Van het hart naar de buik - De reis van de ziel voltooien - Pamela Kribbe kanaliseert de aarde

Beste mensenkinderen,

Ik ben de aarde die tegen je spreekt. Ik ben je moeder en ik draag ze je hele leven op mijn schoot. Je wordt door mij beschut, ook al ben je je daar niet van bewust en ben je te druk en betrokken bij je dagelijkse gang van zaken. Ik houd je vast en nodig je uit om contact met me te maken, terwijl ik je herinneringen wil oproepen en je aan iets wil herinneren. Het gaat over iets ouds en kostbaars dat in de moderne wereld lijkt te zijn vergeten. Het gaat over de natuurlijke veiligheid van het zijn op aarde.

Om de natuurlijke veiligheid van het zijn te herinneren, kun je kijken naar alle natuur die je omringt. Bekijk de seizoenen, hoe ze zelf komen en gaan, kijk naar de planten en dieren die hun dagelijks leven uitvoeren, luister naar het gefluister van de wind of het geruis van het water. Op deze manier herinner je je kort dat de belangrijkste dingen in het leven automatisch gebeuren, als gevolg van het doorlopen van de natuur door de natuur. De natuur is overal om je heen en zit ook in jou, omdat je ook een natuur in je hebt en deze hoort bij de natuur als geheel.

Vooral in het Westen ben je zo georiënteerd om van je hoofd te leven dat je bent vergeten dat je natuurlijke wezens zijn, zoals planten en dieren. Kijk naar de dieren, hoe ze zich van nature overgeven aan het leven. Ze kunnen het nauwelijks anders. Ze kennen emoties zoals angst en weerstand, maar ze kunnen het leven niet zoveel tegenwerken als mensen. Mensen kunnen door overmatig nadenken een kooi voor hun eigen aard creëren en die na een tijdje problemen veroorzaken. Het leven kan niet georganiseerd en bestuurd worden door menselijk denken. De fundamentele krachten van de natuur zijn groter dan dat. Vroeg of laat zul je het ontdekken. Er komt een tijd dat ze zich moeten overgeven aan de natuur.

Vaak bereik je dergelijke momenten door een crisis, een situatie waarin je vastloopt en je vraagt ​​om controle los te laten, omdat je geen grip meer hebt op dingen binnen of buiten je. Vrijgavecontrole doet pijn en kan een worsteling zijn. Toch breng je ze naar huis. Je denkt dat je verdwaald bent en in chaos verdrinkt, maar in werkelijkheid benader je de natuurlijke veiligheid van het Zelf zelf. Het leven ondersteunt en houdt van hen. Crisissen lijken vaak wreed en oneerlijk, maar in werkelijkheid dragen ze altijd de uitnodiging van de natuur, of als ze van God willen, die hun zegt: "kom thuis, kom terug naar mij". Er is een leidende hand in de crisis, die hen probeert te ondersteunen en de weg te wijzen.

Jullie allen die dit lezen, zijn op de innerlijke reis naar totaliteit en de voleinding van het zijn. Ze willen hun ziel tot leven brengen in een menselijk lichaam van vlees en bloed. Op deze manier doorloop je verschillende fasen. De ziel belichaamt - of daalt af - in verschillende fasen van het lichaam. Toen je net aan de innerlijke reis was begonnen, heb je dit waarschijnlijk via je hoofd leren kennen. Je bent bijvoorbeeld aangetrokken tot bepaalde boeken of mensen die een ander licht werpen op ideeën en waarden die je altijd als toegegeven beschouwde. Je voelt je misschien geschokt door je nieuwe gedachten en je toch vreemd aangetrokken tot hen. Je zult gefascineerd zijn om er meer over te lezen en te horen. Ze zullen enkele van de meest rigide structuren van je denken loslaten en je openstellen voor iets nieuws. Lezen en praten met mensen met een andere mentaliteit kan een stimulans zijn om hen daarbij te helpen. Dit is hoe de innerlijke reis voor velen zal beginnen. Je verslindt spirituele boeken als je maaltijden. Diep in je wil iets wakker worden en veranderen, en dit vertaalt zich eerst in de behoefte aan een nieuwe manier van denken.

