Inhoudsopgave verbergen 1 DE MENSELIJKE PERSOONLIJKHEID 2 HET ZOEKEN 3 DE FASE VAN DE WEG 4 INVLOED VAN DE SCHOLEN OP DE DISCIPELS

Leren, leren, begrijpen, begrijpen en alle afgeleiden van het werkwoord leren leren ondernemen betekent "begrijpen door de geest"

Het volgende artikel toont het pad van het leerproces op planeet Aarde, om de overgang te maken van het vierde natuurrijk naar het vijfde.

Het werk van evolutie, dat deel uitmaakt van de vastberadenheid van de Godheid om goddelijkheid uit te drukken door middel van vorm, is noodzakelijkerwijs de taak van openbaring en, wat de mens betreft, wordt deze openbaring uitgedrukt als een toename in evolutie. van de ziel en in drie fasen:

1. Individualiseringspersoonlijkheid.

2. De inwijding Het ego.

3. De identificatie De monade.

INDIVIDUALISATIE (1)

Wat is individualisering vanuit het oogpunt van de psychologische ontwikkeling van de mens? Het is de centralisatie van het lagere aspect van de ziel, de creatieve intelligentie, zodat het door vorm kan worden uitgedrukt. Tijdig zal het het eerste aspect van de goddelijkheid zijn dat wordt uitgedrukt. Het is de opkomst van de manifestatie van de specifieke kwaliteit van de zonne-engel door zich een of meer enveloppen toe te eigenen die het uiterlijk vormen. Het is de eerste oplegging van een energie die wordt toegepast en gericht op dat drievoudige conglomeraat van krachten die we de natuurvorm van de mens noemen. Dan verschijnt de persoon die naar volledige coördinatie en expressie gaat op het podium van het leven. De acteur verschijnt en leert zijn rol; Hij debuteert en bereidt zich voor op de dag van volledige persoonlijkheidsuitdrukking. De ziel dringt door in die dichte vorm en in het lagere gebied. Het zelf begint zijn rol te spelen en drukt zich uit door zelfzucht, wat uiteindelijk leidt tot een laatste altruïsme. De separatistische entiteit begint zich dus voor te bereiden op de groepsrealisatie. Hij is een God die over de aarde wandelt, versluierd door de menselijke vorm, de aard van begeerte en de vloeibare geest. Momenteel is het een prooi voor de illusie van de zintuigen en is het begiftigd met een mentaliteit die eerst belemmert en opsluit en uiteindelijk loslaat en loslaat.

Er is veel geschreven in De Geheime Leer en in het Verdrag over Kosmisch Vuur over individualisering. Het kan eenvoudig worden gedefinieerd als het proces waardoor het leven zich vormt in het vierde rijk van de natuur:

1. Bewuste individualisering door het experimenteren van het leven van de zintuigen.

2. De bevestiging van individualiteit door het gebruik van de onderscheidende geest.

3. Het laatste offer van die individualiteit ten gunste van de groep.

Momenteel is het de taak van de massa om zich bewust te worden van zichzelf, en ze ontwikkelen die geest of dat gevoel van integriteit of persoonlijke vervulling, wat zal resulteren in een verhoogde zelfbevestiging - het eerste kenmerk van goddelijkheid. Ondanks de complicaties en onmiddellijke gevolgen in het bewustzijn van de wereld en de staat van zijn, is dit alles correct en goed. Daarom is het noodzakelijk om de discipelen in alle landen onmiddellijk te leiden en te trainen om een ​​leven van juiste aspiraties te leiden, met hun daaruit voortvloeiende voorbereiding op inwijding. De ouders en intelligente leraren van de jeugd moeten vandaag de taak op zich nemen om bewuste individuen op de wereld te brengen die het werk van zelfbevestiging in lopende zaken zullen ondernemen. De psychologie van de massa die informatie accepteert zonder discriminatie, snel en massaal gehoorzaamt aan de beperkingen die aan persoonlijke vrijheid zijn opgelegd, zonder de onderliggende redenen goed te begrijpen en de leiders blindelings te volgen, komt alleen tot een einde wanneer individuele erkenning op intelligente wijze wordt aangemoedigd. van egoïsme en de beweringen van het individu dat probeert zijn eigen ideeën uit te drukken. Een van de fundamentele ideeën die ten grondslag liggen aan menselijk en individueel gedrag ligt in de behoefte aan vrede en harmonie zodat de mens specifiek zijn eigen bestemming kan ontwikkelen. Dat is het fundamentele en diepe geloof van de mensheid. Het eerste bewijs van de opkomende zelfbevestiging van de massa van individuen moet in deze richting worden gedragen, omdat dit de lijn van de minste weerstand zal vormen. Dan zal de uitbanning van oorlog volgen en de vestiging van die vredesvoorwaarden die de mogelijkheid bieden om te trainen en zorgvuldige culturele vooruitgang te verkrijgen. De dictator is een persoon die onder dit proces kennis en macht heeft verworven en is een voorbeeld van de werkzaamheid van het goddelijke karakter, wanneer hij wordt toegestaan ​​om te fungeren als een product van het evolutionaire proces. De dictator drukt veel van de goddelijke mogelijkheden van de mens uit; sommigen zullen echter een anachronisme zijn, omdat wanneer de meerderheid het stadium van zelfbewustzijn en individuele macht bereikt en probeert om hun krachten volledig uit te drukken, de dictator het zicht op de zelfbevestiging van die meerderheid. Momenteel vertegenwoordigt hij het doel voor het lagere zelf, de persoonlijkheid.

Voordat echter veel mannen zonder gevaar zelfbevestigend kunnen worden, is het aantal mensen dat dat stadium heeft overstegen en degenen die het weten, onderwijzen en demonstreren om te groeien dat de velen die de groep vormen van de intelligenten gevormd door zelfbewuste individuen, zich onderscheidend kunnen identificeren met het doel van de groep en hun separatistische identiteiten kunnen onderdompelen in de georganiseerde activiteiten en groepssynthese. Dit is de overheersende taak van de Nieuwe Groep Wereldservers, die nu het streven van werelddiscipline zou moeten zijn. Deze taak om individuen in groepsverband op te leiden moet op drie manieren worden uitgevoerd:

1. Voor de opgelegde persoonlijke identificatie met de groep, door de ervaring van begrip, dienstbaarheid en opoffering. Dit kan heel goed een nuttig en zelfopgelegd experiment vormen.

2. Voor de educatie van de massa in de principes die ten grondslag liggen aan groepswerk en de training van een verlichte publieke opinie over deze concepten.

3. Voor de voorbereiding van de meeste componenten van de Nieuwe Groep Wereldbedienden om die grote overgang in bewustzijn te bereiken, die we initiatie noemen.

LEREN (2)

Welnu, om verder te gaan met iets anders, wil ik vermelden dat we in dit tweede deel zullen praten over de verschillende paden die een normale aspirant moet nemen, om het pad te bereiken dat naar de Inwijding leidt.

We verlaten de historische benadering en gaan een benadering van bewustzijnsverruiming aan, dat wil zeggen dat we in de eerste termijn zullen beschrijven wat de situatie is die heerst in de meerderheid van de aanvragers wanneer ze zijn net aan dit pad begonnen; We zullen zijn zoals je kunt zien en de realiteit van bewustzijn beschrijven waarin een wezen leeft zonder instructie of spirituele training. Stap voor stap zullen we de verschillende erkenningen beschrijven die deze aspirant-discipel moet doen door de studie van zichzelf, totdat hij begint te herkennen:

Ten eerste: DE WEG.

Ten tweede: UW INTERNE REALITEIT.

Ten derde: DE AARD VAN HET TE ONTWIKKELEN WERK OM DE INITIATIE UIT TE VOEREN.

Dit is eigenlijk een systematische beschrijving van de uitbreiding van het bewustzijn. Dit zal ook met name een presentatie zijn van de effecten die worden veroorzaakt door deze uitbreiding van bewustzijn in de geest en het leven van een individu.

We zullen ook observeren hoe het externe fysieke leven plotseling wordt gewijzigd, door de veranderingen die plaatsvinden in je mentale bewustzijn. Logischerwijs zullen we het proces dat velen van jullie hebben doorlopen vele malen beschrijven en iedereen zal weten hoe hij het stadium waarin hij zich bevindt kan herkennen.

