11 december: In de Entreact ... Realiteit ontwerpen ... : In deze tijd waarin we een ongelooflijk moment van verandering doormaken, denken velen van ons dat alles is gestopt en dat er in werkelijkheid geen vooruitgang plaatsvindt. Dit komt omdat de veranderingen eerst worden ervaren in de interne niveaus en binnen de matrices en geometrische rasters die de structuren vormen van wat we 'realiteit' noemen. Onverbiddelijk gaan we die Werkelijkheid binnen die de Nieuwe Aarde is en in die nieuwe set Rasters genaamd "De Heilige Roos", die de immense kracht van de Liefde van de Goddelijke Tweelingvlam zal uitdrukken en weerspiegelen die leeft in deze nieuwe multidimensionale realiteit waarnaar we zijn Onze transitie maken
Voor mij is dit een stille tijd waarin ik voel dat stilte en stilte nodig zijn om die interne processen van verandering te laten plaatsvinden. Wat naar voren komt, zal nieuw zijn, dus we moeten bereid zijn om de nieuwe kansen en uitdagingen te vinden die na de sprongen van december 2008 zullen verschijnen. Voor niemand van ons zullen het de "gebruikelijke zaken" zijn, dus we zullen allemaal de behoefte hebben om ons te laten settelen in de nieuwe energieën en in onze nieuwe percepties, die nu opkomen, van onszelf en van onze wereld. De belangrijkste hiervan is de pentadimensionale perceptie van eenheid en 'uniciteit', evenals de manier waarop het de nieuwe werkelijkheid begint te modelleren zoals deze op aarde verschijnt.
Dus deze ruimte waarin we ons nu bevinden, is als een "pauze" tussen de acts waaruit de geweldige uitvoering of het drama bestaat, de pauze waarin we weten wat er eerder is gebeurd en wachten om te zien wat er daarna zal gebeuren. Dit concept heeft me doen nadenken over de verschillende manieren waarop we zijn gaan nadenken over ons leven en ons werk hier op aarde. De eerste perceptie lijkt die van Drama te zijn, het Shakespeare-concept dat "iedereen een functie is waarin alle mannen en vrouwen slechts acteurs zijn." Vanuit dit oogpunt wordt de realiteit 'geschreven' door een hogere wijsheid en komen we hier alleen om ons deel van het script te reciteren en onze rol te vertegenwoordigen. Volgens dit is alles wat er gebeurt vooraf bepaald volgens een geweldig plan dat we allemaal kennen voordat we naar de aarde komen. Welnu, het is een heel geruststellend idee dat ons het gevoel geeft dat alles onder controle is zonder dat er iets misgaat, omdat het einde al bekend is voordat het begint.
Maar als de literatuurprofessor die ik jaren geleden was, weet ik ook dat in de 20e eeuw een nieuw concept van drama verscheen, het werk van "kunst en essay", waarin de acteurs het eens zijn met de auteur en improviseren samen Moge het werk voortkomen uit hun ideeën en interacties. Dit vereist natuurlijk dat acteurs vaardig zijn in hun kunst en in staat zijn om direct een script te maken. Het was een idee van de meest democratische, waardoor iedereen zijn bijdrage kon leveren aan wat voortkwam uit het basisvoorstel. Daarom bevat deze vorm van 'Creation of Reality' een basisidee waarnaar we allemaal evolueren: we hebben allemaal iets te zeggen over wat er is gemaakt en hoe het wordt gedaan. In dit scenario is het eindproduct minder verzekerd, omdat er een mogelijkheid is dat er iets anders dan oorspronkelijk bedoeld zou kunnen ontstaan, maar even geschikt. Het is waarschijnlijk een riskantere benadering van evolutie, maar het is een benadering die ons allemaal als mede-makers erkent. Dat lijkt de perceptie van de realiteit te zijn die de laatste jaren is ontstaan, waarin de Lichtwerkers zien dat hun personages deelnemen aan de creatie van deze Nieuwe Realiteit, zelfs als wat er opkomt niet altijd is zoals eerder gedacht dat zou zijn.