Na een tijdje begin je iets anders te missen. Ze beginnen te denken: nou, ik begrijp waar ze het over hebben in die boeken, maar hoe pas ik dit nu toe op mijn eigen leven? Hoe wordt deze kennis tot leven gebracht en hoe vertaal ik deze echt in mijn gevoelens en acties op aarde? Deze vragen kunnen je achtervolgen en tot wanhoop leiden, maar je kunt het leven niet dwingen. Op een gegeven moment zal er echter iets in je leven gebeuren dat je zal helpen de sprong van hoofd naar hart te maken. Het is vaak een soort crisis. Veranderingen kunnen optreden op het gebied van werk, relaties, gezondheid of het verlies van een geliefde. Wat het ook is, op een bepaald moment zullen gevoelens in je opkomen die zo intens zijn dat ze niet kunnen worden genegeerd. Je moet ze accepteren en de transformatie laten plaatsvinden. Dit is wanneer je ziel dieper in je hart belichaamt.

In het begin was je ziel naar je hoofd afgedaald, hen inspirerend om nieuwe ideeën te assimileren door middel van boeken, gesprekken, enzovoort. Dan klopt de ziel aan je deur op een dieper niveau, het niveau van gevoelens. Je zult lagen van emoties kennen waarvan je nooit eerder wist dat ze bestonden. Crisissen stimuleren dit; ze zullen emoties uit de kindertijd naar boven halen, misschien zelfs herinneringen aan andere levens. Je zult deze lagen van emoties verkennen en dit is hoe het centrum van het hart zich opent. Je ziel belichaamt nog dieper en vult het hartchakra met zijn energie.

De transformatie die in dat stadium plaatsvindt, kan verschillende complicaties veroorzaken. Je begint met andere ogen naar de wereld te kijken en je relaties met anderen veranderen ook. Binnenin ontwaakt het bewustzijn van eenheid. Eenheidsbewustzijn betekent dat je begrijpt dat wij allemaal, mannen, dieren, planten, de natuur, allemaal bij elkaar worden gehouden door een goddelijke kracht, en dat we met elkaar zijn verenigd, elk als een spiegel van de ander. Dit bewustzijn kan overweldigend zijn en voor velen van jullie genereert de verandering van hoofd tot hart een grote innerlijke gevoeligheid. Deze hoge gevoeligheid kan tot onevenwichtigheden leiden. De grenzen met anderen worden gewist, je kunt een groot aantal emotionele componenten van andere mensen verwerken zonder te weten hoe je het loslaat en je stemmingen kunnen van heel hoog naar heel laag gaan. De sprong van hoofd naar hart, hoewel essentieel en krachtig, is echter niet het laatste stadium in de incarnatie van de ziel. De ziel wil nog dieper afdalen, in de buik.

Wanneer de ziel naar het niveau van je hart is afgedaald, ben je gedeeltelijk ontwaakt. Ze zijn zich bewust van hun gevoelens, durven hun emoties waar te nemen, zijn bereid naar binnen te gaan en hun interne wonden onder ogen te zien. Maar je voelt je ook verzwakt door je hoge gevoeligheid en de instabiliteit die hierdoor ontstaat. Omdat je hart zo vol gevoelens is, verlies je soms je wortels, en dit kan moeilijk zijn. Dit gebeurt met velen van jullie. Wanneer het hartcentrum radicaal open is, kan je gevoeligheid te veel voor je worden en wil je misschien de wereld verlaten. Je zult je niet langer creatiever uitdrukken omdat alles te veel en te overweldigend is. Hierdoor kunnen ze zich angstig en uitgeput voelen.

Het antwoord op dit probleem is niet terug te gaan naar je hoofd. Het antwoord zit in je buik. Je bent klaar voor de volgende stap in het proces van de incarnatie van de ziel: de overgang van het hart naar de buik. De ziel wil nog dieper in je lichaam stromen. In het midden van je buik is er een ruimte of een punt van stilte. Ga daar nu heen met je bewustzijn terwijl ik spreek. In die ruimte is er geen taal, geen gedachte, geen concepten. Je hoort het gefluister van de bladeren in de wind of het geluid van het kloppen van de golven. Deze geluiden kunnen je helpen je bewust te worden van de stilte in dat centrum.

Op dit niveau wordt je spirituele kennis en gevoel instinctief, of zoals je het zou kunnen noemen, een tweede natuur. Het is niet nodig om te denken of zelfs te voelen. Een diepe kennis is aanwezig van waaruit je handelt en het leven stroomt gemakkelijk naar je toe. Je ziel is dan zijn aard geworden, is afgedaald naar het niveau van instinctief bewustzijn. Dit geeft hen het evenwicht dat ze nodig hebben! U kunt geconcentreerd en kalm blijven in een veeleisende en turbulente omgeving. Je gevoelenscentrum (je hart) wil contact maken met je buik, zodat je echt diepgeworteld bent en je je veilig voelt op aarde.