We zullen ook proberen de verborgen motieven van de spirituele monade binnen te dringen om dit pad te volgen.

We zullen de educatieve programma's begrijpen die de Hiërarchie heeft voorgesteld voor deze mensheid en de verborgen mechanismen die de Meesters gebruiken om te herkennen wanneer een persoon voorbereid is op een volgende stap in zijn expansieproces.

We zullen ook enkele geheimen onthullen die perfect de fasen beschrijven die een individu doorloopt in die voortdurende poging om zichzelf te ontdekken.

En ten slotte zullen we begrijpen wat deze individuele veranderingen veroorzaken in dat grote wezen dat het menselijke ras wordt genoemd.

Hoewel al deze punten in eerdere werken zijn behandeld, is het noodzakelijk om deze nieuwe inspanning te doen om in de geest van de huidige man een nieuwe reeks denkrichtingen aan te vullen die een oneindige reeks mogelijkheden openen, beide om de mannen tot de Hiërarchie, zodat het Koninkrijk van God uiteindelijk neerdaalt en zich in al zijn glorie vermenigvuldigt, in het mensenrijk.

Ik laat mijn woorden hier en nodig je uit om over elk van hen na te denken, omdat het voor jullie allemaal het ondubbelzinnige bewijs vormt van de conjunctie die plaatsvindt tussen de menselijke geest en de geest van de meesters.

OPROEP TOT DE GEESTELIJKE WERELD

Ten eerste moeten we erkennen dat de toestand die heerst onder ongetrainde mensen met betrekking tot hun innerlijke wezen, duidelijk wordt uitgedrukt door het woord 'in slaap'. Mensen slapen normaal gesproken en werken via een persoonlijkheid, een voertuig dat we uitgebreid hebben besproken in andere communicatie.

De persoonlijkheid is enerzijds de som en de combinatie van die aspecten die de mens heeft ontwikkeld naarmate hij groeit en rijpt tijdens zijn fysieke leven, en anderzijds de impulsen die hij ontvangt van zijn spirituele wezen en dat in een In principe blijven ze actief, maar vroeg of laat zullen ze lethargisch worden voor de actieve, dynamische en krachtige persoonlijkheidskracht, met andere woorden, de mens terwijl hij ervaringen en kennis van de wereld om hem heen verzamelt, leert al zijn aandacht te vestigen en zijn energie in de impulsen die hij ontvangt van zijn vijf zintuigen van de buitenwereld; deze impulsen dempen geleidelijk de innerlijke stem die hem ertoe drijft dit of dat pad te volgen. Binnen het leren dat van de buitenwereld komt, zijn er ook de aspecten van de persoonlijkheid die de familieleden, hun vrienden en wat ze nu leren via de media, televisie, tijdschriften, etc. Op deze manier wordt zijn persoonlijkheid gevormd als een min of meer exacte replica van alles wat zijn zintuigen van buitenaf vastleggen. Hij heeft de neiging te kopiëren omdat dat in feite het mechanisme is waarmee iemand in het universum werkt: "Zoals boven is het beneden". "Zoals het binnen is, is het buiten."

De uiterlijke wereld, door een nieuw wezen tot leven te brengen, brengt het en reproduceert het precies zoals de rest van de mens is, dat wil zeggen, de mensheid brengt meer wezens naar de wereld en reproduceert ze zoals het is, volgens de patronen die zegevieren in elk tijdperk van de mensheid; De interne impulsen die van het spirituele wezen komen, zijn echter degenen die geleidelijke veranderingen in deze mensheid veroorzaken.

Om dit te laten gebeuren, is het noodzakelijk dat mensen luisteren, horen, aandacht besteden aan de roep van de innerlijke mens. Dit is hoe, beetje bij beetje, sommige individuen die in staat zijn geweest om hun innerlijke realiteit en de roep van de geest vast te leggen, een bepaalde manier van handelen volgen, een bepaald pad op hun pad kiezen en het collectieve bewustzijn wijzigen en de mensheid als geheel aansturen., om verder te gaan op het pad dat de Vader heeft aangegeven vanaf het begin van zijn schepping.
Welnu, de menselijke wezens in hun gevangenis van persoonlijkheid die niets anders is dan de vrucht van de luchtspiegeling, van de Maya's, beginnen enkele impulsen van hun innerlijke wezen te vangen die hen ertoe brengen zich af te vragen of het leven dat zij leiden het enige is mogelijk of haalbaar om op dit fysieke vlak te leven.

Wanneer de mens begint te zoeken naar iets dat hij superieur aanvoelt, is het daar waar het spirituele wezen zijn werk is begonnen en erin is geslaagd om een ​​deel van het web van de Maya's dat de mens omringt te vernietigen. Menselijke wezens doen zich dus bepaalde zorgen voor in de persoonlijkheid van het individu; de persoonlijkheid daarentegen probeert deze zorgen onmiddellijk tot zwijgen te brengen en het web dat het innerlijke wezen omringt te versterken; de geest probeert alle dingen die het leven van dat wezen omringen congruent te maken, terwijl het spirituele innerlijke wezen probeert te ontwaken in dat voertuig van persoonlijkheid, het verlangen om hogere niveaus van bestaan ​​te bereiken.

Binnen dit conflict duwt het karma of de dama van de persoon hem vroeg of laat om een ​​eerste contact met de leer van de geest te bereiken; Zo ontstaat wat we de eerste oproep noemen.

In die eerste oproep reageren veel wezens, maar vele anderen negeren het; Het is het eerste contact met spirituele filosofie, het eerste contact dat het individu laat begrijpen dat er andere dimensies van kennis zijn, andere mogelijkheden voor hun bestaan, nieuwe horizonten waar ze hun leven kunnen richten en op een andere manier kunnen deelnemen.

Die eerste oproep wordt zorgvuldig voorbereid door het spirituele bewustzijn van alle mensen; Soms wordt de oproep gegeven na een crisisperiode waarin het individu enige teleurstelling heeft geleden; Een probleem, iets waardoor hij zijn aandacht op zijn innerlijke wezen kon richten en zich afvroeg: waarom gebeuren deze dingen hem?

We hebben andere keren gezegd dat problemen in het dagelijks leven, afhankelijk van de mate van ernst, de student dwingen om hun aandacht te vestigen, van de buitenwereld waarin ze normaal verblijven, op hun innerlijke wereld; stel je leven in vraag, vraag jezelf af of je dat de rest van je leven wilt, of vraag jezelf af waarom dit precies zo is of gebeurt. Op dat moment dat uw aandacht op uzelf is gericht, wordt vaak de eerste oproep gedaan. Het contact met deze spirituele wereld in een moment van crisis en in veel gevallen is het individu meer geneigd om vóór deze oproep gunstig te handelen en het bij te wonen; andere keren is het contraproductief, het individu ver van het volgen van de oproep, geeft zich gretig aan zelfvernietiging.

Omdat menselijke wezens worden gevormd door een oneindig scala aan psychologische aspecten, kan men nauwelijks de reactie voorspellen die op deze of gene externe prikkel zal optreden; Daarom moet het bewustzijn van het spirituele wezen dat in de persoonlijkheid woont, zorgvuldig de mogelijke implicaties van dat eerste contact bestuderen.

Andere keren komt het eerste contact uit de kindertijd en het doel is niet om het individu verschillende opties in zijn evolutie te presenteren, maar om in gedachten de zaden te zaaien die vroeg of laat zullen ontkiemen, waardoor hun vaste overtuiging wordt versterkt dat ze hun leven willen rechttrekken of leiden Het spirituele pad

Kinderen, omdat ze bezig zijn met het vormen van hun persoonlijkheid, nemen, wanneer ze worden opgeleid in spirituele filosofie, de abstracte concepten van de geest op een meer natuurlijke manier op en nemen ze op een zo volledige manier in hun leven op dat ze vormen vroeg of laat het zaad van de nieuwe samenleving die het lot van de mensheid zal regeren; vandaar het gemak dat kinderen al vanaf jonge leeftijd worden bijgebracht in spirituele concepten.