Er is ook een ander scheppingsmodel dat in de jaren zestig verscheen, het werd het "gebeuren" genoemd, een concept dat altijd mijn aandacht trok. De basis was dat iedereen kwam en zong, danste en een goede tijd had, gewoon kijkend wat er opkwam. Welnu, het gedeelte dat ik had gerelateerd aan drugsgebruik was geen goed idee, ook al hielp het hen een idee te krijgen van wat het betekende om multidimensionaal te zijn. Maar het basisidee ... we zijn allemaal samen creatief en hebben plezier ... gewoon zien wat we kunnen doen ... In dit scheppingsmodel zijn de dingen vrij willekeurig en chaotisch; Bovendien wordt iedereen verondersteld creatief te zijn, ongeacht wie ze zijn. Dat alle mensen acteurs zijn, dat iedereen kan zingen en dansen, en ja, dat we een uitbreiding hebben. In dit model komt het idee van "willekeurige creatie door vreugde" naar voren als een paradigma. Dus ik hou echt van dit idee; Het lijkt alsof we op weg zijn naar deze uitdrukking van onze creativiteit.
Dit idee kwam bij me op, omdat ik, als onderdeel van mijn broodnodige rustperiode, films aan het inhalen ben en ik ben erg geïnteresseerd om te zien dat deze creatieve en ietwat gekke vreugde in de films lijkt te verschijnen als een uitdrukking van deze nieuwe soort creatieve vreugde. Ik begon met "Mamma Mia", en ik moet zeggen dat ik alle Oscar-winnende serieuze uitvoeringen van Meryl Streep zou veranderen om deze geweldige dame allemaal gekleed in zilveren lurex te zien en met platformlaarzen aan het einde "Waterloo" of "Dancing Queen" te zingen, met Pierce Brosnan kleedde zich op dezelfde manier, even afstandelijk van zijn imago als James Bond. Dat deed me natuurlijk denken aan de titels van 'Evan Almighty' (ik hou nog steeds van God); daarin kondigt "God" een nieuw gebod af, het 11e, "Dans de Dans" ... En ook ... het einde van "De veertig jaar oude Maagd" (Maagd tot de jaren veertig), waarin iedereen zich in wit en ze dansen "The Dawning of the Age of Aquarius" van "Hair". Er gebeurt absoluut iets, hoewel zowel acteurs als regisseurs zich gewoon veilig voelen om het in de laatste minuten van hun werken te plaatsen! En natuurlijk is er al die vrolijke hoogspanningsenergie die Bollywood-films hebben, waarin elk verhaal minstens drie uur duurt. Iemand vroeg me vandaag waarom ze zo lang meegaan; Het antwoord ligt voor de hand: het is omdat dat de tijd is die iedereen nodig heeft om in die stomende kleedkamer te belanden, te zingen, te dansen en plezier te hebben en het argument daar tussenin te ontwikkelen. Het is waar dat het verhaal slechts een accessoire kan zijn om zingen en dansen te rechtvaardigen! Misschien wat er gebeurt is dat wat onze ziel echt wil doen, is zingen en dansen, het verhaal en de zwaarte van het drama als achtergrond laten ontwikkelen! Ik denk het wel.
Ik zou zeggen dat we ons in deze tijd van Transitie en Verandering ergens bevinden tussen de drie ontwerpmodellen van Reality. We blijven accepteren dat er een goddelijk plan is en dat we voorbestemd zijn om onze rollen te vertegenwoordigen terwijl ze zich ontvouwen. Bovendien heeft dit geweldige plan dat we evolutie noemen zin en consistentie. We hebben onze rollen en "missies" om te vertegenwoordigen. Maar we zijn ook krachtige mede-makers die nu een actieve rol kunnen spelen in deze creatie door middel van intentie en energieconcentratie. We houden het Licht en de droom vast van de Manifestatie van onze verlangens en visioenen. En bovendien worden we ook vrolijker en spontaner, we maken opnieuw verbinding met de kracht die wordt vrijgegeven wanneer we elkaar ontmoeten in vrolijke groepen van creatieve wezens die de intentie hebben om samen vrede en vreugde te creëren ... een gebeuren! Een ruimte voor wonderen, omdat ze in ons leven op willekeurige en onverwachte manieren, maar altijd prachtig werken, de spontane en onverwachte manifestaties van Goddelijke Creatieve Intelligentie. Dit creativiteitsmodel opent een ruimte voor wonderen. Naar mijn ervaring opent het feitelijk de weg voor enorme uitbraken van een zeer krachtige creatieve energie; Zo heb ik mijn eigen Twin Flame gevonden, maar dat is weer een heel ander verhaal dat ik later met je kan delen.
