Boodschap van je vriend, professor Zolmirel.
Nu wil ik het hebben over de zoektocht naar nieuwe planten en pioniersoorten . We zoeken naar de meest robuuste plantensoorten die nieuwe vruchtbare omgevingen bouwen, hetzij in een obsidiaanvlakte of op een asteroïde. Elke ruimte leent zich voor deze beplanting, men hoeft alleen de manier van leven te vinden die het accepteert om daar te groeien.
Zodra dit is bereikt, geven we tijd van 20 tot 30 jaar of meer. Buitenlanders van de volgende generatie zullen terugkeren als kleine biologen . Deze kinderen handelen met grote kracht . Zijn geest is heel levendig, ook heel nieuwsgierig. Ze voelen de ambities van de planeet en hebben een zeer duidelijke manier om zich uit te drukken.
Velen zijn nog steeds onderdanige en volgzame bedienden die heel hard werken maar ook een groot risico lopen. De leraar toont een afbeelding. Er wordt een bruin schip gezien dat sommige asteroïden hard raakt . Kleine en slanke wezens gekleed in witte overalls, ze verlaten de romp van het beschadigde schip om de pantserplaten in een haast te plaatsen. Elk klein wezen is verbonden met een veiligheidshelling door middel van een staalkabel. Er is een draaibank om alle kleine monteurs snel aan boord te krijgen.
De afbeeldingen gaan verder ...
Het schip vervolgt zijn koers in de ruimte met verminderde snelheid. De klonen werken zeer snel om beschermende panelen te lassen en te schroeven . Binnen in het schip wordt de ontsnapping beheerst en verminderd. Helaas verschijnt er nog een 40 meter lange massieve steen die het schip raakt, de jonge klonen destabiliseren . De veiligheidslijn van een van de kleine wezens komt tevoorschijn. Het ongelukkige wordt met hoge snelheid de ruimte in geslingerd. Hij schreeuwt wanhopig, maar niemand hoort het.
Hij neemt de gedachten waar van zijn teamgenoten die zich tegen de impact verzetten. De andere aliens aan boord die de stuwkracht van het schip leiden, willen het uit de gevarenzone brengen en lopen niet het risico een kleine bediende te redden. Het kleine wezen schreeuwt van terreur, maar niemand reageert. Hij verliest de psychische band met zijn metgezellen. Het schip gaat weg .
De kleine kloon verliest het bewustzijn. Open je ogen enkele uren later, je hebt bijna geen lucht. Hij voelt zijn ledematen niet meer, vanwege de kou die zijn verwarmingspak wint. De kleine kloon zendt een golf van telepathische angst uit. Hij stuurt het sterkste signaal dat hij kan. Buitenaardse kinderen kunnen normaal gesproken geen telepathie gebruiken, maar deze kleine is heel vroeg.
Hij neemt een zwak signaal waar en probeert de link te behouden. Plots is er een glans. Een gloeiend schip dat aan uw linkerkant is geplaatst. Het nadert en past zijn traject aan, het bevindt zich onder. Rechts ziet u een ander schip, het is heel helder en anders, het is een iriserend keramisch schip.
Een warme vloeistof omringt hem, zijn verlamde ledematen komen weer tot leven . Een soort licht brengt hem aan boord van het schip.
Genezers omringen hem
- Het is een jongen, zegt een van de genezers.
- Breng het naar het gezondheidscentrum, zegt een lange vrouw, omringd door een mooie witte halo, met rood haar en een puur blauwe uitstraling van oneindige goedheid.
Hij wordt wakker in een lichtblauwe kamer, met veel kleine bedden waar andere wezens zijn met ernstigere verwondingen, zoals de afwezigheid van ledematen. Maar ze zijn kalm, er worden geen klachten gehoord. Plots ziet hij een wezen met een parelwitte teint en zilveren vlekken . Zijn drukt zich uit door telepathie.
Professor Zolmirel nodigt hem uit om op te staan. Wijs naar de deur die naar een tuin leidt. De kleine loopt voorzichtig . Zijn hele linkerkant heeft wonden. Een apparaat houdt zijn wervels op zijn plaats, terwijl het geneest.
- Kom klein, zei de professor, je kunt zonder angst lopen.
- Welke taak moet ik doen, mijnheer?