Wanneer het een volwassene is die plotseling zijn eerste telefoontje of eerste contact tot stand brengt, lijdt hij een gewetensstrijd; zijn referentiekader waardoor hij zijn hele leven heeft gelopen, begint een crisis te krijgen omdat hij geloofde dat hij alles wat bestond bestond had geïnventariseerd en toch had hij spirituele concepten weggelaten. Dat bewustzijnsframe waarin hij zich bewoog, wordt plotseling gedestabiliseerd door de nieuwe leer waaraan hij deelneemt.

Op energieniveau is wat er gebeurt met het wezen dat wanneer je naar deze nieuwe concepten luistert, je geest begint te werken met een ongebruikelijke activiteit, probeert sommige herinneringen te stimuleren, sommige feiten verloren in de ervaring van het individu en dat kan het versterken of ontkennen van de nieuwe concepten die je in je geest opneemt; Dit zorgt ervoor dat de energieën van het mentale lichaam snel werken en de chakra's beginnen te stimuleren.

Elke keer dat het individu een idee accepteert dat nieuw voor hem is, reageert het mentale lichaam automatisch door zijn energieën te versnellen en spirituele contacten te stimuleren; hieruit worden enkele voordelen afgeleid die kunnen bepalen of het wezen zich volledig aan deze leer geeft of dat hij het volledig afwijst en er niets van wil weten. Soms, en gelukkig vormt dit het grootste deel van de tijd, neemt de mens de nieuwe concepten op in zijn mentale inventaris en onderneemt hij geen enkele actie.

Over het algemeen, als het individu geen schone energie heeft en gevuld is met andere astrale defecten, zullen de nieuwe energieën niet krachtig genoeg zijn om hem te dwingen permanent een actie te ondernemen, maar het individu zal betrokken zijn bij een soort van zwaaien spiritueel.

Af en toe is lesgeven erg interessant en gaat hij naar school, gaat dan door lange periodes van afwezigheid en keert terug en in die schommeling veranderen zijn energieën van polariteit. Wanneer hij op school zit, beheert hij positieve polariteiten en wanneer hij in zijn normale leven is, behandelt hij negatieve polariteiten, dat wil zeggen op een didactische manier. Wat er echter gebeurt, is dat wanneer hij de school binnenkomt, zijn energieën van hoge orde zijn en zijn chakra's worden gereactiveerd, maar vroeg of laat stuwen zijn astrale krachten hem terug in zijn dagelijks leven, over het algemeen overheersend door de emotionaliteit die hij Ze veroorzaken verschillende aspecten van je leven. Op deze manier is hij opnieuw gewikkeld in het web van de Maya's en is zijn leven opgesloten zonder de mogelijkheid te geven zijn spirituele leer voort te zetten; Het simuleert voor onze ogen als een kleine vuurvlieg die plotseling oplicht en dan uit blijft.

Veel wezens beginnen op deze manier hun weg, met tussenpozen, gaan en leven, aan en uit schakelen; maar vroeg of laat zijn de subtiele bewegingen naar de dichte en de energieën van de geest sterk genoeg om een ​​min of meer belangrijke kloof in het web van de Maya's te creëren; op deze manier voelt het individu de behoefte en bezit het voldoende kracht om lange perioden binnen de leer van de geest te blijven.

Naderhand en wanneer het wezen al onderworpen is aan een spirituele lering, kan een oneindig scala aan mogelijkheden optreden.

Om het proces uit te leggen dat plaatsvindt zodra het individu het spirituele pad is binnengegaan, moeten we ook de kenmerken bestuderen die sommige groepen of scholen hebben.

Omdat het niet het onderwerp van dit beleid is om elk van de verschillende groepen, scholen en leringen die momenteel in de mensheid bestaan ​​te karakteriseren, kunnen we kort zeggen:

De kracht van een groep wordt bepaald door de aard van zijn contact met de spirituele wereld, door de eenheid van zijn doel onder de verschillende leden van de groep, door het reinigen van de energie waarmee het werkt en door de energie waarmee hij werkt en vanwege het magnetisme dat hij als groep heeft weten te ontwikkelen en niet op individueel niveau.

Afhankelijk van al deze aspecten zullen hun discipelen, hun leden min of meer verbonden zijn met die groep. Op deze manier is de invloed die de wereld uitoefent op het individu dat aan het leren is, bepalend om te weten of het wezen in staat zal zijn om zijn specifieke web te breken, of anders zullen zijn astrale krachten hem weer omhullen. en dompel hem onder in de nevels van maya en luchtspiegeling.

In een groep waar een verenigd bewustzijn ontbreekt in het doel, zal het magnetisme dat het bezit als groep niet sterk genoeg zijn om mensen aan te trekken die de waarheid willen vinden en ze voor een lange tijd willen behouden.

In die groepen worden hogere energieën echter beheerd, die erin zijn geslaagd een kern van mensen op te richten die op de interne niveaus werken, die kanalen van de hogere energieën zijn en die zich hebben kunnen ontwikkelen een magnetisme dat sterk genoeg is om de steun van het schoolbedrijf te dragen, de personen die het binnenkomen, ontvangen onmiddellijk de geactiveerde voordelen, zodat het web van hun maya in een relatief korte tijd verdwijnt.

De termen vernietiging van persoonlijke maya, betekenen de herwaardering van de concepten waaronder het leven van het individu plaatsvond; de dissipatie van de problemen, angsten, angsten waarin het individu was ondergedompeld gezien het leven dat hij leidde, betekent de heroriëntatie van de persoonlijke motieven die het individu ertoe dwongen om dit of dat ding na te streven.

Het is algemeen bekend dat de eerste verandering die plaatsvindt bij individuen wanneer zij spirituele scholen betreden, plaatsvindt in die aspecten die voor zichzelf crises vormden, oude problemen, angsten, ondeugden of angsten die hen vaak troffen. ; Het is op die punten waar de eerste veranderingen worden opgemerkt en de reden eenvoudig is: de nieuwe spirituele concepten onthulden hun opvattingen, hervormden hun benaderingen van bewustzijn en we hebben nu een wezen dat het leven op een andere manier leert zien .

Dit zijn de eerste veranderingen die plaatsvinden in mensen, wanneer ze gewoon de spirituele filosofie binnengaan die de eerste oproep bijwoont.

Hier laat ik mijn woorden achter dat ze hun ervaringen moeten bestuderen en herwaarderen. Wat we hierna zullen zeggen, zal te maken hebben met het gedrag van mensen binnen dat nieuwe pad dat ze zijn begonnen te beschrijven.

DE MENSELIJKE PERSOONLIJKHEID

Om de kwestie van de menselijke persoonlijkheid aan te pakken, is proberen de fundamentele oorzaken te verklaren van meer dan negentig procent van de problemen die de mensheid treffen. We zouden veel boeken kunnen vullen om de gecompliceerde processen die plaatsvinden binnen de menselijke persoonlijkheid uit te leggen, in feite zijn er duizenden die zich met die kwestie bezighouden, daarom is het niet mijn bedoeling om te proberen aspecten te behandelen die al door mensen zijn begrepen; We willen nieuwe lichten werpen, paden identificeren, nieuwe onderzoekslijnen onthullen die het mogelijk maken licht te maken in deze donkere en gecompliceerde gebieden van de menselijke geest.

Er is al herhaaldelijk vermeld dat het scheppingsproces vergelijkbaar is met de groei van een boom; het begint een breekbaar takje te zijn dat een paar bladeren vasthoudt, maar later begint dat breekbare takje een sterke en krachtige stam te worden die op zijn beurt andere takken ondersteunt, die blijven diversifiëren totdat ze uiteindelijk de fundamentele eenheden van het leven bereiken, om waardoor de boom interageert met zijn omgeving die de bladeren zijn.

Evenzo kunnen we spreken over een geweldig leven, een groot wezen dat is gegroeid naarmate zijn evolutie vordert en takken heeft gemaakt naarmate de wortelrassen op aarde zijn verschenen, die zijn gebladerte met elk van de wezens hebben gevormd mensen die op het aardoppervlak verschijnen en die evolueren in dezelfde mate dat de mensheid zijn eigen evolutie manifesteert.

