Als er een godin is die voor de aarde en elk van haar creaties als kinderen zorgt, is dat Gaia . Een godheid altijd perfect gefocust op de bescherming van de wereld die zich met elk van zijn details heeft gevormd. Maar wie is het eigenlijk?
Gaia's mythologie
De oorsprong van de eerste geschriften over Gaia gaat verloren in de mythologische tijd van de oude Grieken. De eerste toespelingen op de godin zijn al te vinden in The Theogony of Hesiod .
Volgens de Griekse schrijver ontstond na de chaos die bestond voordat de goden en de elementalen de controle overnamen, de godheid die ook bekend staat als Gea . In de oorspronkelijke staat van de kosmos, met al zijn oneindigheid, was de godin dus al aanwezig.
Gaia, vertaald als "de breedborst", is de oudste, meest oorspronkelijke en oorspronkelijke godin van het leven . Zijn eigen naam geeft aan dat hij degene is die voedsel geeft aan elk element van de kosmos, inclusief de chaos zelf voordat de goden orde scheppen.
Nadien begon deze godin een wereld voor ons te creëren. Eerst handelde hij met Uranus, die de hele sterrenhemel verlichtte en de heuvels bedekte en hoeveel er op de planeet was . Van de unie van beiden arriveerde Ocean, in de diepste stromingen.
Maar er kwamen ook veel andere kinderen uit zijn borst en zijn relatie, zoals Ceo, Crío, Hyperión, Tea, Rea, Játoto, Temis, Febe, Tethis en zelfs Mnemósine . Uiteindelijk is hij bevallen van Crono, de jongste, maar ook de meest gedraaide. Deze zoon ontwikkelde snel een diepe haat jegens zijn vader.
Gaia, als de moeder van alles in de wereld, heeft volgens Hesiod echter veel meer kinderen gekregen. Uit zijn lichaam kwamen de Cyclops Brontes, Steropes en Arges tevoorschijn . Ook de hecatonchires, vreselijke wezens van 100 handen tussen hemel en aarde genaamd Coto, Giges en Briareo, met elk 50 hoofden.
Gaia, een wereld op zichzelf
Binnen deze godheid vinden we de wereld die ons regeert. Bijvoorbeeld zijn buik, bekend als Tartarus. Dat is waar Uranus de vreselijke en slechte cyclops van één oog en de hecatonchires verborg .
Maar de pijn die ze de Godin bezorgden, bracht haar ertoe haar kinderen, de Titanen, te herenigen die haar gehoorzaamheid gaven behalve de vreselijke Chrono . Gaia had een sikkel gemaakt, een hulpmiddel dat de jongere nakomelingen gebruikten om Uranus te castreren. Uit het vergoten bloed verschenen nieuwe kinderen zoals Erinias, de personificatie van wraak. Of de reuzen en de melia's, krachtige wezens met pantser naast de nimfen van de asbomen.
Aphrodite werd geboren uit de testikels van Uranus die door Cronus in zee werden geworpen . En na castratie zouden ze nog steeds worden geboren uit de buik van Gea Typhoon en Echidna.
De godin van de aarde
Zoals we waarnemen, is deze godin sinds het begin van de mensheid een bron van leven, omdat het alles vertegenwoordigt wat we zijn . Levende wezens, bergen, zeeën, woestijnen ... ieder van ons is een stuk van de oude Griekse godheid .
Tegenwoordig is deze godin actueler dan ooit. Het beschermt nog steeds elk van de wezens die het vormen . Bovendien bevordert het leven zelf de juiste omstandigheden, zodat het blijft ontstaan en altijd actief blijft. Ze waakt over elk van haar puppy's, in de vorm, het lichaam en de materie waarin ze gelooft .
Daarom is de beweging voor de godin vandaag sterker dan in 2000 jaar . En het is niet vreemd, omdat de cultus van de godheid van Gea echt de bescherming is van wat ons tot mensen maakt. De aarde, met haar biosfeer vol leven, is de enige wereld die ons onderdak biedt . Als we hem niet beschermen en respecteren zoals hij verdient, wie dan wel?
Wij zijn de kinderen van Gaia . Haar laatste nakomelingen in zichzelf. We maken deel uit van een godheid die boven alles van ons houdt . Het is een mythe, het is een symbool, het is een realiteit, het is het leven zelf.
Door Pedro, redacteur van de Grote Witte Broederschap
