geleden werden gepresenteerd onder de tentoonstelling "Vrouwelijke kant", waarmee het concept van eenheid tussen ons en de natuur wordt verkend, waarbij een fusie tussen vrouwen en hun omgeving wordt bereikt, waardoor het punt wordt bereikt waarop zij en de roos wordt één.
In de laatste van deze prachtige ervaring heb ik nog zekerder leren accepteren dat mijn schilderijen niet van mij zijn, die door mij worden gepresenteerd. Die komen met een boodschap misschien voor weinig of misschien voor velen. Sommigen hebben me verteld dat het energie is die belichaamd is in het canvas en dat het een manier is om te channelen. Ik weet nergens veel van, maar als ik weet dat als ik klaar ben met schilderen, ik iets meer leer en leer, wordt mijn geest onthuld.
Web is artegutierrez.com