Dit grote collectieve wezen dat in zichzelf de verworvenheden, vorderingen en ervaringen van elk van de fundamentele eenheden van het leven die menselijke wezens zijn, samenbrengt, is hetzelfde dat verscheen als een fragiel takje in de tijd waarin menselijke zaden werden geïmplanteerd in van de lichamen van de eerste primaten is het hetzelfde wezen dat evolueerde toen de mens steeds hogere vermogens manifesteerde om zichzelf te begrijpen en de kosmos te begrijpen.

Dat collectieve wezen wordt in de Kabala "De oudste der dagen", "Adam Kadmon:" Prins Noño "genoemd; datzelfde wezen synthetiseert de inspanning van alle menselijke wezens en drijft hen tegelijkertijd ertoe om het goddelijke doel te vervullen, op dezelfde manier als de boom het sap neemt en het naar zijn eenheden van leven leidt, het aanzetten tot zijn specifieke ontwikkeling.

Op dezelfde manier drijft dit grote wezen zijn goddelijke adem door die mysterieuze spirituele verbinding die onzichtbaar alle mensen gebonden houdt; Het is degene die het lot van de mensheid drijft. De belangrijkste hulpmiddelen zijn de Chohanes, grote wezens die verantwoordelijk zijn voor de verschillende rassen die op deze planeet zijn verschenen; Het heeft zijn plaats heel dicht bij dit andere wezen dat de bestemming van de hele planeet, de planetaire logos, het prachtige en uitstekende leven leidt dat op zichzelf de kracht van de zonnelogo's ontvangt en het doorgeeft via zijn drie nauwe medewerkers genaamd Activity Buddhas en dat zij de inferieure analogie zijn van de trilogie van krachten waarachter HIER wordt gemanifesteerd die geen naam heeft.

De planetaire logo's in zijn drievoudige persoonlijkheid van het leven drijven het goddelijke doel, belichaamd in elk van zijn afdelingen, het schema waaronder men moet werken op de verschillende gebieden van menselijke activiteit.

Uit deze superieure trilogie wordt het zevenvoudige van de bestraling gevormd, gevormd door drie grote en vier secundaire stralen.De hiërarchie van meesters werkt op dit tussenliggende punt tussen de mensheid en de planetaire logos en ontvangt de specifieke interpretatie van de goddelijke wil die is genomen en getransformeerd door onze geliefde logos planetarium.

Elk van degenen die verantwoordelijk zijn voor de zeven stralen neemt voor zichzelf het aspect van het plan dat met hem overeenkomt, kwalificeert hem met zijn eigen energie en geeft het door via zijn interne groep van discipelen. Van hen gaat het over naar de ashram van die specifieke straal en van daaruit wordt het geopenbaard aan de mensheid.
Elk menselijk wezen ontvangt dan de impact van zeven gekwalificeerde krachten voor elk van de zeven stralen, maar binnenin zoekt het de synthese van de zeven, om het doel achter die zesvoudige manifestatie te begrijpen. Het is hier waar dat voertuig genaamd persoonlijkheid uitzonderlijk belang verwerft, omdat het degene is die het werk van de innerlijke mens vergemakkelijkt of belemmert en die zijn vrijlating zoekt.

De persoonlijkheid kan worden gevangen als het resultaat van de krachten en energieën die de mens vanaf zijn geboorte omhullen. Kinderen vanaf het moment dat ze gescheiden zijn van de moeder, nemen al deel aan de eigen energie die hun moeder hen heeft verstrekt, ze worden energetisch besmet door de moeder geboren en krijgen onmiddellijk de impact van familie-energie, en vanaf dat moment, hun lichaam permeabel zal een onvrijwillige ontvanger zijn van alle energieën die de mensheid produceert in zijn normale activiteit.

Kinderen zijn niet in staat om hun eigen licht te genereren en zichzelf te beschermen tegen deze invloeden, ze hebben echter een eigenschap die volwassenen missen, ze zijn perfect doorlatend, ze verzamelen geen energieën; hun lichaam belemmert, vanwege de mate van zuiverheid die ze presenteren, de normale energiestroom niet; dat is de reden waarom kinderen soms onverklaarbare ziektes uiten wanneer er massa's mensen zijn en op een zeer gevoelige manier reageren op de moed of vreugde van anderen; Dit is ook de reden waarom ze geen wrok koesteren, want energie stroomt erdoorheen zonder te blokkeren, zonder obstakels te vormen.

Geleidelijk aan, naarmate de geest zich ontwikkelt in het kind, begint het een zeer persoonlijk concept te maken van wat de wereld is en de realiteit die het omringt; Hij begint dan zijn acties te beslissen en hij doet dit door de associaties die hij heeft geleerd op basis van zijn ervaringen. Terwijl de wil van de beslissing in het kleine kind begint te verschijnen, begint zijn energetische lichaam te transformeren en meer permanente en continue energieën te hebben. Op psychologisch niveau zouden we kunnen zeggen dat dit de geboorte van persoonlijkheid is.

Het vermogen om energie vast te houden en een soort energetische schil te vormen die zijn eigen identiteit begint te geven, zijn eigen persoonlijkheid, maakt het mogelijk dat de jongeman wordt gevormd volgens de impulsen of stimuli die hij continu uit het buitenland ontvangt.
De energieën beginnen zich rond hun zeven chakra's op te hopen, beginnend zelfs wat betreft trillingen en activiteit, maar die kernen van condensatie van energieën zijn. Terwijl deze energie uit de omringende omgeving zich ophoopt in zijn zeven chakra's, begint de energie van de oorspronkelijk zuivere chakra's in dezelfde mate te worden gekwalificeerd met dezelfde aard waarmee ze werden omringd.

Op deze manier wordt een van de oudste zinnen die de mens symbolisch van God ontving vervuld, toen Adam en Eva uit het paradijs werden verdreven: "en je zult je brood moeten verdienen met het zweet van je voorhoofd" "en je zult de kinderen baren met pijn. " In deze symbolisch begrepen zinnen is er het drama dat de mens omringde toen hij wegging van zijn oorspronkelijke bron, van het huis van zijn Vader; hij wikkelde zich in de sluiers van de materie om een ​​onafhankelijk leven te leiden; Hij ging weg van het paradijs en drong door tot de dichte nevels van het fysieke vlak. De zeven chakra's die nu volledig bedekt zijn door dezelfde energie die in de omgeving van de aarde zweeft, blijven stralen, maar hun energie wordt onmiddellijk gefilterd en gekwalificeerd volgens de energie die hen bedekt. Op deze manier wordt een persoonlijkheid geboren die lijkt op de rest van mensen die al door mensen zijn gemanifesteerd.

Het onschuldige kind in zijn vroege dagen wordt een getrouwe kopie van degenen die hem hebben voortgebracht. De geest neemt zijn onvermijdelijke gevangenschap waar en begint zich voor te bereiden op zijn bevrijdingswerk. Las estrategias son múltiples y cada ego procura encaminar su vida encarnada de la mejor manera posible, buscando aquel tipo de experiencias que le permitan impactar de una manera determinante esa coraza de energía que envuelve a su conciencia humana, para de esta forma provocar una actividad acelerada en el chakra correspondiente y se puedan ir rompiendo o aligerando las cárceles en las que se ven envueltos.

Curiosamente, la infinita variedad de personalidades que se manifiestan ante los ojos de los hombres, es vista por nosotros ya libres de las ataduras del mundo físico como idénticas; todas las personalidades vistas desde los planos internos son exactamente iguales, pero el hombre, encerrado como se encuentra en su carcel orgánica, percibe a éstas como si fueran una gama infinita de personalidades.

Si pudieramos hacer una analogía, diriamos que así como las pompas de jabon semejan todas ser iguales y sin embargo, si observáramos los patrones de colores que manifiestan al reflejar la luz, diriamos que son una infinita variedad de ellos, de la misma manera podriamos comparar la limitada visión de la conciencia humana, comparada con la visión sintética que se adquiere en estos planos. Alcanzamos entonces una nueva percepción de las razones del complejo comportamiento humano; nuestra incapacidad para percibir la síntesis de las formas, nos debe llevar a buscar nuevos caminos, nuevas aproximaciones a esta verdad que tan importante es, en el desarrollo individual.
Reconocer el camino es el primer paso, empezar a recorrerlo es el segundo y atreverse a encarar el problema de la propia personalidad es el tercero y último que nos coloca en la antesala del portal de la Iniciación.