Ik heb echt het gevoel dat de dagen van het beschouwen van Schepping en Manifestatie als iets over 'mij' geschiedenis waren en nu 'wij' de bepalende factor waren van creatieve energie. Het 'geheim' zit niet in wat ik voor mezelf kan manifesteren, maar in wat we samen kunnen creëren. Dit is tenslotte het hele doel van dat ding dat "Planeet" wordt genoemd, die miljarden zielen die zich kunnen verzamelen om een Realiteit mede te creëren waarin elk levend wezen een deelnemer is aan de "show". En dat leidt me ook tot de strijd en het verdriet waar we op dit moment getuige van zijn. De mensen die daar zijn, de "Oude Realiteit", worstelen om te overleven en een manier te vinden om naar het Nieuwe te gaan. Ik weet al wat ik moet zeggen dat zij degenen zijn die hun eigen realiteit creëren en dat hun ervaringen de meest mode zijn, dus het is goed om hen zo te laten blijven. Dat voldoet niet meer aan mij. We zijn allemaal hier samen en we creëren allemaal al deze ervaringen samen. We kunnen niet apart staan en zeggen Ik kies ervoor niet in die realiteit te zijn . Wij zijn We kiezen ervoor te zijn. En misschien hebben we ervoor gekozen om zo behulpzaam te zijn. Misschien kunnen we op veel verschillende manieren helpen. Misschien is het genoeg voor ons om deel te nemen aan het Jubileum Happening om de zielen en geesten te verheffen van degenen die verloren zijn in het play van het gebrek en het lijden dat het dramatische tafereel van de planeet zo lang heeft gedomineerd.
Hierover heb ik vandaag nagedacht terwijl ik nadacht over de voorbereidingen die we treffen voor het Kinderfeest van de Starchild Foundation voor kinderen. Het geschenk van een gebeurtenis van Alegr a en Plezier in het kader van de strijd en de ellende die bestaat in het leven van deze kinderen. Sommige kinderen zijn een beetje verbijsterd, zoals ik me herinner wat er de afgelopen jaren is gebeurd. Ze begrijpen de werkelijke betekenis van het concept van Kerstmis niet, maar ze begrijpen wel het plezier en de vreugde die eten en geschenken met zich meebrachten. Hun ziel bestaat uit de happening van creatieve vreugde. Misschien kan het delen van die vreugde in deze tijd van het jaar een genezende ervaring zijn, voorbij commercie en de excessen van Kerstmis die typisch zijn voor consumentistische culturen.
Dus, op dit moment als een entreact, terwijl we beslissen hoe we verder willen gaan en onze creatieve energieën willen uitdrukken, dat jullie allemaal vrede, liefde en diepe vreugde ervaren Wat moeten onze geschenken in deze tijd van het jaar zijn! Fijne feestdagen voor jullie allemaal, creëer wat je creëert en waar je bent! Jullie maken allemaal deel uit van God, jullie zijn allemaal Creatief! We zijn allemaal één!
WERELDWIJD ZETMEEL
EEN LAND ..A FAMILIE
Nieuwe sectie
DE NIEUWE GEBOORTE-AARDE:
VRAGEN AAN ARC GEL MIGUEL.
We nodigen je uit om Celia-vragen te sturen die relevant kunnen zijn, zowel voor jou als voor de planeet. Klik hier om uw vragen in elke taal naar de Arc Miguel Angel te sturen. Schrijf in het onderwerp Vraag voor de Arc ngel Miguel en geef ook aan of u niet wilt dat uw naam wordt genoemd.
Dienst in het Spaans van privékanalen met de Miguel Angel via Celia Fenn. KLIK HIER voor meer informatie.
Je kunt de pijpen van Celia Fenn downloaden in het Spaans, in Word-bestand, in en in.
2008-9 Celia Fenn en Starchild Global
Dit werk is in licentie gegeven onder een Creative Commons-licentie.
Ze zijn vrij om dit werk te kopiëren, te verspreiden, te gebruiken en te reproduceren onder de volgende voorwaarden: Ze moeten de auteur krediet verlenen, het niet gebruiken voor commerciële doeleinden en het niet kunnen wijzigen, transformeren of erop vertrouwen. Voor hergebruik of distributie moeten de licentievoorwaarden voor dit werk duidelijk aan anderen worden vastgelegd. Elk van deze voorwaarden kan worden gewijzigd met toestemming van de eigenaar van het auteursrecht. Elk ander gebruiksdoel moet vooraf door de auteur zijn geautoriseerd.
