Omdat een vorm van onvoorwaardelijke liefde en licht in de patronen en structuren van de Ho'oponopono is gematerialiseerd, is het gepersonaliseerd in verschillende wezens die hun roeping hebben gevoeld, vanaf de frequentie waarin ze op dat moment trilden.
Dit onthult een eerste leer dat, n of alle interpretaties als hetzelfde kunnen worden beschouwd, noch dat het systeem en de richtlijnen waarmee deze techniek wordt toegepast op dezelfde manier of vorm werken, zodat de resultaten variabel zijn.
De eerste richtlijn die we voelen wanneer we de Ho'oponopono echt hebben, is dat de belangrijkste functie ervan is om momenten van licht te creëren, als we duidelijk geïntegreerd zijn met deze frequenties. We weten dat omdat we leren de verschillen tussen frequenties te onderscheiden of op zijn minst een glimp op te vangen. Soorten emoties die in overvloed aanwezig zijn, classificatie over onze relatie met de gedachten van onszelf of van anderen, enz.
We weten dat, omdat we door verschillende bewustzijnen zijn gegaan en lang genoeg door hun trillingen hebben geoscilleerd om te integreren wat heeft resoneerd, we ons realiseren dat van de ene frequentie naar de andere, de 'normen' of 'wetten' die werken in een, werken niet noodzakelijk bij anderen.
In elke frequentie zijn de patronen die werken verschillend.
In elk van hen weten we dat een manier van materialiseren, voelen of geloven overeenkomt en dat alle waarheden van een frequentie ongedaan worden gemaakt wanneer we de volgende benaderen . Op dezelfde manier als de vorige overtuigingen die we doormaakten toen we groeiden en evolueerden tot we in de huidige staat kwamen, ben ik dat we allemaal op dit moment zijn.
Als veranderende overtuigingen ons op dit moment hebben gebracht, waarom blijven we dan bij onze huidige overtuigingen als iets absoluuts dat ons kan beperken?
Als we dit gevoel toepassen op het veld dat we vandaag delen, kunnen we snel de hoeveelheid Ho'oponoponos detecteren die momenteel in omloop is en daarom kunnen we in enkele ogenblikken leren onderscheiden welke men werkelijk mijn wezen dient in de huidige toestand die ik ben.
In de eerste fase kennen we niet de intensiteit van het gevoel van elk woord dat we uitdrukken. En deze zullen ons na verloop van tijd de nodige informatie geven door hun gevoelens als we ze bewust beginnen te gebruiken.
Meestal krijgen we de informatie om te herhalen als papegaaien, sorry, sorry, ik hou van je, bedankt, terwijl ik bezig ben deze prachtige evolutie te ontdekken. We nemen contact op met mensen die meer uren van toewijding aan deze techniek besteden en zullen ons adviseren om 300, 500, 10.000 keer dezelfde woorden te herhalen, elke dag opnieuw en zonder rust, constant en gedisciplineerd om ons doel te bereiken.
Het moet ook gezegd worden dat we intenser van het eerste leren zullen genieten, omdat we in de eerste sprongen meer afstand zullen afleggen, de emoties zullen bloeien en wakker worden met indrukwekkender gevoelens. Terwijl we beginnen met wakker worden en leren en integreren, zullen we een afstemmingsproces ingaan en in plaats van enorme sprongen, zal welzijn worden gegeven door kortere, maar meer precieze en intense sprongen.
Zoals ik zojuist deelde, is de herhaling als papegaaien de eerste deur die we openden toen we de Ho'oponopono ontdekten. We kunnen ons een blok van vele verdiepingen voorstellen zonder lift en waardoor we zonder haast van verdieping naar verdieping gaan, genietend van alles wat we in elke verdieping vinden, de decoratie, de buren van die plant, de geuren ...
Wanneer we ontdekken dat Ho'oponopono verder gaat dan de eerste verdieping, gaan we naar de tweede en het eerste wat we waarnemen is dat de constante herhaling van dezelfde woorden wordt gereduceerd tot een veel kleinere hoeveelheid, maar we verhogen de kwaliteit van die herhalingen. We beginnen de emoties van elk van die woorden te voelen, we beginnen ermee te trillen en we begeleiden ze met lichte gevoelens van liefde van ons wezen. Begin te leren over de selectie van emoties die ons zijn geboren. Dit proces dat voor het eerst verschijnt bij het opstijgen naar de tweede verdieping is niet exclusief voor deze plant, maar wordt verfijnd in de volgende tien of twaalf fabrieken. Deze vooruitgang van onze kennis en wijsheid van onszelf in het feit dat ik in de huidige staat ben, zal variëren voor elk van de weerstanden, beslissingen en limieten die we vaststellen.