Dejo aqui mis palabras, invitándolos a que mediten despacio cada uno de estos conceptos y que no pretendan cubrir todas las ideas que se dan en estos escritos de una sola vez, léanlos despacio y dense suficiente tiempo para asimilar lo que se encierra en cada una de estas ideas.

LA BÚSQUEDA

Mencionamos que los individuos que empezaban a trabajar consigo mismos, presentaban características en sus auras que los diferenciaban inmediatamente a la luz de nuestros ojos; pequeñas ramificaciones provenientes del interior y que pugnaban por llegar a la superficie del huevo áurico, eran síntomas inequívocos del trabajo que se estaba haciendo.

Dijimos también que una vez que el huevo áurico es roto en el ser humano el ser interior puede empezar a conectarse con las energías cósmicas, sin que estas tengan que pasar por el filtro que representa el aura; y en un ser humano no entrenado determina un momento culminante en el despertar y en el desarrollo individual.

Llamamos a ese momento EL PUNTO DEL NO RETORNO, queríamos dar a entender; que una vez que el ser interior establece el contacto con el Reino de su Padre, su dominio sobre los vehículos interiores es cuestión meramente de tiempo, su fortaleza irá en aumento y el anhelo de llegar más pronto hacia la meta esperada es cada vez más fuerte.

A nivel humano esto se refleja en las crisis que mencionamos:
Primero, como una crisis de conceptos, después, como una crisis de conducta, y finalmente, como una crisis de emociones; siendo las dos últimas casi simultáneas dependiendo de la personalidad de cada individuo.

El alcanzar este punto no significa que el aspirante tenga el camino libre hacia su propia Iniciación: Realmente procesos muy complejos y dependientes de muchos factores se van presentando en la vida del aspirante a medida que empieza a hallar el sendero que conduce hacia el portal de la Iniciaci n.

En primer t rmino debe romper las cadenas que lo atan hacia el mundo f sico, todo esto mediante el proceso que ya explicamos en la sesi n anterior.

En segundo t rmino, debe empezar a desarrollar una conciencia de servicio hacia sus hermanos terrestres; esto se hace como una consecuencia de entender: Que la humanidad en su conjunto es un s lo ser que evoluciona y que por lo mismo, las unidades de vida independientes, es decir, de cada ser humano, est n estrechamente ligadas con la evoluci n del resto de sus hermanos.

Tambi n nace de ese sentimiento que se van despertando de simpat a hacia todas las vidas que se manifiestan sobre el planeta. El sentimiento de simpat ao de amor en sus primeras etapas, es el resultado de la interacci n energ tica que ahora est teniendo en otro nivel el aspirante; las aberturas que se han dado en su aura le permiten percibir otra realidad, le permiten percibir la realidad detr s de las formas, le permiten asomarse a la vida desde otra dimensi n de existencia; empieza a comprender la naturaleza de las c rceles en que moran las esencias divinas de los seres humanos, y la comprensi n de la exacta naturaleza del problema de las relaciones humanas, le permite entender a estas como un proceso inevitable y que es de una prioridad inmediata el resolverlo.

Las crisis de personalidad por las que sigue pasando, por momentos oscurecen su visi ny se sumerge en estado de desesperaci n al verse incapaz de resolver cu l es o debe ser su siguiente paso, sin embargo, la suerte est echada, y tarde o temprano la luz de su alma disipar las nieblas de la confusi n. As mismo, las aberturas creadas en el alma producen una reacci n de parte del universo circundante; existe una tendencia en todo el universo a establecer el equilibrio en todos los niveles de manifestaci n.

Desde un punto de vista imparcial, lo que el alma ha hecho con su aura es romper este equilibrio, y en este rompimiento urico el universo busca restablecerlo y provee inmediatamente de energ as de la misma naturaleza al aura. Debemos entender esto como una reacci n propia del medio ambiente que nos rodea.

A nivel humano, este proceso es identificado con los esfuerzos que hacen los seres humanos, la sociedad que rodea al aspirante, para evitar que l siga su proceso evolutivo. Es frecuente o r hablar entre los grupos espirituales de fuerzas negativas, fuerzas obscuras, fuerzas contrarias, esp ritus del mal, trabajos de hechicer a, t rminos similares con los que identifican a esas fuerzas que hay que vencer para seguir permaneciendo en el sendero. La realidad entendida impersonalmente, es que es una reacci n propia y natural derivada de la acci n realizada por el aspirante.

Durante estos momentos es com n que los aspirantes pidan ayuda, es com n que busquen el auxilio de hermanos que se encuentran m s adelante en el sendero, es com n tambi n que sus oraciones se intensifiquen y que se busquen una serie de pr cticas tendientes a evitar reca das. Sin embargo, en este proceso las fuerzas que mueven al Yo Superior dentro del hombre han sido puestas en acci n, el periodo de crisis en los que el aspirante tiene que luchar y batallar por vencer esas fuerzas es temporal, nada ni nadie podrá detener la marcha de la evolución.

Se recomienda a todos aquellos aspirantes que están pasando por este proceso, que intensifiquen sus oraciones y meditaciones internas; el contacto con ese ser interior que está luchando desesperadamente por romper la cárcel, permite una alineación de conciencia humana con la conciencia del ser interior; de esta manera se pasa a través de esas nieblas de una manera muy suave y natural, sin los dramas que normalmente caracterizan a este periodo.

Podríamos visualizar el proceso completo haciendo un paralelismo entre el proceso que lleva al polluelo en gestación hasta romper el cascarón dentro del cual ha crecido y se ha fortalecido; si el cascaron es roto por alguien ajeno al polluelo, cuando este salga a la luz carecerá de la fuerza necesaria para sobrevivir. El rompimiento entonces de la cáscara representa un ejercicio indispensable para fortalecer las cualidades que el polluelo requerirá una vez que han visto sus ojos la luz.

Sin embargo, no es el hecho de salir del huevo lo que garantiza la existencia del polluelo, como tampoco lo es el rompimiento del aura lo que asegura la Iniciación del ser interior; Así como el polluelo es dependiente de su madre en lo que a su alimentación se refiere, así el ser interior una vez rota la cárcel en que moraba, todavía es dependiente de las energías que provienen del cosmos, pues de ellas nutrirá su conciencia y sus fuerzas se verán fortalecidas.

Este proceso termina una vez que el aspirante ha decidido por sobre todas las cosas permanecer en el camino, y su indecisión ya no es la de permanecer o alejarse en busca de otros senderos, sino más bien, habiendo decidido su permanencia en el camino, las indecisiones y crisis subsecuentes, van enfocadas a decidir la mejor manera de resolver las dificultades que el mismo camino le está presentando.

En este momento su conciencia se encuentra trabajando en una extraordinaria actividad, cada cosa, cada experiencia constituye para él un caudal de conocimiento valioso, está viviendo un momento similar al del nacimiento al mundo físico, está redescubriendo la vida y todo lo que le acontece pasa a formar parte de sus experiencias a la luz de una nueva visión, de una nueva percepción de la realidad de la vida.
Esto le ira permitiendo fortalecer el contacto con el ser interior y también empezar a formar un aura con una coloración especial. El cascarón ha sido roto pero una nueva irradiación empieza a asomarse de su ser interior. La corteza dura empieza a disolverse gracias a la naturaleza superior de la energía que ahora está trabajando.

A nuestros ojos, las diferentes almas en evolución representan auras que contienen todavía rastros de la corteza anterior; estos rastros de la primera corteza deben ser completamente destruidos mediante la acción efectiva de la energía superior. En ocasiones es posible observar seres que tienen casi completamente conformada su segunda envoltura, sin embargo, mantienen grandes rasgos de la que fue su primer corteza áurica; para nosotros eso es símbolo de grandes problemas y crisis que el aspirante debe primero resolver antes de poder tocar a la puerta de la Iniciación.

Estas crisis se manifiestan en el aspirante como pequeños retrocesos que de momento sienten en su conciencia que lo impulsan a hacer cosas que había dejado de hacer, que lo impulsan a revivir recuerdos que pensaba que ya había sido superados, que lo impulsan a caer nuevamente en problemas añejos, cuando pensaba él que ya eran parte de una historia olvidada; estas son las cortezas que hay que destruir.