Laten we die plek nu in zijn buik bezoeken. Ze vertrouwen erop dat het er is. Vertel je ziel dat je daar welkom bent. Laat je ziel uit je hoofd stromen, je gedachten inspireren, naar je hart, liefde en vriendelijkheid uitstralen, naar je buik, waardoor je vertrouwen, zelfrespect, een diepe innerlijke kennis krijgt dat je bent wie je bent en dat Ze zijn mooi zoals ze zijn. Voel dat je buik naar je opengaat. Voel hoe het gouden licht van je ziel naar je wortelchakra stroomt en contact maakt met mij, de aarde. Ga diep naar binnen. Wees het centrum van stilte en weet dat vanaf daar je hoge gevoeligheid in balans zal zijn met vrede en rust. In deze evenwichtige staat, zul je weten hoe je grenzen kunt stellen aan je gevoelens. Je zult weten wanneer je moet openen en wanneer je afstand moet houden en voor jezelf gesloten moet blijven. U bepaalt wanneer u s zegt en wanneer u no zegt, wanneer u verbinding moet maken en wanneer u moet vrijgeven. De sleutel zit in je buik.

Om je te helpen contact te maken met dit centrum, stel ik voor dat je je een dier voorstelt dat de innerlijke kracht vertegenwoordigt die zich in je buik bevindt. Neem het eerste dier dat in je opkomt. Vergeet niet dat dieren zeer spontane wezens zijn, ze leven vanuit hun instinct, hun natuurlijke reflexen. Dit dier weerspiegelt zijn instinctieve innerlijke kennis. Het is er al. Hij wacht op je. Ze hoeven het niet te creëren, ze moeten het gewoon zien en herkennen. Nodig dit dier uit om je te benaderen, zeg hallo en kijk het in de ogen. Vraag hem nu of hij een boodschap voor je heeft, om je te helpen dieper in je baarmoeder af te dalen.

Laat het dier praten. Het dier belichaamt de wijsheid van het instinctieve en je kunt die wijsheid ontvangen, omdat je een hoofd en een hart hebt. Je kunt die wijsheid voelen en articuleren. Dat is het mooie van samenwerking tussen het hoofd, het hart en de buik. Geen van hen is beter of beter dan de andere. Het is eerder hun evenwichtige samenwerking die hen totaal en compleet maakt. Je hoofd kan je veel plezier bezorgen. Denken kan nuttig en leuk zijn. Het geeft hen de mogelijkheid om met anderen te communiceren, terwijl het een gemeenschappelijke taal biedt. Het hart biedt de mogelijkheid om vreugde te ervaren en alle menselijke emoties die het leven omvat. Het is een mooi geschenk. De buik geeft je je basis, je yo, als dat het juiste woord is. Het stelt je echt in staat om stevig en diepgeworteld te zijn, je eigen grenzen te trekken en je onderscheidingsvermogen te gebruiken. Vanuit deze basis wordt de interactie met je hart en je hoofd een vreugdevol spel. Als deze drie lagen op elkaar zijn afgestemd, voel je je compleet en is het leven op aarde de moeite waard om te leven. Het kan vol inspiratie, liefde en geluk zijn. Je kunt je overgeven aan wat je opwindt en inspireert, terwijl je tegelijkertijd je bases, je innerlijke punt van stilte niet verliest. Je kunt dicht bij jezelf blijven en tegelijkertijd vrijelijk geven en ontvangen wat het leven je biedt.

Ik groet je. Mijn liefde en mededogen is altijd dicht bij je. Ik speel dit spel samen met jou en ik maak er deel van uit. Jij als mens bent mooi en rijk. Heb vertrouwen in de schoonheid en kracht van de instrumenten die voor u beschikbaar zijn, de instrumenten van denken, voelen en zijn.

Ik hou van je

© Pamela Kribbe 2009

Bedankt Sandra Gusella !!!

Van hart tot buik
De reis van de ziel voltooien
Pamela kanalen naar de aarde - augustus 2009

www.jeshua.net

Spaanse site:

www.jeshua.net/esp

De naar behoren gemachtigde officiële site heeft al het materiaal in Word-bestand dat kan worden gedownload van uw site