Inhoudsopgave verbergen 1 Ze laten geen sporen achter op aarde, hoewel het mogelijk is dat ze tijdelijke sporen achterlaten in hun ruimte en tijd 2 Hoe kan God zich bewust zijn van wat niet? 3 Dit is het punt waar de scheiding wordt gegenereerd binnen de oorspronkelijke scheiding 4 Waarom zijn de bovenste vlakken onder uw voeten geplaatst?

Hallo geliefden, ik spreek je, Muriel en ik zijn vandaag aanwezig om met je te praten over de betekenis die het bestaan ​​heeft, maar ik zal het op een andere manier zeggen, want het is eigenlijk tijd om het te doen, dat is waarom we de afgelopen maanden zijn geweest ze zoveel aanmoedigen dat ze een grotere en meer bewuste kennis over hun eigen geweten verwerven en dat is niet de eerste keer dat we het zeggen, aangezien we deze les ongeveer om de 25.000 jaar herhalen .

Regelmatig vraag je je af wat de betekenis van leven en bestaan in deze wereld is en ons antwoord daarop is als volgt, niets, zolang je maar geketend bent als menselijke wezens. Wat we proberen te zeggen is dat je je voorstelt om voor altijd een spoor van je passage op aarde achter te laten, om dat te doen door te denken dat deze planeet voor altijd zal bestaan; er is echter niets permanent in deze wereld, zelfs niet in de melkweg waartoe ze behoren, die ongeveer 3-4 miljard jaar zal duren.

Het zijn van mensen houdt hen enigszins beperkt, omdat hun melkwegstelsel, net als hun wereld, zal verdampen en op een bepaald punt zal verdwijnen ; zodat ze geen sporen op aarde kunnen achterlaten.

Ze laten geen sporen achter op de aarde, hoewel het mogelijk is dat ze tijdelijke sporen achterlaten in hun ruimte en tijd

De enige gedachte van God: wie zou het zijn, als het echt niet was wat ik ben ? Met die gedachte schiep hij ze binnen dit gebied, die gedachte gaf aanleiding tot de Universums met hun vele dimensies, sterrenstelsels en ruimtes, die in elk geval speciaal werden gecreëerd, omdat het enige dat echt door God werd gecreëerd de ruimtes van scheiding. Aan wie je God noemt, noemen we het meestal de Bron, omdat hij verantwoordelijk is voor het voeden van ons, ons voortdurend zijn energie aanbiedt en in werkelijkheid zijn we nooit van hem gescheiden geweest, omdat deze subtiliteit aanleiding heeft gegeven tot de oorsprong van scheidingsvlakken.

Diezelfde gedachte aan God bestond in de Kosmos voor miljarden van wat zijn seconden op aarde duren, en omdat het al afgelopen is, is God weer, alleen binnen verschillende dimensies, ruimtes en tijden. Dat miljoenste deel van een seconde, binnen jullie wereld, zal ongeveer 14-15 miljard jaar duren, zijnde die tijd waarin je je eindelijk bij ons zult voegen en vandaag ben je voorbij de helft van die tijd, dus Ze kunnen blij zijn dat ze elke keer minder tijd nodig hebben om bij ons te zijn. En ik moet aandringen op het woord ' tijd ', omdat ze moeten begrijpen dat dit relatief is en in minder dan ze denken dat de tijd die ze nodig hebben om lid te worden, is aangebroken.

Maar wat is in dat verhaal de bron waar het in eerste instantie over ging? Het was duidelijk dat het de goddelijke energie was, die alleen een lichtpunt kan zijn ; het is echter een punt van licht dat eigenlijk overal is, omdat het God deed denken: wie zou het zijn, als het echt niet was wat ik ben? De waarheid is dat het in feite niet mogelijk is dat het iets is dat niet ... Ik weet niet of ze me tot nu toe volgen, waar ik het over heb is een 4-dimensionaal fenomeen .

Hoe kan God zich bewust zijn van wat hij niet is?

De enige mogelijke manier is om zichzelf te laten geloven dat hij niet echt hem is, maar de waarheid is dat God, de enige Schepper, dat echt niet kan doen. Daarom wordt dit meestal gek denken genoemd; Als je je twee mensen voorstelt die zeggen dat je echt niet de mensen bent die je bent, zou je denken dat degenen die het zeggen zich niet bewust zijn van zichzelf, maar zodra je je bewust wordt dat je niet gescheiden bent, ben je je misschien wel bewust van jezelf. hetzelfde .

Waarom dan? Vergeet niet dat de gedachte aan God een miljardste bleef van wat de seconden op planeet Aarde duren en dat die tijd zelf in feite een dimensionaal element is . De waarheid is dat jullie, mensen, tijdens de scheiding, een programma hebben geschreven in het diepste deel van hun wezen, wat het omgekeerde programma is van wat de Bron zei: Wie zou het zijn, als in Was het niet echt wat ik ben? Je hebt echter een programma dat zegt: Wie zou het doen als ik niet ben wat ik ben? Een beetje ingewikkeld toch?

Dit is het punt waar de scheiding wordt gegenereerd binnen de oorspronkelijke scheiding

Eigenlijk ben je dezelfde God, die dezelfde fout van afscheiding herschepte en in werkelijkheid wat jij gelooft, voortdurend dezelfde fout herschept, zodat jij het echt bent die de fout genereert. Dat is de reden waarom we eerder vermeldden dat in de menselijke incarnatie de betekenis van het bestaan ​​niets is. Dit komt omdat ze vaak dezelfde fout blijven herhalen. Wat heel grappig aan je blijkt te zijn, dat wil zeggen, binnen de planeet Aarde is er zoveel ruimte en toch merk je dat je voortdurend oscilleert tussen een Goddelijke wereld en een fysieke en opnieuw een Goddelijke, enz.

Waarom zijn de bovenste vlakken onder je voeten geplaatst?

Omdat je constant dezelfde fout maakt om je goddelijkheid te herstellen, die mentaal de neiging heeft om te stijgen, om je gedachten naar die gedachten te leiden die je gewoonlijk ' superieur ' noemt; echter, en wanneer deze gedachten erin slagen op te stijgen, geven ze hen de mogelijkheid om de kosmos binnen te gaan, die zich in het universum bevindt, dat op zijn beurt in het Omniversum is, dat deel uitmaakt van parallelle werelden.

De afstand is vrij lang toch? Daarom moeten ze naar binnen kijken, in hun interne wortels of in de wortels in de grond, zodat ze verbinding kunnen maken met de kristallen die deel uitmaken van de planeet Aarde, en dus op een bepaalde manier informatie over hun goddelijkheid kunnen verkrijgen. veel sneller dan bij het gebruik van vrij hoog vibrerende systemen.

Kortom, de betekenis van het bestaan ​​moet worden gekoppeld aan energie, maar waarom? Het antwoord is eenvoudig: om eindelijk het wiel van karma achter te laten, om die behoefte of handeling-reflectie achter te laten die je wezen constant moet reïncarneren in menselijke lichamen, om het subtiele vlak van deze wereld te ervaren. Zodra je tijd in deze wereld eindigt, denk je eraan om terug te keren om een ​​bepaald aspect te veranderen en te proberen het te verbeteren, maar hoeveel levens denk je dat je hebt? En de meesten van jullie reïncarneren niet 3-4 keer, maar ongeveer 20.000. Dat is de reden waarom het gevoel van bestaan en leven in deze wereld gaat over het herstellen door je Goddelijke energie.

VERTALING: Lurdes Sarmiento

MEER INFORMATIE op: http://www.messagescelestes-archives.ca/sens-derowistence/