Existen diferentes técnicas para lograrlo, pero cada una de ellas dependerá de la naturaleza propia del individuo: Una de ellas consiste en enfrentarlas directamente, sean recuerdos, sean vivencias, sean rencores, cualquier tipo de experiencia enfrentarla conscientemente con toda la fortaleza que el ser espiritual le permite al individuo, y entonces, arrojando la luz de la conciencia, arrojando la luz de la comprensión que las nuevas verdades espirituales proporcionan al individuo, disolverlas completamente, dándoles su exacta dimensión y asimilando la experiencia que cada una de ellas dejó en el alma humana.

Ésta es sin embargo una técnica que si bien es efectiva, representa riesgos para aquellas naturalezas débiles que recién acaban de salir de su cárcel áurica.

Existen también otra técnica, que podríamos llamar de interiorización: En ella el individuo no enfrenta esas cortezas de su aura, sino más bien busca el contacto con su ser interior mediante meditaciones profundas y olvida momentáneamente todos aquellos problemas que pertenecen a su pasado y que aún de cuando en cuando le causan problemas. Fortaleciendo el contacto con su ser interior, la luz que proviene de él irá disipando lentamente esas cortezas, hasta que dejen de constituir un peligro o un riesgo para el sendero que ha sido elegido.

Durante los periodos de crisis que son cuando las voces de los aspirantes son escuchadas angustiosamente pidiendo auxilio, podemos decirles lo siguiente:

En primer término tomen un vaso con agua, tómenlo entre sus dos manos, visualícenlo lleno de luz, pongan todo su amor en esa agua, tómenla lentamente, despacito, visualizando internamente que esa luz empieza a iluminar todo su ser interior.

Acuéstense sobre el piso con las palmas de las manos hacia abajo, haciendo pleno contacto contra el piso y repitan afirmaciones como las siguientes:

PADRE MÍO, SOY TU SIERVO; SOY TUS MANOS TRABAJANDO EN LA TIERRA.

PADRE MÍO, QUE TU VOLUNTAD SE CUMPLA EN MI VIDA SOBRE TODAS LAS COSAS.

PADRE MÍO, QUIERO LLEGAR HASTA TU REINO Y SENTARME A TU DIESTRA PORQUE SE QUE ME ESPERAS.
Con frases como éstas que recuerdan inmediatamente la misión del alma encarnante, es posible salir de los estados de crisis y retomar el sendero que momentáneamente se ha visto obscurecido.

Hasta aquí dejo mis palabras y en las futuras sesiones seguiremos comentando acerca de los problemas y las pruebas que deben pasar los aspirantes en su camino a la Iniciación.

LAS ETAPAS DEL CAMINO

Es la luz del alma la que ha venido impulsando desde sus primeras etapas a los seres humanos y estas etapas podrían ser clasificadas atendiendo a las características que presentan cada una de ellas.

Recapitulando, desde los inicios de la raza humana, el gran proceso de individualización por el que tuvieron que pasar los seres humanos cuando por primera vez encarnaron en los cuerpos de los primates y empezaron a aislar de aquella original alma colectiva, un vehículo individual a través del cual pudieran desarrollar su trabajo; a este primer proceso de individualización se le reconoce como la primera gran Iniciación de este ser que misteriosamente se ha dado en llamar Adam Kadmon.

A este proceso de individualización siguió otro que consistió en fabricarse un cuerpo de emociones, el cuerpo astral. Esta segunda etapa constituyó igualmente un proceso determinante en el desarrollo de ese gran ser.

El trabajo de su cuerpo de manifestación, entendido éste por la humanidad en su conjunto, había dado un nuevo paso, la substancia astral se encontraba ahora en los dominios de los seres humanos, podía ser manejada adecuadamente y cualificada a las necesidades del momento que vivían.

Como raza humana se está viviendo otro momento importante; la substancia mental ha sido puesta ya dentro de los alcances de los seres humanos y estos empiezan a trabajarla, moldearla y hacerla suya, a fin de conseguir un vehículo de manifestación superior al astral. Estamos pues viviendo una etapa importante dentro del desarrollo de ese gran ser que representa la suma de todas las mentes individuales de los seres humanos, pero las pequeñas voluntades, las pequeñas unidades de vida, los seres humanos, pasaban igualmente por etapas aunque no tan espaciadas ni trascendentes, análogamente e igualmente importantes para su desarrollo particular.
Así pues, la llegada del lenguaje, el descubrimiento del amor, la invención de los números, los primeros contactos con las entidades espirituales, la aparición de la familia y otros muchos momentos que podríamos mencionar dentro de la evolución del hombre, marcaron etapas importantes para su desarrollo individual.

Una vez que el hombre empieza a sentir dentro de sí mismo la sensación de querer investigar el porqué de la vida, podríamos hablar de que se encuentra bajo la primera etapa de su despertar, podríamos mencionarla como una etapa de “Inquietud”; esta simple palabra sintetiza en sí misma todo el momento por el que pasa el hombre cuando siente que su vida física ya no le satisface, cuando siente que debe buscar algo más que le permita dar cauce y respuesta para las cuales no tiene respuesta.

La inquietud tarde o temprano se traduce en una búsqueda. Al principio la inquietud se identifica como un estado normal y transitorio en el cual el hombre puede subsistir y llevar una vida normal dentro de los cánones de la sociedad.

Es necesario que de esta etapa se pase a una acción productiva, es decir, es preciso que la inquietud sea traducida en una búsqueda hacia nuevos senderos por los cuales pueda ser guiada la vida; ésta es precisamente la segunda etapa: “La Búsqueda”, el momento en el que el ser humano consciente o inconscientemente ha iniciado ya un camino hacia el encuentro de su ser interior: Los libros, las revistas, las películas o los documentales de televisión, las pláticas, todo ello va impregnado de una búsqueda consciente o inconsciente, pero al fin es una búsqueda.

De la búsqueda se pasa a otra tercera etapa en donde el ser humano cree haber encontrado una respuesta, un camino, una opción diferente a la que venía llevando. Cuando esto ocurre, el ser se aferra esos nuevos criterios, a esos nuevos conceptos y trata de amoldarlos a su vida personal, sometiéndolos a su juicio particular y observando su aplicabilidad en los momentos por los que está pasando.

A esta etapa podríamos llamarla “El Primer Intento”. Es probable que los seres humanos lleguen a esta etapa una vez que han recibido el primer llamado tal como lo expresamos en sesiones anteriores; algunos otros entran en este primer intento después de muchos llamados.
Luego de este momento pasarán por otros intentos, y en realidad podríamos decir que es una segunda parte de la búsqueda, una búsqueda que se hace más intensa conforme la certeza interior de que existe un camino verdadero, crece.

Tarde o temprano, en esta búsqueda el ser humano reconoce que su personalidad debe ser moldeada y modificada, reconoce que ese ser interior que lo impulsa en su búsqueda merece ser atendido y en sus meditaciones personales, en esos momentos de soledad en donde el ser humano se pregunta: ¿Quién es él? ¿A qué vino al mundo?, y ¿si es o no correcto lo que está haciendo?, empiezan a verse las primeras vetas de luz partir de su ser interior hacia el exterior de su aura.

Puede haber no uno, sino varios intentos, pueden ser varios intentos, pueden ser varias las puertas que toque el ser humano antes de reconocer un camino personal; éstas son las fases por las que pasa un ser humano antes de llegar al punto del no retorno.

Generalmente esto se consigue cuando el ser humano ha reconocido ya un camino, se ha afiliado a alguna escuela, unido a algún movimiento, ha encontrado un porqué en su vida y al menos un ideal ilumina su mente y le da un sentido a su existencia; en esos momentos es cuando generalmente el ser interior ha logrado traspasar la coraza que cubre a los seres humanos ya entrenados.
A partir de ese instante, a partir del no retorno, el ser humano inicia etapas mejor definidas y fácilmente identificables que lo llevan a una nueva dimensión de existencia.

Mencionamos tres crisis: Una intelectual, otra conductual, y una tercera emocional.

A esto llamamos la etapa del Descubrimiento ; el ser humano ha descubierto una nueva posibilidad para su vida en este plano. Cierto que la palabra crisis describe mejor a esta etapa, sin embargo, es el hecho de descubrir lo que ha movido al hombre a estas crisis.