Herhalen als een papegaai zonder de emotionele intensiteit van het huidige lichtmoment vermindert de resultaten
Nadat we door deze planten zijn gegaan, zal ons hele wezen een ander, lichter, meer bewust, meer aanwezig, gelukkiger en meer geïntegreerd in jezelf van liefde zijn. Deze liefde die nauwelijks in woorden kan worden uitgedrukt en niets verwacht, noch prijzen noch beloningen, deze liefde die we onvoorwaardelijk noemen om te weten wat voor soort liefde we bedoelen.
In deze tweede fase van fasen markeren onze tijdelijke ruimtes van toewijding een trend, een richting, geven aan en definiëren het pad dat we volgen en waar we naartoe gaan. Op dit punt verschijnt een andere vitale plant, de plant van begrip, de plant die een deur opent naar de volgende planten. En hier, in de plant van begrip, waar alles een bijna onverwachte wending neemt, hier variëren de betekenissen, daarom noemen we het de plant van begrip. We kunnen iets leren, maar als we het begrijpen, betreden we een ander dimensionaal vlak. In feite realiseren we ons de grote sprong tussen leren of begrijpen. Hier springt ons hele wezen en is gevuld met volheid om die nieuwe emotie te voelen.
Er is een verschil tussen leren en begrijpen erg latent.
Om een voorbeeld te zoeken dat we kunnen associëren; we brengen de eerste tijdelijke ruimtes met betrekking tot Ho'oponopono door op zoek naar een manier om acties of situaties die ons omringen te vergeven, ze hebben ons misschien aangevallen, ze hebben ons bedwelmd, ze hebben een spoor achtergelaten in onze emotionele wereld en we herhalen honderd En duizend keer deze prachtige woorden van liefde.
Op een dag begonnen we verschillende dingen te voelen en we realiseerden ons dat de omvang rondom die situatie die ons stoort veel verder gaat dan de eenvoudige situatie die zich heeft voorgedaan. Of geef ons. We begonnen te voelen dat dit wezen dat ons pad kruiste het slachtoffer was van een proces, dat zijn manier van leven veel verder gaat dan we ons kunnen voorstellen, dat is wanneer we ons veld openen van visie en waar ons begrip echt begint, bij het integreren en internaliseren van een realiteit die we niet beoordeelden, die we echt beoordeelden zonder ons bewust te zijn van oneindige factoren. Dat het vuur met vuur voeden, maakt het meer branden. Omdat onze emoties het hout zijn dat creëert en groeit wat we voeden.
Dit is waar we echt ons leerproces afmaken om Hooponopono te worden, dit is waar we ons bewust worden dat we onszelf ten dienste hebben gesteld en momenten van licht creëren. Waar we voelen waarom we allemaal één zijn en iedereen deel uitmaakt van de anderen.
Dat als we pijn hebben, we allemaal pijn doen. Dat als we springen, we allemaal springen. Dat als we groeien, we allemaal groeien . Daarom genas hij die de Hooponopono materialiseerde het hele paviljoen, omdat het vanuit het hart tot het inzicht kwam dat we allemaal één zijn in de huidige staat en van Die ruimte is waar deze prachtige momenten van licht worden gecreëerd.
Vanaf hier wil ik je uitnodigen om niet in de kamer van de papegaaien te blijven en door de andere kamers en verdiepingen van dit indrukwekkende gebouw te lopen dat ons heeft bereikt vanuit de hand van de Hooponopono. Ga vooruit in de ontdekking, dat je niet om een externe goddelijkheid vraagt, zo niet jij als zijnde ik ben wie je bent, voel het ontwaken van het onbeperkte creatieve wezen dat je bent en dompel jezelf onder in elk van de woorden en observeer alle emoties die je bent word nu wakker en degenen die je wakker zullen maken na het observeren van de emoties die je worden geboren, omdat ze je het pad van je progressie zullen tonen.
