24 december 2011
DE WEG VAN GENADE.
Dit pad heeft me geleerd dat er twee manieren zijn om op deze planeet te leven, het pad van instinct en het pad van genade, je moet kiezen welke je wilt volgen.
Genade probeert niet zichzelf te bevredigen, ze accepteert om te worden afgewezen, vergeten, veracht, ze accepteert beledigingen en wonden, omdat ze weet dat nederigheid en transparantie alles door je laten gaan.
Het instinct wil alleen zichzelf bevredigen en laat anderen het ook bevredigen, houdt ervan arrogant te zijn voor anderen, ermee weg te komen, vindt het leuk om erkend te worden voor wat het heeft en doet.
Zoek redenen om ongelukkig te zijn, wanneer iedereen om je heen schijnt en liefde over alle dingen glimlacht, dit pad heeft me geleerd dat niemand die van het pad van genade houdt, ongelukkig zal zijn.
Genade leidt u naar het smalle pad van de poorten van de hemel, waar ergens, alle kinderen van God zullen passeren, door onze transparantie, door nederigheid en waardoor we zullen zeggen: ALLES IS VERWARMD, dat zal het moment zijn van ware individuele ascensie van alle kinderen van God.
Ik zal je trouw zijn, wat er ook gebeurt.
MIGUEL DIAZ MORLET
LEVENSDUUR
Het leven is een opwaartse spiraal die je meeneemt of leidt naar wie we werkelijk zijn, een geest van God, dat kleine deel van het geheel, te midden van de oneindigheid van het universum, wanneer we lang vergeten zijn wie we zijn Het is moeilijk te geloven dat we niet behoren tot deze prachtige plek die aarde wordt genoemd, omdat we echt deze plek zijn.
Samen met de geest van de aarde vormen we allemaal deze kleine plaats die we gewoonlijk ons thuis noemen, maar in werkelijkheid is het slechts een korte stop op ons evolutionaire pad.
Wanneer we ons dit realiseren, is het wanneer de verlangens van de ziel voor het eerst in veel levens ophouden, we begrijpen dit niet gemakkelijk, omdat we het nooit hebben gevoeld, en het is wanneer we voor het eerst op al onze manier beginnen om eenvoudiger, nederiger, liefdevoller te zijn, en als je niets wilt, accepteer je alles, het is een geweldige paradox, omdat je voelt dat je in werkelijkheid niets hebt, alles hebt, en dat is omdat De eerste keer in lange tijd begin je in eenheid te leven, in een staat van gratie, waar niets meer toe doet, omdat je weet dat je licht bent en licht niet meer nodig heeft dan licht, op dat moment word je je eigen licht, je neemt je lichaam van licht dat je naar eenheid leidt, naar de bron die het wezen je gaf.
Dat is wat sommige zielen de komende dagen zullen leven.
Miguel D'az Azlet
18 december 2011