A medida que recorre el sendero, sus crisis se van resolviendo, puesto que est llegando a comprender de una manera m s clara los fundamentos de la nueva ense anza, su ansiedad por querer conocer absolutamente todo en el m nimo de tiempo posible, es comprensible por el hecho de que l mismo percibe las respuestas a sus crisis, en la ense anza que apenas est descubriendo; el anhelo por resolverlas lo empujan hasta llegar temerariamente a etapas que no corresponden todav aa su momento de entrenamiento, pero la crisis pasa y del descubrimiento se pasa a un estudio concienzudo.

El ser llega a otro momento importante en su vida, es otra b squeda similar a la anterior, s lo que ahora la b squeda es interior, y en sta b squeda interior el ser persigue tres cosas fundamentales. Primero: entrar en contacto con esa alma que ahora reconoce como el motor de su vida; ese ser interior que de momento s lo ha escuchado de boca de otros, pero que reconoce su realidad y reconoce tambi n que hasta estos momentos lo ha ignorado, busca en s mismo conocer mejor a esa alma que lo ha venido empujando.

Busca igualmente su misi n particular. Al saber que la vida es una escuela y que todos venimos a cumplir un papel, se sumerge dentro de s mismo buscando intuir cu l es el papel que le toca desempe ar en su vida: Pregunta, busca, analiza su vida y empieza realmente a desear intensamente encontrar la misi n para la cual vino.

Finalmente, reconoce que muchos aspectos de su personalidad no son congruentes con las verdades que est asimilando y esa b squeda la canaliza tambi n para encontrar aquellas facetas de su personalidad que deben ser modificadas.
Tres esfuerzos que pueden ser descritos en las palabras de: La B squeda Interior, segunda fase por la que entran los aspirantes en este sendero que conduce a la Iniciaci n.

Curiosamente la tercera fase no es precisamente la que viene despu s de encontrar respuesta a las preguntas anteriores, energ ticamente hablando, la energ a del aspirante se centraliz en s mismo, sus corrientes energ ticas invirtieron el sentido de circulaci n para enfocar toda su atenci na su mundo interior.

Cabe se alar que si bien un ser humano no entrenado enfoca sus energ as en el mundo exterior no dejando casi nada para s mismo, en las primeras etapas del aspirantado, ste invierte el sentido de la circulaci n, llevando todos los esfuerzos al reconocimiento de su ser interior y de ese mundo al cual desconoce y que ahora reci n empieza a reconocer su importancia. Por supuesto que esto lleva a un desequilibrio energ tico, el cual se traduce en las crisis que hemos mencionado.

Llega entonces un momento de estabilidad. Parte de la energ a va hacia adentro del ser y otra parte se dirige hacia afuera; entra el aspirante en un estado de paz moment neo, un estado en el que ya empieza a reconocer la magnitud de la empresa ante la cual se enfrenta ya la vez la importancia de seguir desarrollando sus actividades dentro del mundo cotidiano, pero a la vez permaneciendo consciente de su naturaleza espiritual.

Su energ a es ahora enfocada tanto en el mundo externo como en su ser interior; su b squeda se hace m s ordenada, su ansiedad ha sido controlada, su mente un poco m s serena empieza a planificar las acciones que deber desarrollar a fin de conseguir algo de lo que el sendero promete. A esta etapa podr amos llamarla EL PRIMER PASO DEL SENDERO DEL DISCIPULO .

Ha pasado ya la sorpresa y esa explosi n de energ a que impulsa a los aspirantes que reci n han empezado a conocer las bondades de la filosof a, esas caracter sticas inconfundibles que impulsan a los aspirantes que reci n ingresan, a pensar que ya se encuentran preparados para recibir toda la ense anza, que los impulsa a pensar que nunca más en su vida abandonarán ese camino, que los impulsa a entregarse con ansiedad sin límites al estudio incesante de esa enseñanza.

Esas cualidades que caracterizan a los primeros momentos del descubrimiento, pasan ahora a un estado de equilibrio en donde ya es posible contar con un aspirante más en el sendero de la Iniciación. Es cierto que para estos momentos los aspirantes han cruzado ya el punto del no retorno, pero aún no es posible saber con certeza, si el aspirante sabrá manejar las energías a las cuales ahora está expuesto y hará que su vida sea fructífera en términos de evolución.

En ocasiones es tal el entusiasmo que se desborda en el ser, que su vida la gasta observando las flores del camino, hablando simbólicamente y olvidando el camino mismo; más una vez que las energías han sido puestas en equilibrio y el aspirante puede encauzarlas tanto en su trabajo físico como en su mundo interior, podemos hablar de que el aspirante ha dado su primer paso; de este seguirán otros que iremos describiendo en sesiones futuras.

Por ahora es conveniente terminar aquí este tema y preguntarnos si hemos sido capaces de llegar a este punto, o si aún nos encontramos bajo el efecto del descubrimiento.

Quedad en paz. Mis bendiciones están en vosotros.

INFLUENCIA DE LAS ESCUELAS SOBRE LOS DISCÍPULOS

En la lección anterior describimos de una manera sintética, las diversas etapas en que puede describirse el camino del aspirante. Mencioné que el punto del no retorno es importante para diferenciar de una manera clara ante nosotros, que un aspirante específico se encuentra ya a disposición nuestra con posibilidades de éxito.

Generalmente es responsabilidad del guía personal atender la evolución del discípulo antes de cruzar el punto de no retorno; más allá de ese punto, los instructores de la escuela interna tomamos a nuestro cargo al estudiante y el guía personal se convierte en un colaborador nuestro; desde ese momento en adelante, las necesidades del estudiante serán atendidas por la escuela interior.

Esta escuela interna está organizada de tal manera que podríamos hablar de círculos concéntricos: contamos con instructores que atienden a los recién llegados, instructores que dan especial importancia al entrenamiento intelectual de los discípulos, ya que en estas primeras etapas es muy importante satisfacer las inquietudes que la mente humana manifiesta al haber roto el equilibrio de su vida mundana, sin embargo, lo que nosotros llamamos el primer paso en el sendero del discipulado, llega una vez que el estudiante ha asimilado las verdades fundamentales de este nuevo camino.

Mencionamos que es menester alcanzar un equilibrio, una estabilidad energética, antes de poder pensar que el aspirante ha dado ya el primer paso en el sendero. Cuando esto ha sido hecho y se debe mencionar que este proceso puede durar desde algunos meses hasta varios años, el entrenamiento sigue etapas más formales.

Satisfechas las necesidades intelectuales, éstas pasan a ocupar un segundo plano y el flujo energético, la conformación del cuerpo energético del individuo empieza a ser de importancia relevante. Se debe enfatizar el hecho de que no son los conceptos los que traen la evolución al hombre, sino más bien la conformación, el fortalecimiento y la armonía que manifieste su cuerpo energético.
Desde el punto de vista de la Logia de Maestros, no estamos ansiosos de convertir a nuestros estudiantes en grandes conocedores de conceptos espirituales, sino más bien en unidades de vida que manifiesten la nota armoniosa que les corresponde dentro del concierto universal.

No será dictando conferencias o escribiendo libros como se puede alcanzar la iniciación, sino teniendo perfectamente claro cuál es la función del ser espiritual encarnado en la tierra, manteniendo perfecto control sobre su cuerpo emocional y mental, manifestando una armonía cotidiana cada segundo de existencia y buscando acrecentar la convivencia armónica y la unidad con todo lo que existe, como realmente se estarán dando los pasos correctos en este sendero que lleva a la iniciación.

La importancia de estas palabras estriba, en que una vez que el estudiante ha dado su primer paso en el sendero, es normal que sus esfuerzos vayan encaminados hacia la acumulación de conceptos, dado que ésta ha sido la norma que ha caracterizado su vida anterior. Generalmente se piensa que el que sabe más está más evolucionado, sin embargo, lo único que manifiesta podrá ser un aparato mental mejor preparado.

Queda otro factor igualmente importante que es el referente al cuerpo emocional o cuerpo de los deseos. El equilibrio que manifieste en el dominio de su carácter, en el dominio de sus emociones, en la armonía con que manifieste su vida normal, juntos estos dos factores, determinarán el grado de avance en que se encuentra el aspirante.