- Geen huiswerk nu, je bent vrij. Je moet rusten en genezen. Je bent een kind
- Ik begrijp het niet
- Kinderen zijn gratis, ze werken niet aan zulke gevaarlijke taken. De Hogere Galactische Raad heeft het externe onderhoud van actieve schepen voor levende wezens verboden. Er zijn nog steeds overtreders legt de wijze uit
- Als ik niet met mijn broers had gehandeld, had het schip vernietigd kunnen worden, reageert het kleine wezen
- Het zou verstandiger zijn geweest om dat schip eerder te stoppen. De impact van binnenuit kan worden gestopt. Je weet het.
- Ja, maar het waren de bevelen.
- Je leven is kostbaar, antwoord een kostbaar leven verdient het om gered te worden! lief hart Ja, onze manier van bestaan is heel anders dan die van je leraren.
- Heeft hij me daarom aan boord van zijn schip gebracht?
- Het waren anderen die je hebben gered. Ze zwerven door de ruimte op zoek naar noodsignalen. Je bent een heel goed telpath, kleintje.
De kleine kloon knippert met deze waarheid. Hij vindt het gewoon zo belangrijk. Loop verlegen op het gras . Voor hen opent hij een steeg omringd door gigantische bloemen en kleurrijke struiken.
- Ben jij mijn nieuwe leraar?
- Nee, hier zijn geen meesters of slaven. Ik ben gewoon je vriend, ik zorg voor de genezing van kinderen.
- Heb je mijn wervels genezen?
- Natuurlijk, en het was niet eenvoudig! Je rug is op veel plaatsen gebroken, maar in een paar dagen kun je gemakkelijk bewegen.
- Ik begrijp het niet, vergeef me. Waarom red je ons van onze situatie?
- We doen dit omdat je niet gelukkig bent in je bestaan, daarom willen we je een nieuwe geven. Er zijn ook mensen op zoek naar kinderen zoals jij. Ze mishandelen hen niet, ze bieden genegenheid en toewijding.
- Ik begrijp het, maar wie zal je inspanningen belonen?
- Je bent een heel nieuwsgierig kind ... Dus volg mij.
Beide gaan naar een ander deel van de tuin. We zien drie paren verplaatst. Koppels kijken kinderen spelen. Er is een zeer rustige sfeer op deze plek. Koppels trekken zich terug, jonge klonen blijven daar kijken terwijl ze kijken, hun ogen stralen van hoop.
- Ze komen morgen en de volgende dagen terug. We staan toe dat koppelingen geleidelijk worden opgebouwd. Dan zullen ze er een kiezen. De kleintjes zijn de psychologische leeftijd van de kindertijd gepasseerd, wat ze hebben ervaren, heeft hen volledig volwassen gemaakt. Ze zullen werken in laboratoria, scheepsopslagplaatsen, onder de bescherming van een oude buitenlander.
- Het enige dat telt is dat deze kinderen zich geliefd en geaccepteerd voelen waar ze ook zijn. Dit is onze beloning.
- Wat je doet is zo indrukwekkend. In mijn wereld geeft niemand om ons welzijn.
- Dat kan veranderen. Hier is een alien die een laboratorium heeft en werkt aan voortstuwingsapparatuur, op zoek is naar een assistent, dus maak een wandeling daar. De leraar suggereert.
De kleine loopt naar een schuur. Open je ogen, verbaasd . Op deze magische plek bevinden zich afstemmingen van ultramoderne reactoren, stotterend van vreugde. Een vreemdeling met het gezicht van een oude man loopt naar hem toe.
- Welkom, ga naar binnen.
- Oh! Bedankt meneer! De kleine komt nieuwsgierig binnen. Een koperen vat bedekt met oxidatie wacht op opslag.
- We zullen je iets voorzichtiger geven om te doen, zei de oude alien, maar eerst moet je rusten.
- Wat is je naam, zoon?
- Ezertos
- Zeer goede Ezertos, welkom bij de workshop.
De kleine alien neemt een imposante doos en draagt de draden ertussen, neemt dan een gereedschap en verwijdert het deksel voorzichtig.
- Professor, u hebt de kunst om de meest uitzonderlijke kinderen mee te nemen ! Deze jonge man heeft deze eenheid net gedemonteerd met een ongeëvenaarde vaardigheid.
- Toegegeven, deze kleine is speciaal.
Nu zijn we een heel groot gezin! Moge vreugde je vervullen!
VERTALER: Lurdes Sarmiento, redacteur en vertaler in de grote familie van de Witte Broederschap
BRON: gekanaliseerd door Aurelia Ledoux
Originele URL: https://www.messagescelestes-archives.ca/les-soins-aux-jeunes-aliens/