Debemos también reconocer que en este camino no se distinguen necesariamente los que van adelantados por ser aquéllos responsables de grupo en el plano físico. Muchas veces algunos de los estudiantes se encuentran más aventajados que sus propios instructores, de hecho la palabra MAESTRO debería ser desterrada de las escuelas espirituales, pues ésta en muchas ocasiones confunde a los estudiantes, dándoles una imagen de su instructor que no corresponde a la realidad, y por otra, la persona que recibe este título, inevitablemente tendrá que asimilarlo con humildad o correr el riesgo de enturbiar más la imagen que tiene de sí mismo y que tarde o temprano ocasionará mayores problemas dentro de su lucha interior.

Los instructores han elegido el camino de la responsabilidad y del servicio. Los instructores llegan a estos puestos porque sus aparatos mentales les permiten hacer un correcto uso del lenguaje para dar cuerpo a las ideas del espíritu; en otras palabras, el que puede explicar mejor los conceptos, rápidamente es identificado como instructor y sus cualidades lo pueden llevar al frente de un grupo, sin embargo, no es característico de todos los aspirantes evolucionados el contar con esta cualidad, por lo que no es regla general pensar que los más evolucionados deben necesariamente pasar por el grado de instructor.

Mis palabras van encaminadas a romper con los espejismos más comunes a los que se enfrenta el estudiante.

Deseo someter al juicio espiritual interior de cada uno de ustedes, todas aquellas verdades fundamentales que normalmente caracterizan a los estudiantes; cada uno deberá reconocer que su camino es individual y que la confianza que deposite en sus instructores o en sus guías personales, debe entenderse únicamente en términos de alianza espiritual, pero en ningún momento substituir sus personales opiniones por las de su instructor, o bien dejar que su libre albedrío sea manejado por aquéllos en quienes recae la responsabilidad de instruirlo.

Entender el significado de la palabra ASPIRANTE es de una vital importancia en estos momentos; para el estudiante todo debe ser materia de estudio y aprendizaje, debe entender que la escuela en que se encuentra en estos momentos no es la única escuela, ni la mejor sobre la tierra, ni sus instructores son los seres perfectos que van a darle respuesta a todas sus preguntas, ni la enseñanza que está recibiendo es precisamente la más elevada, ni el momento que está viviendo será permanente; el aspirante debe entender todo en términos de transitoriedad, en términos de tiempo y espacio, puesto que ésta es su manifestación en el plano físico.

Si en estos momentos pertenece a una determinada escuela, practica alguna religión, tiene a determinadas personas como instructores ya otros como condiscípulos, todo esto obedece al momento especial de evolución por el que está pasando; en ningún momento debe sentir compromisos permanentes, ni con su escuela, ni con sus instructores, ni con sus condiscípulos; tales compromisos deberá sentirlos en términos de amor, más nunca en términos de esclavitud.

El amor es lo único que puede comprometer al hombre y sólo por el amor es permitido establecer alianzas con seres, escuelas o cualquier otro objeto del mundo tridimensional; si en algún momento llegaran a sentir que la responsabilidad que vienen afrontando es una carga, es molesta o los lleva a una situación de crisis, mediten cuidadosamente y vean si el momento por el que han estado pasando sigue vigente o si su propio crecimiento espiritual los lleva a buscar un nuevo sendero.

Para aquéllos que se encuentran al frente de las instituciones que se han elevado a la categoría de instructores, que han aceptado la responsabilidad y el servicio que implica estar al frente de un grupo de seres que piden ayuda y orientación en su camino, a ustedes también les diré que en cada uno de sus hermanos vean no a un ser que está dispuesto a atender hasta el mínimo deseo de ustedes, no los vean como pequeños niños a quienes pueden ordenar cualquier cosa y ser atendidos como ustedes desean, no sientan que están haciendo favores y que por lo tanto necesitan de una contribución agradecida, antes bien, que sea el amor hacia ellos lo que cualifique el servicio que están ofreciendo; intérnense en su Yo interior, sumérjanse hasta establecer el contacto con el Maestro interno y de allí obtengan la luz necesaria para iluminar el sendero por el que momentáneamente pasan sus discípulos y que los ha llevado hasta donde están ustedes.

Ni sus discípulos serán eternamente discípulos de ustedes, ni ustedes permanecerán eternamente como instructores de escuela; todos los papeles son temporales, todos los momentos son válidos por un determinado tiempo y nunca es conveniente pensar que debemos perpetuarnos en la labor que estamos desarrollando; que cada quien piense en atender la vida tal como se le presente cada día de su existencia.

Bien, estas palabras han sido para clarificar los conceptos de aquellos que se encuentran más allá del punto de no retorno. Estos conceptos seguramente los llevarán a meditaciones profundas en donde analicen sus papeles actuales y la situación que guardan con respecto de cada una de las instituciones en que estudian.

Deseo también mencionar un último punto: aun cuando estas palabras pudieran animarlos a abandonar aquellos estudios que han emprendido por tanto tiempo; aun cuando estas palabras los muevan a buscar nuevos horizontes, permítanme decirles que si algún esfuerzo vale la pena dentro del campo de manifestación humano, es precisamente aquél que está encaminado al establecimiento de una institución que reeduque a los seres humanos.

Antes de tomar decisiones apresuradas mediten profundamente, extraigan la luz de su ser interior y encuentren allí las respuestas a las inquietudes por las que están pasando.

LA INICIACIÓN

Por consiguiente, ¿ qué es la Iniciación? La iniciación puede ser definida de dos maneras. Es ante todo entrar en un mundo dimensional nuevo y más amplio, mediante la expansión de la conciencia del hombre, para que pueda incluir y abarcar lo que ahora excluye, y de lo cual se separa normalmente cuando piensa y actúa y después introducir en el hombre esas energías características del alma y únicamente del alma -las fuerzas del amor inteligente y de la voluntad espiritual. Estas energías dinámicas actúan en toda alma que ha logrado la liberación. Este proceso de penetrar y ser penetrado debería ser simultáneo y sintético, acontecimiento de primordial importancia. Si esto sucede sucesiva o alternativamente, indica un desarrollo irregular y una condición desequilibrada. La común teoría sobre el desarrollo y la captación mental que concierne a las realidades del proceso iniciático, antes de ser experimentadas prácticamente en la vida diaria para integrarlas sicol gicamente en la expresi n pr ctica del proceso viviente en el plano f sico, encierra muchos peligros, dificultades yp rdida de tiempo. La captaci n mental por parte del individuo es a menudo mayor que su poder de expresar el conocimiento y, en consecuencia, tenemos esos grandes fracasos y esas situaciones dif ciles que han desacreditado el tema de la iniciaci n. Muchas personas se consideran iniciados. Quienes est n tratando de serlo, lo cual no significa que lo sean, s lo son personas de buenas intenciones cuya comprensi n mental sobrepasa la capacidad de sus personalidades para practicar lo que han captado. Est n en contacto con fuerzas que no pueden a n manejar ni controlar; han efectuado gran parte del trabajo necesario para lograr el contacto interno, pero no han dominado la naturaleza inferior, por eso son incapaces de expresar lo que han comprendido y percibido internamente. Son esos disc pulos que hablan en forma demasiado anticipada y autocentrada, presentando al mundo un ideal para el cual realmente trabajan, pero todav a son incapaces de materializarlo debido a lo inadecuado de su equipo; afirman sus creencias como si las hubieran realizado, causando gran confusi n entre los ignorantes, aunque trabajan al mismo tiempo para lograr la meta. Mentalmente est n en contacto con el ideal y el plan y son conscientes de las fuerzas y energ as totalmente desconocidas por la mayor a. El nico error que cometen es el del factor tiempo, pues afirman prematuramente lo que llegar na ser alg nd a.

OPMERKINGEN VAN DE REDACTIE

1. Tomado de Psicolog a esot rica Tomo II de Djwhal Khul.

2. Tomado del Texto El sendero de la Iniciaci n de Djwhal Khul. El art culo hace parte de una Trilog a que aborda el Sendero de retorno, los otros dos art culos son: La comprensi n: entre el aprendizaje y la sabidur a y La Sabidur a: de la iniciaci na la ascensi n.